คำเตือน: เนื้อหาในกระทู้นี้เปิดเผยเนื้อเรื่องสำคัญของ PSYCHO-PASS 2 ตอนที่ 9 แบบหมดเปลือก



ต้องขออภัยจริงๆครับ งวดนี้มาช้ามากเพราะมัวแต่ติดเกม This War of Mine อยู่

เป็นสปอยล์ที่ได้มาจากคนญี่ปุ่นที่ไปดูการฉายล่วงหน้าที่ noitaminA Cafe เช่นเคยครับ ดังนั้นต้องบอกไว้ก่อนว่านี่เป็นแค่บทสปอยล์ ซึ่งผมเองก็รับประกันไม่ได้ว่าจะตรงกับเนื้อหาจริงที่จะฉายในคืนพฤหัสนี้ทุกประการหรือไม่

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หลังจากที่ถูกหัวหน้ากรมบอกให้รู้ถึงความจริงของซิบิลแล้ว ชิโมทสึกิก็ปรบมือรัวไม่หยุดราวกับคนเสียสติ
พอได้เห็นอย่างนั้นหัวหน้ากรมก็ยังคงพูดทำนองว่า "อย่างที่คิดเลยว่าเธอนี่เป็นพลเมืองในอุดมคติจริงๆ"
มีฉากย้อนความหลังของโทกาเนะตั้งแต่สมัยเด็กที่ถูกจับตัดต่อพันธุกรรมแล้วค่อยๆเจริญเติบโตขึ้น
โทกาเนะในช่วงวัยรุ่นวิ่งไล่ตามลูกหมา พอจับได้ก็กระหน่ำเอามีดแทงไม่ยั้งอย่างทารุณ
มิซาโกะที่เห็นลูกชายที่ทำแบบนั้นแต่แถบสีก็ยังไม่หม่นก็เอ่ยชมเชยยกใหญ่ แล้วซื้อลูกหมาตัวใหม่ให้แต่ก็ไม่พ้นถูกแทงตายอีกในทันที
ฉากย้อนความหลังจบลง โทกาเนะเอ่ยว่าชิมโทสึกิยังคงมีประโยชน์ใช้งานได้อยู่ ชิโมทสึกิก็ยิ่งทวีความหวาดหลัวยิ่งขึ้นไปอีก

หลัง OP ศจ.ไซกะคุยกับอาคาเนะเรื่อง "paradox ของผู้ยิ่งใหญ่" อยู่ในห้องวิจัยที่ 2
ส่วนแม่ลูกโทกาเนะก็ไปหาหมอมาสึซากิที่ห้องคุมขัง
หัวหน้ากรมเอ่ยว่า "ไม่ได้เจอกันเสียนานเลยนะ" มาสึซากิก็รู้ทันทีว่าตัวตนภายในของเธอคือมิซาโกะ
"ถึงเวลามอบค่าตอบแทนสำหรับการผ่าตัดในตอนนั้นแล้วล่ะ" พอพูดเช่นนั้นหัวหน้ากรมก็หันไปส่งสายตาอย่างมีความหมายให้กับโทกาเนะ
หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีการแจ้งมาถึงกรมรักษาความสงบว่าหมอมาสึซากิถูกฆ่าตายแล้ว โดยมีการประกาศให้ทราบว่าการเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับคามุยนั้นถือเป็นอาชญากรรมที่ยกโทษให้ไม่ได้ พร้อมกับฉายซากศพของหมอที่ถูกยิงด้วยโหมด Lethal Eliminator จนเหลือแต่ครึ่งล่าง
ศจ.ไซกะที่ต้องเสียเพื่อนที่คุยสนุกปากไปก็อดรู้สึกเสียดายขึ้นมาไม่ได้
อาคาเนะรีบวิ่งไปที่ห้องวิจัย 1 ซึ่งกิโนสะที่ไปมาก่อนแล้วก็กำลังดูบันทึกวีดิโอที่ถ่ายเอาไว้กับคาราโนโมริ ซึ่งก็เห็นได้ชัดว่าถูกปลอมแปลงเพื่อบิดเบือนความจริงไว้
ฉากโทกาเนะที่ยืนอยู่กับชิโมทสึกิที่ชานระเบียง โทกาเนะพูดกับชิโมทสึกิที่ศรัทธาซิบิลแบบไม่ลืมหูลืมตาว่า สิ่งที่เขาทำลงไปนั้นอยู่ภายใต้การยอมรับของซิบิลถ้าหากตัวเธอไม่ยอมรับในตัวเขาก็ถือเป็นการไม่ยอมรับในซิบิลด้วยเช่นกัน
ที่ยืนตัวสั่นเทิ้มอยู่เบื้องหน้าชิโมทสึกิก็คือย่าของอาคาเนะที่ชิโมทสึกิใช้อำนาจของจนท.สังเกตการณ์สืบหาที่อยู่มา

