มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ถ้าไม่มีคนๆนี้บูลส์ไม่มีทางได้แชมป์ 6 สมัยแน่นอน พ้อยท์ฟอร์เวิร์ดที่ดีที่สุดคนนึง “สก๊อตตี้ มัวริช พิพเพ่น” หรือหลายคนเรียกเค้าสั้นๆว่า “พิพ” เพื่อนสนิทและคู่หูคนสำคัญของไมเคิล จอร์แดน  พิพเพ่นเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สุขสบายนัก พ่อของเค้าทำงานในโรงงานกระดาษ และไม่สามารถมีกำลังส่งลูกทั้งหมดเรียนหนังสือได้ รวมถึงยังมีอาการอัมพาตที่ทำให้เดินและพูดไม่สะดวกด้วย  เค้าชอบเล่นบาสเกตบอลมาตั้งแต่เด็ก และได้รับทุนเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยอาคันซอว์ โดยเฉพาะในปีสุดท้ายก่อนจบ พิพเพ่นโดดเด่นมากทำแต้ม 24 แต้ม 10 รีบาวน์ กับอีก 4.4 แอสซิสต์ต่อเกมส์ จนได้รับคัดเลือกเข้าเล่น NBA



        จริงๆแล้วพิพเพ่นนั้นถูกดราฟมาอันดับที่ 5 โดยซีแอทเทิล ซุปเปอร์โซนิค แต่ได้มีการเทรดแลกกับบูลส์และโซนิค ได้โอเด้น โพโลนิซไป ในช่วงแรกนั้นพิพเพ่นรับบทบาทเป็นตัวสำรองซะเป็นส่วนใหญ่ พิพเพ่นกับฮอร์เรซ แกรนท์ นั้นจะถูกปั้นให้เป็นความหวังใหม่ของบูลส์ จึงมีการขับเคี่ยวทั้ง 2 คนเป็นอย่างหนัก โดยเฉพาะพิพเพ่น พิพเพ่นนั้นในตอนซ้อมถูกชาร์ล โอ๊คลี่ และไมเคิล นั้นดุ และสอนแบบหนักหน่วง ซึ่งช่วงแรกเจ้าตัวนั้นท้อ แต่เค้าก็สามารถผ่านมันมาได้ เพราะบูลส์ในตอนรอบเพลย์ออฟยุค 80 ทีมที่หนีไม่พ้นคือ พิสตัน และเมื่อเจอกันทั้งรอบปกติและเพลย์ออฟ ไมเคิล จอร์แดนจะโดนประกบ 4 ตามแผนที่โค้ชพิสตันสั่ง ทำให้ตัวที่ต้องมีบทบาทคือพิพเพ่น ซึ่งในช่วงแรกเค้าไม่สามารถจะทำได้ โดนทั้งบิล แลมเบียร์ เดนนิส ร๊อดแมนอัดจนปากแตกมาแล้ว แต่เค้าก็สามารถก้าวขึ้นมาได้  จนช่วยให้บูลส์นั้นกวาดแชมป์ 6 สมัย



   ปีที่พิสูจน์พิพเพ่นคือปี 1993 ที่จอร์แดนเลิกเล่น เค้าต้องทำบทบาทเป็นผู้นำทีมทั้งหมด จนกระทั่งทำให้เค้ากดดันค่อนข้างมาก หลายต่อหลายอย่างในช่วงนั้นมันเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีกับเค้า อาทิ ในช่วงที่เค้าไม่ยอมลงสนามในตอนท้าย ด้วยสาเหตุที่ว่า ฟิล แจ๊คสันไม่ยอมเลือกเค้าชู๊ตในตอนท้าย กลับเป็นคูโคช โดยพิพเพ่นบอกว่า “มันเป็นสิ่งที่ผมไม่อยากจำมันนะ ตอนนั้นผมแบกรับความกดดันค่อนข้างเยอะ ผมไม่ค่อยอยากพูดถึงมันนัก ในช่วงปี 1995-96 ปีนั้นฮอร์เรซ แกรนท์ ได้ย้ายไปออแลนโด้ แมจิคแล้ว บูลส์อ่อนลงเป็นอย่างมาก พิพเพ่นแบกรับความกดดันค่อนข้างเยอะ เจอรี่ เคราส์ก็มองหาทางเทรดพิพเพ่น โดยเล็งชอห์น เคมป์เอาไว้มาเสริมกำลัง แต่ก็ไม่ได้ไปไหนเนื่องจากจอร์แดนกลับมาเสริมกำลังในช่วงปลายฤดูกาล ถ้ายังจำกันได้พิพเพ่นใส่รองเท้าจอร์แดน 10 แล้วชูฝ่าเท้าชี้นิ้วเรียกให้ไมเคิลกลับมา





    และเมื่อมีพิพเพ่น จอร์แดน ร๊อดแมน ปี 1995-96 ถือว่าเป็นปีทองของพิพเพ่นและบูลส์ด้วย หลังจากที่ผิดหวังในปีก่อน และเมื่อไมเคิลมาทุกๆเช้าเค้าจะให้พิพเพ่น และรอนฮาร์เปอร์มาที่บ้านเพื่อทานอาหารสูตรพิเศษที่พ่อครัวของไมเคิลปรุง จากนั้นจะวางแผน และซ้อมกันก่อนซ้อมปกติ และปีนั้นเองเค้านำทีมชนะ 72-10 ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ NBA และสามารถพาทีมคว้า 3 แชมป์อีกครั้งได้ แต่ในปี 1998  เค้าบาดเจ็บและไม่ได้ลงสนามกว่าครึ่ง พอกลับมาเจอรี่ เคราส์ก็ไม่อยากให้พิพเพ่นลง เพราะยังเห็นว่าไม่หาย จนพิพเพ่นนั้นโกรธมากจนเอ่ยปากว่า “เค้าคิดว่าผมยังไม่หายดี ผมหายดีแล้ว ให้เค้ามาดูผมซ้อมสิ ผมจะดังค์ต่อหน้าเค้าให้ดู” หลังจากนั้นพิพเพ่นก็ไปอยู่ฮิวส์ตัน / พอร์ตแลนด์ และกลับมาที่บูลส์ก่อนจบอาชีพ