สวัสดีค่ะ  ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่าฉันอายุ41ปีแล้ว การศึกษาแค่ประถม6.มีอะใรผิดพลาด ขาดตกบกพร่องอะใร  ขอให้เข้าใจด้วยค่ะ
จำได้ว่าช่วงที่ลูกยังเด็ก ลูกถามเรื่องนี้บ่อยมากๆ ถามบ่อยมากจนฉันไม่อยากตอบ แต่ทุกครั้งฉันก้อจะแต่งเรื่องราวหลอกลูกให้ดูเหมือนว่าเค้ามีพ่อที่น่ารักเสมอ เพียงแต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน พอเค้าโตขึ้นเค้าเลิกถาม อาจเพราะคงคิดอะใรบางสิ่งได้ หรืออาจ รู้ว่าที่แม่ตอบมันไม่ใช่ความจริง เลยเลิกถามไปเอง
ฉันเคยอ่านโพสต์ของเพื่อนคนนึงในเฟช เค้าถามว่า หากย้อนเวลากลับไปได้ คุณจะกลับไปแก้ไขเรื่องอะใร มันทำให้ฉันในวัยสี่สิบเอ็ดปีนึกย้อนถึงเรื่องราวเก่าๆ ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันไม่รู้ว่าควรจะกลับไปแก้ตรงไหนด้วยซ้ำ รู้แต่ว่ามันเยอะไปหมด เริ่มตั้งแต่ อายุราวๆ5-6ขวบ ก้อถูกพี่ชายแท้ๆของตัวเองล่วงละเมิดทางเพศ แม้ในครั้งแรกนั้นจะไม่ได้ทำให้ฉันด่างพร้อยในร่างกาย แต่ในด้านจิตใจ มันกลับฝังลึกไม่เคยลืมเลือน  และหลังจากนั้นก้อดูเหมือนว่าฉันจะเฮงกับเรื่องจำพวกนี้เหลือเกิน แทนที่จะทำมาค้าขายเฮงแต่มาเฮงในทางที่ชั่วร้ายนัก ฟ้าคงกำหนดมาแล้วส่วนนึง  บางทีที่มีเรื่องที่โดนกระทำแบบนี้จากคนอื่น สิ่งที่ปลอบใจตัวเองได้คือฉันคงทำเวรทำกรรมใว้มากแต่ชาติที่แล้ว ชาตินี้ฉันถึงต้องมาชดใช้  ถ้าชีวิตของคุณ คุณมีโอกาสได้ตัดสินใจที่จะเดินไปทางไหนดี  แม้ว่าจะผิดทางบ้างถูกทางบ้างขอให้คุณรู้ใว้ว่านั่นแปลว่าคุณโชคดีมากแล้ว อย่างน้อยๆคุณก้อได้ตัดสินใจเอง แต่ชีวิตฉันดูเหมือนว่าทุกอย่างได้ถูกกำหนดมาแล้ว  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องถูกพี่ชายกระทำตั้งแต่เด็ก  ถูก ข่มขืนจากคนอื่นๆ  ถูกหลอกไปขาย รวมไปถึงตำรวจสองนายนั่นที่ฉันตอบลูกไม่ได้ว่าใครคือพ่อ  แล้วถ้าย้อนเวลากลับไปได้จริงฉันจะแก้ตรงไหนล่ะ ตรงไหนที่ฉันต้องแก้  มันคือจุดด่างดำในกายในใจฉันทั้งสิ้น โดยที่ฉัน ไม่ได้เรียกร้องหรืออยากจะทำ