รบกวนช่วยดูให้หน่อยนะคะว่าใช้ได้หรือยัง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เสียงระฆังเหง่งหง่างยามพลบค่ำ
สายัณห์ย่ำเยือนมาพาใจหาย
อากาศเย็นเยือกหนาวมากรีดกาย
ตะวันฉายผ้ายลาฉากราตรี
โพยมมืดวังเวงให้เกรงกริ่ง
เสียงหรีดหริ่งเรไรในไพรสี
อีกนกแสกร้องแจ๊กพลันหวั่นฤดี
เงาคีรีทอดทับดับแสงจันทร์
ต้นไทรใหญ่รากห้อยร้อยระย้า
มีเนินหญ้าเรียงรายอยู่หลายชั้น
ล้วนเกลื่อนกลบร่างกายที่ดับขันธ์
เห็นหลุมนั้นเป็นลานลึกระทึกใจ
อันร่างกายจมพื้นที่ดื่นดาษ
อาจเป็นปราชญ์หรือนักรบผู้ยิ่งใหญ่
หรืออาจเป็นยาจกผู้ยากไร้
ไม่ว่าใครชีพก็ลับมิกลับคืน
ต่อให้มีลาภยศสูงสง่า
อินทรีย์อ่าองค์งามมิอาจฝืน
แม้ร่ำรวยเกียรติศักดิ์ก็กลับคืน
ลงสู่พื้นปฐพีนี่แหละคน
แต่งส่งอาจารย์ค่ะ ที่จริงอยากได้เพิ่มอีกสักสามบท แต่คิดไม่ออกว่าจะต่อว่ายังไงดี
ถ้าใครมีความเห็นเพิ่มเติมก็ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ
ช่วยดูกลอนให้หน่อยค่ะ ว่าดีหรือยัง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แต่งส่งอาจารย์ค่ะ ที่จริงอยากได้เพิ่มอีกสักสามบท แต่คิดไม่ออกว่าจะต่อว่ายังไงดี
ถ้าใครมีความเห็นเพิ่มเติมก็ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