หมาตัวนี้เป็นตัวเมียค่ะ ชื่อ 'มะระ' เรารับอุปการะจากหมาหาบ้านในอินเทอร์เน็ตเนี่ยแหละ
ด้วยความที่ตอนนั้นทุกอย่างพร้อม มีเวลา มีสถานที่ และเค้าก็เป็นเพียงตัวเดียวที่เหลือรอดมา
รับมาตั้งแต่ตัวเท่านี้
หลานๆ รักเค้ามาก ประคบประหงมกันสุดๆ
คอยถ่ายภาพดูพัฒนาการของเค้า ในทุกๆ ช่วงที่เค้าโตขึ้น
ฉีดวัคซีนครบและออกจะเกินด้วยซ้ำ เพราะห่วงนั่นห่วงนี่
และแน่นอน เราไม่ต้องการให้หมาจรจัดเพิ่มปริมาณมากไปกว่านี้ เพราะอดจะสงสารไม่ได้
จึงทำหมันให้กับเค้า ช่วงนั้นก็หูตาบวมกันไปหมด เพราะสงสารที่เค้าต้องเจ็บตัว
คนไปเที่ยวที่ไหน หมาก็ได้ไปด้วยทุกครั้ง
และนี่เป็นภาพปัจจุบันของ มะระ ซึ่งอยู่กับเรามา 1 ปี กับ 2 เดือนแล้ว
ชื่อ มะระ เพราะรับมาจาก ซ.อินทามระ ค่ะ ไม่เคยคิดว่าเลี้ยงแล้วจะต้องส่งต่อให้กับใครเลย
เพราะรักมาก แต่ความพร้อมที่บอกว่ามีในข้างต้น มันเปลี่ยนแปลงไปค่ะ เนื่องจากเราอยู่บ้านพัก
ในค่ายทหาร ซึ่งหมาแมวมีมากมายค่ะ วันนึงเหตุมันมาเกิดคือมีเด็กถูกหมากัดแล้วไม่มีใครรับว่าเป็นเจ้าของ
ทางการเลยประกาศห้ามเลี้ยงสัตว์ ถ้าพบว่ามีการแอบเลี้ยงจะให้ย้ายออกทั้งสัตว์ทั้งคน
แต่มันยังไม่ร้ายแรงเท่ากับเริ่มมีคนใจร้ายมาวางยาเบื่อไปทั่ว เพื่อฆ่าแบบไม่เจาะจงรายตัว
มะระ แม้จะทำหมันแล้ว แต่ก็ยังเป็นวัยรุ่นอยู่มาก เค้า alert ซน วิ่งไปทั่ว ค่อนข้างร่าเริงเลยค่ะ
กลายเป็นตอนนี้คนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว เพราะต้องคอยดูว่ามะระจะวิ่งไปเจอเหยื่อล่อหรือเปล่า
ถามว่าทำไมไม่แจ้งกับทางค่าย ก็เพราะมันแจ้งไม่ได้น่ะสิคะ เพราะค่ายก็เพิ่งประกาศห้ามเลี้ยงไป
นี่เป็นที่มาที่วันนี้จะขอมาหาบ้านใหม่ให้มะระค่ะ เค้าเป็นหมาที่ไม่เห่าพร่ำเพรื่อ เป็นมิตรกับคน
เพื่อนๆ ยังเคยถามว่า มันเห่าเป็นรึเปล่า
มันเห่าเป็นค่ะ แต่เห่าเฉพาะเห็นอะไรผิดแปลก
หากท่านใดสนใจแจ้งเข้ามาได้เลยนะคะ ขอเป็นคนที่รักสัตว์ รักหมา จริงๆ ดูแลและคุ้มครองเค้าได้
ถ้าไม่ไกลจนเกินไปจะขอไปส่งให้ด้วยตัวเองเลยค่ะ เพราะอยากเห็นสถานที่ที่เค้าจะได้อยู่ด้วยค่ะ
**ทุกแท็กมีความหมายนะคะ ตั้งใจ ไม่ได้แท็กผิดค่ะ
**หากภาพใหญ่เกินไป ขออภัยค่ะ ลดขนาดภาพไม่เป็นจริงๆ
หาบ้านใหม่ให้ --หมา-- รอดพ้นจากยาเบื่อ
