ไม่หรอก...น้ำตาไม่หรอก...ไม่ฟูมฟายไม่หรอก...ความปวดร้าวไม่หรอก...ความคิดไม่ดี ณ วันนี้ชีวิต...เดินทางมาไกลฟ้า...ยังเป็นสีฟ้าฝัน...ยังคงยึดมั่นในความฝัน ลมหายใจยังอุ่นไออยู่เสมอหน้าที่ต้

ได้หนังสือ จากพี่หวาง ช่างน่าอ่าน มาถึงบ้าน ส่งให้ ใจคิดถึง แด่พี่น้อง ห้องกลอนนี้ ที่ติดตรึง ยังรำพึง ถึงเธอ เสมอมา แต่ด้วยงาน หนักหนา ที่ถาโถม มันประโคม ลงมา อย่างหนักหนา ทำให้ขาด การติดต่อ บางครั้

(โคลงกลบท มอมเขมือบหาง)​ จันทร์กระจ่างพร่างฟ้า   แพรวพรายแสงส่องพรรณราย​        แช่มช้อยอร่ามเรื่อเรืองฉาย​     &n

ช่วยแต่งหน่อยค่ะ ขึ้นต้นด้วยคำว่านิราศ