กลางดึก ศจ.ไซกะที่นั่งดื่มกาแฟอยู่ในห้องพักก็พูดกับตัวเองในขณะที่นึกถึงตอนที่คุยกับโทกาเนะก่อนหน้านี้ว่าตัวเขาเองก็ตระหนักได้ถึงการที่ตนเองนั้นต้องพึ่งพาอาคาเนะที่ไม่กลัวว่าแถบสีจะหม่นจากการสนทนากับเขา
ตัดไปที่พวกอาคาเนะที่กำลังสืบข้อมูลเกี่ยวกับคามุยก็ได้รู้ว่ามีนักเรียนคนหนึ่งที่ย้ายโรงเรียนไปหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่เพื่อนร่วมชั้นของเขาจะไปทัศนศึกษากันจนประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตก
คนๆนั้นตอนนี้เป็นหัวกะทิของกระทรวงเศรษฐกิจ ด้วยความสงสัยว่าจะเกี่ยวข้องกับเหตุที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงเมื่อเร็วๆนี้จึงสืบสาวจนได้รู้ความจริงว่าที่แท้เขาก็เป็นเจ้าของโรงงานผลิตโดรนที่คามุยก่อคดีไว้โดยที่ทำการซื้อขายมาแบบลับๆ

ในขณะเดียวกันนั้น คามุยก็ดินเนอร์กับอดีตเพื่อนร่วมชั้นที่เป็นสมาชิกสภา โดยคามุยเอ่ยขอโทษที่ต้องลากให้มาพัวพันกับเรื่องที่เหมือนการแสดงปาหี่แบบนี้ แต่เพื่อนร่วมชั้นคนนั้นก็พูดติดตลกว่ามันเหมาะสมกับตัวเขาแล้วล่ะ
เหล่าข้าราชการชั้นสูงของกระทรวงเศรษฐกิจที่นั่งเรียงเป็นแถวบนโต๊ะอาหารยาวต่างร่วมกันฉลองให้กับการที่ซิบิลจะถูกโค่นล้มลงในอีกไม่ช้าแล้ว
พวกเขาเหล่านั้นต่างก็เริ่มกินกันโดยที่ไม่ได้ตระหนักเลยว่าภาพที่เห็นนั้นไม่ต่างจากภาพวาดรูปสรรพสัตว์ที่กำลังสวาปามมื้ออาหารที่ประดับอยู่บนฝากำแพงไม่มีผิด
พออาหารจานหลักมาเสิร์ฟที่โต๊ะ สมาชิกสภาเพื่อนร่วมชั้นของคามุยก็กล่าวว่านี่คือเมนูใหม่ที่จัดสรรมาให้แขกผู้มีเกียรติมื้อนี้โยเฉพาะ
เมื่อเปิดฝาครอบจานออกก็พบว่าเป็นหัวคนที่ทำหน้าขมขื่นทำเอาเหล่าแขกบนโต๊ะพากันตกใจ จากนั้นคนที่อยู่รายล้อมก็เผยตัวว่าเป็นพรรคพวกของคามุยที่สวมโฮโลแกรมปลอมตัวมา
พอได้รู้ว่าอาหารรสเลิศที่ตัวเองกินมาทั้งหมดนั้นคือเนื้อคน เหล่าข้าราชการก็เริ่มอ้วกแตกอ้วกแตนกัน
ดูเหมือนว่าพวกเขาที่ร่วมกันวางแผนโค่นล้มซิบิลจนทำให้แถบสีหม่นนั้นต่างก็ต้องพึ่งพาคามุยให้ช่วยเยียวยามตลอด แต่คามุยนั้นก็เหลืออดกับความเอาแต่ใจของพวกเขาเหล่านั้นแล้วจึงสั่งให้พรรคพวกใช้โดมิเนเตอร์ที่ได้รับสิทธิ์การใช้ของชิซุยตัดสินโทษเหล่าข้าราชการที่เลชอาชญกรรมพุ่งขึ้นกระฉุดทีละรายๆ ก่อนที่สมาชิกสภาเพื่อนร่วมชั้นจะบอกว่ากรมรักษาความสงบมุ่งหน้ามายังที่นี่แล้ว คามุยที่กำลังจะหลบหนีไปโดยซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ที่ชิซุยขี่มารับก็บอกกับเพื่อนร่วมชั้นให้รีบหนีไปด้วย แต่เขาบอกว่ายังมีเรื่องต้องทำอยู่พร้อมกับเริ่มมือจุดไฟเผาสถานที่

