มีหลายๆคนให้เล่าว่านึกยังไงถึงมาใช้ชีวิตอยู่ตปท.
ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ เรื่องสั้นตามอัตชีวะประวัติของช้อยหาอ่านกันได้ สบายอุรา...


ใช้ชีวิตต่างประเทศ จขกท.คิดว่ามันไม่ง่ายแต่มันก็ไม่ได้ยากอะไรจนเกินไป  ชีวิตมาอยู่ตปท.ได้เรียนรู้ ได้ลองอะไรใหม่ๆอย่างที่ตัวเองไม่เคยทำมาก่อน
ตอนมาใหม่ๆจขกท.เบื่อสังคมการทำงานที่ไทย  ทำงานสอนสนุกมากชอบมาก....แต่ไม่ชอบสังคมที่อยู่
อะไรเอ่ยไม่เข้าพวก!!!!!
ตรูนี่แหล่ะที่ไม่เข้าพวกกับชาวบ้านเค้า!!!!.....  
เลยกระเด็นกระดอนมาอยู่ไกลถึงออสเตรเลีย ไม่ได้ตั้งใจจะมาลงหลักปักฐานที่นี่หรอกค่ะ กะเรียนจบก็กลับไปหางานการทำที่บ้านเรา
แต่ชีวิตผกผันมาเจอพระเอกซะก่อนเลยอยู่ยาวมา 12ปีแล้ว

ชีวิตที่นี่ คือ ชีวิตที่มีรสชาติ  มาที่นี่ไม่มี เพื่อน ไม่มีใคร   มาคนเดียวโลด ไม่มีวงศาคณาญาติมาเรียนที่นี่กันมาก่อน ทำเรื่องเรียนต่อจากที่เคยเล่าไปในกระทู้เก่าๆ
แล้วก็ซื้อตั๋ว  แล้วก็มาเลย สนุกดีเกิดมาชีวิตหนึ่ง ...... ตามหาสิ่งที่ตัวเองต้องการคืออะไร  แต่ตอนนี้ก็ตอบไม่ได้นะว่าหาเจอรึเปล่า??  
แต่พอมีครอบครัวก็นี่ละมั๊งคือคำตอบ....ความสุขหาได้รอบๆตัวเรา เพียงแต่เรามองว่าความสุขของเราคืออะไร  ......

เมื่อเป็นแม่บ้านเต็มตัวแล้ว ไหนๆจะยึดอาชีพแม่บ้านไปสักพักกว่าลูกๆจะเข้าเรียน  จขกท.ก็จะมีโหมดประหยัดอะไรทำเองได้ก็หัดทำเองซะบ้าง เดี๋ยวจะเป็นง่อยซะเปล่าๆ
ว่าแต่ว่าอาชีพแม่บ้านมันก็ไม่ว่างให้เป็นง่อยหรอกนะมีเรื่องให้ทำมากมาย  แต่ถ้าทำอะไรแล้วประหยัดขึ้นมาได้นี่...รู้สึกดีเหมือนกันนะเออ

ตั้งแต่มีลูกกันมาเคยย้ายบ้านสามครั้ง   ย้ายบ้านตอนลูกๆเล็กนี่เป็นอะไรที่นรกแตกมากๆ ตอนนั้นครั้งแรกที่ย้ายบ้านหลังใหม่กับบ้านหลังเก่าห่างกันขับรถประมาณชม.กว่าๆ
ครั้งนั้นเราแพ็คของกันเองที่เป็นชิ้นเล็กๆ ที่เป็นชิ้นใหญ่ๆโต๊ะตู้เตียงเค้าแพ็คให้ ค่าจ้างขนย้าย $2,880 = 86,000 บาทถ้าคิดเป็นเงินไทย

ย้ายครั้งที่สองนี่ย้ายข้ามรัฐ  อันนี้เราแพ็คเองทุกอย่างให้เค้ามายกขึ้นรถอย่างเดียว   เพราะระยะทางต่างรัฐ  รถขนส่งขับ12ชม.
โดนไป $5,200= 156,000 บาท


ถ้าเทียบเป็นเงินไทยมันก็ดูเยอะ แต่ถ้าเทียบเป็นเงินออสเตรเลีย  มันก็ยังเยอะอยู่ดีนั่นแหล่ะ555
พอย้ายครั้งที่สามนี่มานั่งคิดกันว่าถ้าเราขับเองแล้วเช่ารถบรรทุกคงประหยัดไปได้เยอะเลย  ค่าเช่ารถวันละ$130เอง บอกสามีไปสามีเห็นด้วย


ตอนแรกที่คุยกับสามี   จขกท.เข้าใจว่าสามีจะเป็นคนขับ เพียงแต่ใช้ชื่อและใบขับขี่เป็นชื่อของเราในการจองรถ เพราะสามีโดนยึดใบขับขี่
แต่พอไปถึงที่หน้าเคาท์เตอร์อ่าว!!!!
เค้าขอใบขับขี่เราและถามเราว่าเคยขับขี่รถบรรทุกมาก่อนรึเปล่า รีบหันไปมองสามี สามีบอกตอบเค้าไปสิช้อย!!!!
บ้าเหรอไม่เคยขับมาก่อนว้อย!!!!  แต่ปั้นหน้าใส่ลุงว่าเค้ย!!!!บ่อยไป๊!!!  โกหกหน้าตายแต่ใจหายไปอยู่ตาตุ่ม  นังช้อยแย่แล้ว....

