จอห์น ซีเลสแตนด์ กล่าวถึงโคบี้ ในฤดูกาล 2542-43 (1999-2000)

"เป็นครั้งแรกที่ผมเข้าใจว่า ทำไมเขา(โคบี้) ถึงเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดในช่วงก่อนเกมก่อนเปิดฤดูกาล โคบี้เป็นคนแรกที่มาฝึกซ้อมก่อนทุกวัน ย้ำ ทุกวัน มาถึงก่อนอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงครึ่งทุกเช้า นั่นทำให้ผมรู้สึกแย่ไปเลย ผมอยากเป็นคนแรกนะที่มาซ้อมคนแรกน่ะ เหมือนกับตอนผมอยู่วิลลาโนวาและพิสคาตาเวย์ไฮห์ (ทีมเก่าจอห์น) ในนิว เจอร์ซีย์ ในเกมแรกก่อนเปิดฤดูกาลที่แข่งกับวิซาร์ดส โคบี้ข้อมือหักในมือข้างที่ถนัดยิง(ขวา) ในวันที่ผมบาดเจ็บ ผมอยู่ฝึกแค่สิบนาที แต่เขาอยู่ฝึกอย่างน้อยสามสิบห้านาทีก่อนจะพัก

"ผมละอายใจที่จะบอกว่า ผมรู้สึกดีใจมาก ในวันที่รู้ว่าไอ้หมายเลข 8 (เป็นฉายาของโคบี้ ตามเบอร์เสื้อ) ได้รับบาดเจ็บที่ข้อมือจะไม่มาฝึกซ้อมคนแรก แน่นอน! ถ้าไม่ใช่เขาที่ไปถึงสนามคนแรก คนที่จะไปถึงสนามซ้อมคนแรกต้องเป็นผมสิ

"เมื่อผมเดินผ่านห้องฝึกซ้อม ผมรู้สึกสะกิดใจแปลกๆ เมื่อผมได้ยินเสียงลูกบาสเด้งกับพื้น ไม่ ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้!! ใช่มันเป็นไปแล้วครับ โคบี้ ไบรอันท์ เด็กชายหมายเลข 8 สวมเสื้อวอร์มแขนยาว พร้อมกับแขนขวาที่เพิ่งเข้าเฝือนมาใหม่ๆ กำลังเลี้ยงบอลแล้วกระโดดยิงจากมือซ้ายของเขาอยู่"

หาอ่านเนื้อเรื่องเต็มๆ ได้ที่ Viral Hoops


ถ้าอยากติดตามเรื่องราวของโคบี้ ไบรอันท์ที่คุณไม่เคยรู้ หรือเรื่องของนักบาสคนอื่นติดตามได้ที่ NBA TH
https://www.facebook.com/pages/NBA-TH/1569677086600081?notif_t=page_new_likes