ด้วยความที่ตอนนั้นทุกอย่างพร้อม มีเวลา มีสถานที่ และเค้าก็เป็นเพียงตัวเดียวที่เหลือรอดมา
รับมาตั้งแต่ตัวเท่านี้
หลานๆ รักเค้ามาก ประคบประหงมกันสุดๆ
คอยถ่ายภาพดูพัฒนาการของเค้า ในทุกๆ ช่วงที่เค้าโตขึ้น
ฉีดวัคซีนครบและออกจะเกินด้วยซ้ำ เพราะห่วงนั่นห่วงนี่
และแน่นอน เราไม่ต้องการให้หมาจรจัดเพิ่มปริมาณมากไปกว่านี้ เพราะอดจะสงสารไม่ได้
จึงทำหมันให้กับเค้า ช่วงนั้นก็หูตาบวมกันไปหมด เพราะสงสารที่เค้าต้องเจ็บตัว
คนไปเที่ยวที่ไหน หมาก็ได้ไปด้วยทุกครั้ง
และนี่เป็นภาพปัจจุบันของ มะระ ซึ่งอยู่กับเรามา 1 ปี กับ 2 เดือนแล้ว
ชื่อ มะระ เพราะรับมาจาก ซ.อินทามระ ค่ะ ไม่เคยคิดว่าเลี้ยงแล้วจะต้องส่งต่อให้กับใครเลย
เพราะรักมาก แต่ความพร้อมที่บอกว่ามีในข้างต้น มันเปลี่ยนแปลงไปค่ะ เนื่องจากเราอยู่บ้านพัก
ในค่ายทหาร ซึ่งหมาแมวมีมากมายค่ะ วันนึงเหตุมันมาเกิดคือมีเด็กถูกหมากัดแล้วไม่มีใครรับว่าเป็นเจ้าของ
ทางการเลยประกาศห้ามเลี้ยงสัตว์ ถ้าพบว่ามีการแอบเลี้ยงจะให้ย้ายออกทั้งสัตว์ทั้งคน
แต่มันยังไม่ร้ายแรงเท่ากับเริ่มมีคนใจร้ายมาวางยาเบื่อไปทั่ว เพื่อฆ่าแบบไม่เจาะจงรายตัว
มะระ แม้จะทำหมันแล้ว แต่ก็ยังเป็นวัยรุ่นอยู่มาก เค้า alert ซน วิ่งไปทั่ว ค่อนข้างร่าเริงเลยค่ะ
กลายเป็นตอนนี้คนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว เพราะต้องคอยดูว่ามะระจะวิ่งไปเจอเหยื่อล่อหรือเปล่า
ถามว่าทำไมไม่แจ้งกับทางค่าย ก็เพราะมันแจ้งไม่ได้น่ะสิคะ เพราะค่ายก็เพิ่งประกาศห้ามเลี้ยงไป
นี่เป็นที่มาที่วันนี้จะขอมาหาบ้านใหม่ให้มะระค่ะ เค้าเป็นหมาที่ไม่เห่าพร่ำเพรื่อ เป็นมิตรกับคน
เพื่อนๆ ยังเคยถามว่า มันเห่าเป็นรึเปล่า มันเห่าเป็นค่ะ แต่เห่าเฉพาะเห็นอะไรผิดแปลก
หากท่านใดสนใจแจ้งเข้ามาได้เลยนะคะ ขอเป็นคนที่รักสัตว์ รักหมา จริงๆ ดูแลและคุ้มครองเค้าได้
ถ้าไม่ไกลจนเกินไปจะขอไปส่งให้ด้วยตัวเองเลยค่ะ เพราะอยากเห็นสถานที่ที่เค้าจะได้อยู่ด้วยค่ะ
**ทุกแท็กมีความหมายนะคะ ตั้งใจ ไม่ได้แท็กผิดค่ะ
**หากภาพใหญ่เกินไป ขออภัยค่ะ ลดขนาดภาพไม่เป็นจริงๆ