ช่วงยืนกรอกเอกสาร  จขกท.ก็กระซิบกระซาบกับสามี
อย่าบอกนะว่าจะให้ชั้นขับสิบล้อ ชั้นขับไม่ได้นะแค่มาจองในนามชื่อชั้นเฉยๆเธอขับนะ
สามีก็บอกว่าก็ไหนบอกว่าจะขับกันเอง  เราก็เถียงว่า!!!!ก็ชั้นคิดว่าเธอจะขับนะ  สามีบอกจะขับได้ไงก็เราไม่มีใบขับขี่
( เดี๋ยวค่อยเล่าเรื่องสามีว่าทำไมไม่มีใบขับขี่ )
จขกท.ก็แอบกระซิบเถียงว่า ......
ไม่เอานะชั้นไม่ขับ!!!!แอบเถียงกันไปมาแบบนั้นแต่ไม่ให้ลุงที่ขอใบขับขี่กับบัตรเครดิตของเราไปถ่ายเอกสารได้ยิน  แกหันมามองเป็นระยะๆๆ
สองคนผัวเมียนี่อะไรกันดูมิพิรุธ

สามีบอกว่า....ช้อยเชื่อชั้นเถอะ  เธอขับได้มันไม่ยากมันเป็นเกียร์ออร์โต้  ทำนิ่งๆอย่าลนลาน เธอขับได้ๆๆๆ .....
ช่วงที่เอกสารเรียบร้อย ลุงพนง.บอกว่ารถอยู่ด้านหลังโกดังเดี๋ยวชั้นพาไป  จขกท.ก็ยังหวังว่าสามีจะขับอยู่นั่นแหล่ะ บอกลุงว่าไม่ต้องไปหรอกเดี๋ยวไปกันเอง
ฝนก็เริ่มตก ลุงก็บอกเดี๋ยวชั้นไปส่งที่รถ  ซวยแล้วตรู...ทำไงดีเนี่ย
กะว่าไปถึงรถรอให้ลุงไปแล้วก็จะแอบส่งกุญแจให้สามีขับแต่......ผิดถนัด...

ลุงพามาถึงรถส่งกุญแจให้ ไม่ยอมไปไหนสงสัยรอจับผิด  บอกจขกท.อ่ะเปิดประตู....  
จขกท.หันไปมองหน้าสามีเอาไงดี....สามีเดินมาใกล้ๆบอกว่าเปิดประตูสิช้อย !!!!!
เปิดประตูบ้าอะไร....มือสั่นจนหาประตูไม่ถูกยืนงกๆเงิ่นๆเป็นป้าแก่เลยเนี่ย เห็นมั้ย!!!

หาประตูและไขขึ้นไปได้เสียบกุญแจรถยังไม่ถูกเลยขอบอก  เเละรถบรรทุกพวงมาลัยมันจะต่ำเราต้องสาวกว้างๆกว่ารถทั่วไป  ลองเช็คทุกอย่างแต่ปัญหาคือไม่กล้าขับออกเพราะลุงยืนมองลอดเเว่นอยู่  ฝนก็ตก ลูกๆก็เปียก ยิ่งเราช้าลูกๆก็จะยิ่งเปียกกันไปใหญ่
สามีเดินมาเคาะกระจกข้างบอกว่าถอยตรงเหมือนเธอขับรถทั่วไปแหล่ะ  
ไม่เหมือนว้อย!!!!!!รถบรรทุกต้องมองกระจกข้างเท่านั้น ไม่มีกระจกหลังเพราะตู้คอนเทนเน่อร์ด้านหลังมันบัง  

สามีบอกเสร็จก็อุ้มลูกคนเล็กจูงลูกคนโตวิ่งไปที่ลานจอดรถด้านหน้าขับรถคันของเราออกไป  บอกไปเจอกันที่ปั๊มน้ำมันข้างหน้านะ อยากจะร้องเพลง.....

......อย่าฝากความหวังที่ฉันจนเกินไป.....เพราะฉันไม่ได้มีอะไรทุกอย่าง...........
แต่ร้องไม่ออกง่ะ!!!!

แค่ให้สามีขับรถตัวเองก็หวาดเสียวตำรวจจะแย่  ไม่มีใบขับขี่และมีเด็กไปด้วยถึงจะขับสั้นๆแค่สามกม.เพื่อจะไปทิ้งรถไว้ที่ปั้มน้ำมันก็ตาม
ถ้าเจอตรวจสามีโดนจับได้นี่โดนยึดใบขับขี่ตลอดชีวิตแน่ๆ  สามีกับลูกไปแล้วจขกท.ยังอยู่ที่เดิม ยังนั่งมึนเหม่ออยู่กับพวงมาลัย....
คิดไปเรื่อยขับๆอยู่เสร่อไปกดปุ่มผิดยกบันไดออร์โต้ข้างหลังลงล่ะช้อยเอร้ยยย!!!!
บันลายยยยแน่เธอ....

