สวัสดีครับก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าผมไม่ใช่คนพัทยาโดยกำเนิดนะครับ ผมมาอาศัยและทำงานอยู่ที่พัทยาประมาณ5-6ปีได้แล้วครับด้วยความที่ไม่ค่อยชินพื้นที่ประกอบกับไม่อยากประสบพบเจอกับคุณตำรวจที่ขยันขันแข็งตั้งด่านตรวจ(ทั้งๆที่ไม่เคยทำผิดกฎหมายแต่ทำไมผมเจอตำรวจแล้วรู้สึกไม่ปลอดภัยก็ไม่รู้555)ผมจึงต้องใช้บริการรถสองแถวอยู่บ่อยๆ เส้นทางที่ใช้ประจำก็จะเป็นเส้นหาดจอมเทียนครับ เส้นนี้ถ้าจะมาหาดจอมเทียนต้องขึ้นจากสี่แยกวัดชัยมงคลครับค่ารถสิบบาทตลอดสายและจะสุดที่แยกชัยพฤกษ์แต่จากแยกชัยพฤกษ์ไปก็จะไปถึงสุดหาดต่อได้อีกแต่ถ้าจะไปต่อเราต้องเหมาเค้าครับเคยเหมาต่อไปเค้าคิดเพิ่มอีก40บาทครับ ถ้าเจอสองแถวดีก็ดีไปไม่ต้องลำบากกับชีวิตครับ แต่ส่วนมากผมจะเจอที่นิสัยแย่ๆมากกว่า ที่เจอหลักๆเลยก็คือโบกไม่จอดไม่รับ เรื่องไม่จอดรับนี่เจอบ่อยเลยครับ ไม่รับนี่ยังไม่เจ็บใจเท่าพอไม่รับเราแต่ขับเลยไปหน่อยเจอฝรั่งโบกนี่รีบจอดรับโดยไม่เปิดไฟเลี้ยวเลยครับ อันนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันครับว่าทำไมคือผมมีเงินนะครับผมไม่ได้ขอขึ้นฟรีแล้วฝรั่งเดี๋ยวนี้ก็รู้ราคาค่ารถกันทั้งนั้นว่าเท่าไหร่และส่วนมากแถบนี้ก็จะเป็นชาวรัสเซียเยอะซึ่งพวกรัสเซียนี่ไม่ยอมเสียเปรียบหรอกครับเข้าเช็กอินตามโรงแรมก็ถามราคาค่ารถกับพนักงานแล้วครับ อีกประเด็นคือชอบทิ้งผู้โดยสารไว้กลางทาง!!! ถ้าผมไปตึกคอมหรือว้อกกิ้งสตรีทเวลาขากลับผมต้องลุ้นไม่ให้เหลือผมคนเดียวในรถทุกทีเลยครับยิ่งที่ผมจะลงนั้นอยู่เกือบถึงปลายสายด้วยผู้โดยสารคนอื่นๆส่วนมากจะลงก่อนกันหมด ครับถ้าผู้โดยสารคนอื่นลงกันหมดจนเหลือผมคนเดียวแล้วมันจะจอดรถแล้วไล่ลงทันทีเลยครับ(เป็นบางคัน)บอกกันดื้อๆเลยว่าไม่ไปแล้ว ไอ้ด้วยความที่ผมก็ไม่ค่อยจะมีพรรคพวกที่นี่สักเท่าไหร่ก็ไม่อยากจะมีเรื่องมีราวก็เลยต้องลงมาครับแต่โทษทีนะครับผมไม่จ่ายเงินหรอกครับผมก็รอโบกคันใหม่ต่อ สองเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมเจอบ่อยมากเลยครับจนคิดว่านี่มันเป็นเรื่องปกติของรถสองแถวที่นี่เหรอ? ยังครับยังไม่จบ มีอยู่วันนึงครับผมไปเดินเล่นแถวว้อกกิ้งสตรีทผมก็เจอนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นซึ่งมากับแฟนคนไทยโบกรถสองแถวอยู่ผมก็ยืนอยู่ตรงนั้นพอดี แฟนสาวคนไทยก็ถามราคาจะไปหาดจอมเทียนว่าจะคิดราคาเท่าไหร่สองแถวก็บอกว่า200บาทครับ ผมนี่อึ้งไปเลย ผมเห็นท่าทีสองคนนั้นจะตกลงผมจึงเดินไปบอกผู้หญิงคนไทยนั้นว่าให้เดินตามผมมาแค่เดินเลี้ยวโค้งไปนิดนึงก็จะเป็นท่ารถไปหาดจอมเทียนแล้วค่ารถแค่10บาทเอง คนขับรถก็มองหน้าผมแบบจะเอาเรื่องผมก็มองกลับแต่ด้วยความที่ว่ารถจอดขวางคันข้างหลังอยู่และมีตำรวจอยู่ใกล้ๆคนขับรถก็เลยได้แต่มองหน้าผมด้วยความเคียดแค้นประหนึ่งว่าผมไปฆ่าบุพการีของเขายังไงยังงั้นแหละแล้วก็ขับรถออกไป วันนั้นผมรู้สึกภูมิใจมากเลยครับที่ได้ช่วยนักท่องเที่ยวสองคนนั่นไว้ไม่ให้ตกเป็นเหยื่อของสองแถวใจเหี้ยม
สุดท้ายนี้ผมก็ไม่รู้จะฝากเรื่องนี้ไว้กับใครได้บ้างผมเคยได้พูดคุยกับคนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบเดียวกับผมแล้วเขาบอกว่าเคยโทรไปร้องเรียนแล้วแต่ก็ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย อยากให้มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมแบบนี้ของสองแถวเมืองพัทยาจริงๆครับ