มีเรื่องอยากจะถามค่ะหรือเป็นประโยคบอกเล่าก็ได้ค่ะ!!! คือว่าเรามีสามีแต่งานแล้วค่ะเรากับสามีก็รักและเข้าใจกันดีค่ะแต่ว่าสามีเราเค้าอยู่ต่างประเทศแต่เราอยู่ที่ไทยคนเดียว.คือเรื่องมีอยู่ว่าหลังจากที่เราแต่งงานได้ไม่นานเราก็ไปรู้จักกับผู้ชายคนนึงที่แต่งงานแล้วเหมือนกันเป็นคนบ้านเดียวกันค่ะตอนแรกที่เราเห็นเค้าเราก็เฉยๆนะแต่ในใจก็รู้สึกว่าชอบคนนี้จัง..เพราะที่ผ่านมาก็มีคนเข้ามาจีบเรื่อยๆแต่ก็คุยและไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไร.แต่ทำไมกับคนนี้ถึงรู้สึกแบบนี้ก็ไม่รู้ค่ะเค้าก็รู้นะว่าเราแต่งงานมีสามีแล้วและเราก็รู้ว่าเค้าก็แต่งงานแล้วเหมือนกัน..ก็คือเค้าสนิทกับน้าเราคือตอนที่เรารู้จักกับเค้าพอดีช่วงนั้นเรากลับบ้านที่. ตจว ค่ะเลยเจอและได้คุยกันแต่ก็ไม่คิดจะสานสัมพันธ์อะไรพอเสร็จธุระเราก็กลับมากรุงเทพอยู่ดีๆก็มีเบอร์แปลกโทรมาตอนแรกเราก็ไม่รับเพราะปกตืจะเป็นคนที่ไม่ชอบรับเบอร์แปลกๆพอโทรมาครั้งที่3เราก็เลยรับและก็รู้ว่าเป็นเค้าค่ะจากนั้นมาเรา2คนก็คุยกันเรื่อยๆก็คือแอบชอบเค้าอยู่เป็นทุนแล้วด้วยก็เลยเริ่มสนิทกันก็คุยเหมือนหนุ่มสาวจีบกันเป็นแฟนกันทั่วไปค่ะจนกระทั่งเราคุยกันนานพอสมควรเราก็เริ่มบอกรักกัน.(แต่เราก็ยังรักสามีเราอยู่นะคะ)แต่เราก็รักเค้าด้วยจนกระทั้งเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาเราก็มีธุระที่จะต้องกลับ ตจว อีกครั้งแล้วเค้าก็อาสามารับที่สนามบินก่อนจะเข้าบ้านเราก็แวะไปกินข้าวแล้วก็ดื่มกันเมาพอสมควรก็เลยตัดสินใจหาโรงแรมนอนคือบ้านเราจากในเมืองก็ไกลพอสมควรเลยไม่อยากจะกลับตอนดึกๆต่างจังหวัดดึกๆอันตรายด้วยค่ะอีกอย่างเราก็อยากอยู่ด้วยกันด้วย.พอไปถึง รร เรากับเค้าก็มีอะไรกันเพราะความฤิทธิ์แอลกอฮอลและคิดถึงกันด้วย..พอตอนสายๆของอีกวันเราก็กลับบ้านเค้าก็ไปส่งเราที่หน้าบ้านเรากับเค้าอยู่หมู่บ้านเดียวกันค่ะ(อ้อลืมเล่าเรื่องภรรยาเค้าให้ฟัง.คือภรรยาเค้าทำงานในตัวจังหวัดค่ะจะกลับทีก็วันเว้นวัน)แต่เค้าก็จะโทรหาเราทุกวันแต่วันไหนที่เมียเค้ากลับมาตอนกลางคืนก็ไม่ได้โทรค่ะจะโทรแค่ตอนกลางวันและก่อนกลับบ้าน..ต่อค่ะหลังจากวันนั้นมาทุกอย่างก็เหมือนจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆเรา2คนเริ่มรักกันมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนพ่อ/แม่เค้า/เพื่อนๆเค้ารู้จักเราในฐานะแฟนของเค้า!!แต่พ่อแม่เรานี่ไม่okกับเรื่องนี้เลยค่ะเพราะท่านบอกว่ามันไม่ดีผัวเราเมียเค้าคนอื่นจะว่าเราได้เราก็มีผัวและเค้าก็มีเมียเราก็รับฟังนะแต่ว่าถ้าจะให้เลิกคงยาก.เมื่ออาทิตย์ก่อนเราก็รู้สึกอึดอัดสงสารสามีเรา-เราก็เลยตัดสินใจบอกเลิกเค้าแต่เค้าก็พูดจนเราใจอ่อนสุดท้ายเลิกไม่ได้คบกันเหมือนเดิมจนกระทั่งตอนนี้เรากลับมา กทม เรากับเค้าก็ยังคบยังคุยกันเหมือนเดิม.เรากับเค้าเคยคุยกันนะว่าต่อไปจะทำยังไงเค้าก็บอกเราว่าเค้าไม่รู้หรอกว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นแต่ไม่ว่าถึงจะยังไงเราคือคนที่เค้าจะรักและจะอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตเราก็ถามเค้าว่าแล้วเมียเค้าล่ะเค้าก็บอกว่าเค้าไม่รู้แต่ว่าเมื่อไหร่ที่เราพร้อมจะใช้ชีวิตอยู่กับเค้าเค้าก็จะมาอยู่กับเราแบบสามีภรรยาแบบถูกต้อง(หมายถึงแต่งงาน) เราเลยบอกไปว่าตอนนี้เรายังให้คำตอบอะไรไม่ได้หรอกเพราะตอนนี้เราก็รู้สึกผิดเราก็เลยบอกเค้าว่าแค่เรา2คนรักกันแบบนี้ก็okแล้วอีกอย่างเราก็ไม่ค่อยอยากให้คนแถวบ้านรู้กันเยอะเข้าใจใช่ไหมคะคนต่างจังหวัดใครทำอะไรรู้กันทั้งหมู่บ้าน..แล้วเค้าก็เป็นที่รู้จักของคนทั้งหมู่บ้านด้วยไปไหนมาไหนกับเราทีคนก็มอง.เราก็เคยพูดนะถ้าเค้ายังไม่แต่งงานเราก็คงจะไม่วางตัวลำบากขนาดนี้!! แล้วก็จะให้เราทิ้งสามีเราแล้วไปแต่งงานกับเค้าก็ไม่ได้เพราะสามีเราก็แสนดีและรักเราเหลือเกินตอนนี้ยังมองหาทางออกไม่เจอเลยค่ะ T^T ป.ล ตั้งแต่อยู่กับสามีมาเกือบ2ปีไม่เคยนอกใจหรือติดที่จะทำอะไรแบบนี้เลยค่ะทั้งๆที่ผ่านมาก็มีคนเข้ามาบ้างแต่ก็แค่เล่นๆคุยไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งแบบนี้มาก่อน แต่ก่อนแต่งงานก็พอมีบ้างค่ะคบหลายคนมีกิ๊กมีไรไปเรื่อยแต่พอหลังแต่งนี่เลิกทุกอย่างและทุกคนจนกระทั่งมาเจอคนนี้ไม่รู้เป็นอะไรไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน...ใครพอจะมีทางออกสำหรับเรื่องนี้บ้างคะ??
ผิดไหมที่เรารักกัน..???