ขอบอกว่าด้วยความกลัว ตอนเดินมาที่รถหาประตูรถไม่ถูกจริงๆ มันตื่นเต้นใจสั่น ....ลุงก็ยืนมองนี่นังช้อยตกลงแกขับเป็นรึเปล่า? กลัวลุงจับได้ยกเลิกสัญญาเช่าต้องเสียเงินค่าขนย้ายมากมาย.....คิดๆๆๆ งกๆๆๆๆ ประหยัดๆๆๆๆ
ลุงคงสงสัยว่าทำไมสามีไม่ขับนะให้ภรรยาแสนบอบบางขับรถบรรทุกได้ไง
เราต้องขับด้าย!!!!เราต้องทำให้ได้เพื่อลูกเเละสามี  .....ฉันจะถอย!!!!!!
เอาวะลูกสาวกำนันเราต้องทำด้ายยย!!!!  ลองดูสักตั้ง!!!!
ถอยจ้าถอย......

หันไปมองกระจกข้างลุงก็ยังยืนมองอยู่  จขกท.รวบรวมความกล้าค่อยๆถอยรถออกจากลานจอดรถ  หวาดเสียวมากกลัวไปถอยชนอีกคันหล่ะบันลายแน่

ถอยออกมาแล้วตีวงโค้งเพื่อลอดหลังคาโกดังด้านข้างไปโผล่ถนนในซอยก่อน ขับออกไปอีกนิดทีนี้เจอถนนใหญ่ ทำไงดีวะตรู
หายใจลึ๊กๆๆ เปิดไฟขอทางเลี้ยวซ้าย รอรถผ่านหน้าไปหนึ่งคัน  เจ๊ใหญ่จะออกถนนใหญ่แล้วนะยูว์
แม่มมองไม่เห็นเลยว่ารถในซอยได้มาต่อท้ายเราบ้างเปล่า  ช่างมันช้อยดอนท์แคร์ รวมรวมสมาธิและลมปราณทั้งเจ็ดขับมาหาซะมีที่ปั๊มน้ำมัน
ขับเลี้ยวเข้าปั๊มสามีจอดรถรออยู่แล้ว จัดการล็อครถของตัวเอง ขนลูกๆขึ้นมานั่งรถบรรทุกข้างหน้าด้วย  
เราก็ถามสามีอ่าว!!!! ไม่เปลี่ยนมาขับเหรอ  สามีบอกเราจะขับได้ไงก็บอกว่าไม่มีใบขับขี่ๆ ช้อยนั่นแหล่ะขับไป
เราก็บอกว่าเราเข้าใจแต่แรกว่าสามีคงแอบบขับนะเลยบอกว่าขับรถกันเองถูกกว่า  ถ้ารู้ว่าเราเป็นคนขับตลอดเราไม่เอาด้วยหรอก

สามีบอกว่าเอาน่า....หุ่นให้และท่าทางให้มากกับมาดสาวรถบรรทุก....สามีบอกจริงๆนะ ดูเธอเชื่อมั่นดูไม่เกร็งแบบตอนแรกที่ขึ้นไปบนรถ
ขับได้ช้อยเชื่อราเถอะ....
ผลสุดท้ายก็ขับตลอดรายการทั้งสามวัน  มีลูกๆและสามีนั่งมาด้วยตอนแรกกังวลกลัวเกิดอุบัติเหตุแต่ขับไปนานๆก็ชิน  วันสุดท้ายขนของรอบสุดท้าย  สามีบอกแวะซื้อของหน่อย
จขกท.ขับเข้าไปจอดในลานจอดรถซุปเปอร์มาร์เก็ตเลย  ทุกวันนี้ขับรถผ่าน สามียังบอกเธอกล้ามากเข้าไปจอดข้างในลานจอดรถไม่เกี่ยวหลังคาลานจอดรถก็บุญโขเลยนะนี่

ตอนแรกที่ขึ้นรถนี่สั่นแบบผีเข้าเลยพอขับได้สักครึ่งวันชักสนุก มีแบบแตรใส่รถคันที่ผ่านไปมา  เด็กๆชอบกันมากเอาอีกๆ!!!และรถด้านหน้าเวลานั่งมันจะกระเด้งๆมากกว่ารถธรรมดาทั่วไป ขับไปมาสนุกดีแฮะรถเล็กๆต้องหลบให้....
.......เรารู้สึกเป็นเจ๊หย่ายยย.....บนท้องถนน


เรื่องเล็กๆน้อยๆแต่ช้อยก็ภูมิใจ  ชีวิตผ่านมาได้.....ไม่ได้ไปเฉี่ยวชนใครเขา....


แก้ไขและเพิ่มเติมเพราะมานั่งนึกย้อนและจำได้มากขึ้น....