พวกอาคาเนะที่กำลังมุ่งหน้าไปยังที่เกิดเหตุก็ได้รับแจ้งจากคาราโนโมริว่ามีสัญญาณการใช้งานโดมิเนเตอร์ของชิซุยแจ้งเข้ามาจึงทำให้พวกเธอต้องรีบเร่งให้ไปถึงยิ่งขึ้นอีก
พอไปถึงก็พบว่าสถานที่ถูกไฟไหม้หมดแล้ว โดยมีร่างของสมาชิกสภายืนอยู่ตรงหน้าที่แห่งนั้น พอเมื่อถูกไฟเผาโฮโลแกรมของเหล่าสรรพสัตว์ที่ถูกมาใช้ทำอาหารก็เผยร่างว่าเป็นมุนษย์ เหล่าหน่วย 1 ก็ถึงกับต้องตกตะลึง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นกลุ่มคนที่ลักลอบเข้ามาในประเทศอย่างผิดกฎหมายเลยต้องถูกกำจัดทิ้งเช่นนี้ ชิโมทสึกิที่ต้องเห็นร่างคนที่ถูกไฟคลอกต่อหน้าต่อหน้าก็หนีไปอ้วกยกใหญ่
อาคาเนะเอ่ยอย่างเกรี้ยวกราดให้สมาชิกสภาตามไปกับพวกเธอ แต่เขาก็บอกว่าเขามีของที่จะต้องมอบให้เธอเสียก่อน พร้อมกับยื่นกล่องใบเล็กๆให้อาคาเนะ พอได้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างในอาคาเนะก็ฟิวส์ขาดแล้วเข้าไปกระชากคอเสื้อสมาชิกสภา กิโนสะจึงตะโกนเรียก "สึเนโมริ!" แล้วเข้าไปกอดจากด้านหลังเพื่อแยกตัวเธอออกมา คุนิสึกะทำการแสกนตรวจสอบหูข้างซ้ายที่มีตุ้มเจาะที่อยู่ข้างในกล่องดูก็ได้ผลพบว่าเป็นหูของสึเนโมริ อาโออิ พวกเขาจึงต้องพอกันตกใจผงะ มีเพียงโทกาเนะคนเดียวที่ยิ้มเยาอย่างชั่วร้ายโดยมีชิโมทสึกิที่เหลียวมองอย่างหวาดกลัวจากทางด้านหลัง

หลังจากที่กลับไปถึงกรม ฮินาคาว่ากับคุนิสึกะก็ช่วยกันปลอบขวัญอาคาเนะที่จิตตก ส่วนสมาชิกสภาก็ถูกนำตัวไปให้ไซกะสอบสวนและนั่นเองที่ทำไซกะตระหนักได้ถึงแผนการที่แท้จริงของคามุยและพรรคพวก เขาจึงรีบสั่งให้คาราโนโมริทำการตรวจเช็คภาพจากกล้องวงจรปิดว่ามีคนที่เป็นญาติสนิทหรือผู้ที่เกี่ยวข้องกับบรรดาผู้เสียชีวิตจากฤดูนรกกำลังนั่งรถไฟใต้ดินอยู่หรือไม่

ท้ายสุด ในสถานที่ดูเหมือนเป็นที่จอดรถใต้ดิน โทกาเนะเปิดท้ายรถขึ้นมาก็พบร่างย่าของอาคาเนะที่หูซ้ายแหว่งไปถูกมัดข้อมือไว้อยู่ด้านหลัง เธอถามโทกาเนะว่า "เป็นเพื่อนของอาจังงั้นเหรอ?" โทกาเนะเอ่ยตอบรับแล้วฉีกยิ้มกว้างให้แล้วฉากก็ถูกตัดไปพร้อมกับมีเสียงที่เหมือนกับมีอะไรสักอย่างถูกกระแทกและก็เป็นอันจบตอน