แฟนเรากับเราอยู่ไกลกัน(เราเรียนตจว. แฟนทำงานกทม.) แฟนเราไม่ค่อยสนใจเรา นานๆเจอกันที วันๆนึงคุยไม่กี่ประโยค เพราะเค้าคงทำงานเหนื่อยมั้ง เรื่องเค้ามีคนอื่นมั้ย เราไม่รู้ค่ะ แต่เค้าก็ยังโทรมาตลอดนะ

ถ้าบอกให้เลิกไปเลย แล้วให้เรามีแฟนใหม่ เราขาดเค้าไม่ได้ค่ะ เราเคยเลิกกับเค้าไปรอบนึง(เรางี่เง่าบอกเลิกเค้า) ซึ่งทำให้รู้ว่า เราขาดเค้าไม่ได้ มันทรมานมากๆ เราเลยกลับมาคบเค้า(เราไปง้อเค้า)

ตอนนี้ชีวิตเราโฟกัสที่เค้าตลอด ซึ่งทำให้เรารู้สึกว่าเราหมกมุ่นก่ะเค้ามากไป แบบทุกเที่ยงจะต้องรอโทรศัพท์จากเค้า เค้าโทรมาช้า เราเครียดมากค่ะ เครียดในที่นี้ คือเครียดจริงๆ แบบคลื่นไส้ มวลท้องไปหมด กินอะไรไม่ค่อยลง อาการนี้ เกิดมาตั้งแต่กลับมาคบเค้า จนตอนนี้ผ่านมาเดือนกว่าๆล่ะค่ะ  แต่เราก็ไม่ได้กลัวเค้ามีคนอื่นนะ

อาจจะเป็นเพราะเราเรียนปี4 งานเยอะมากๆ โปรเจค รายงาน แล้วนี่ก็ใกล้สอบ เป็นความรู้สึกท้อแท้ เหนื่อย เพลีย อยากกลับบ้าน แต่ไม่ได้กลับ([บ้านเราอยู่กทม.) เพราะติดพรีเซนงาน ต้องการกำลังใจ เรานอนคนเดียวที่หอค่ะ เพื่อนอยู่กับแฟน ถ้าคนที่บอกว่า เรียนหนักขนาดนี้ ยังมีเวลาคิดถึงแฟนอีกหรอ? เวลาว่างเยอะแยะค่ะ แต่เยอะแบบ เราไปไหนไม่ได้ ต้องนั่งหน้าคอม แต่ต้องทำเรื่อยๆงี้ ทำให้เราฟุ้งซ่าน

ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้นะ ว่าควรปล่อยวาง เราพยายามหากิจกรรมทำ  แต่เรารู้สึกว่า เราคิดถึงเค้าตลอดเวลา การที่เราไปคุยกับคนอื่น เรารู้ว่าผิด แต่เราไม่อยากมาหมกมุ่นเรื่องเค้าขนาดนี้ การไปคุยกับคนอื่น อาจทำให้เราคิดถึงเค้าน้อยลงมั้ง แต่เราก็มั่นใจนะ ว่าเราจะไม่รักคนอื่นน่ะ

มีวิธีทำให้รักเค้าน้อยลงมั้ยคะ หรือสนใจเค้าน้อยลง คำตอบที่แบบหาอะไรทำ คือไม่ค่อยช่วยเลยค่ะ

เราเครียดเหมือนอกหักตลอดเวลา ที่แบบกินอะไรไม่ค่อยได้ คลื่นไส้ นอนไม่หลับ บางทีเราทะเลาะกับแฟนเราก่อนนอน เรานอนไม่หลับเลยค่ะ เราเป็นอะไรไม่รู้

เห้ออ