เราคบกับ ผู้ชายคนนึง
ทำงานที่เดียวกัน เจอกันทุกวัน เราคิดว่าเรารักเค้าค่ะ
ระหว่างเราไม่ใช้คำว่าแฟน แต่การกระทำๆใครก็มองว่าเราเป็นแฟนกันค่ะ ระยะเวลาจากที่คบกันมาถึงวันนี้ประมาณ 8 เดือนค่ะ เค้าเป็นคนติดเพื่อนมาก ติดแบบลืมเราอยู่บ่อยครั้ง ทำให้เราน้อยใจบ่อยๆ ที่ยังไม่ใช้คำว่าแฟน เพราะเค้าบอกไม่มีเวลาให้เรา ติดเพื่ิอน ถ้าเลิกชีวิตแบบนั้นได้เมื่อไหร่จะมาขอเป็นแฟนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ให้เราเป็นเพื่อนที่พิเศษที่กำลังศึกษาดูใจกันไปก่อนนะ เรายอมค่ะ ในใจก็หวังว่าความรักมันจะเปลี่ยนคนได้ เราเชื่อใจเค้าทุกอย่างให้เค้าทั้งใจเลยค่ะ แต่เมื่อคืนเราไปดูหนัง เค้าก็โทรมาบอกมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยเรื่องของเรา เค้าพูดว่า เราเป็นเพื่อนกันนะ แกโอเคมั้ย
เราใจเสียตั้งแต่เค้ามาย้ำคำนี้กับน้ำเสียงซีเรียสๆของเค้าแล้วค่ะ แต่พยายามกลั้นใจตอบไป ว่าเราโอเค
หลังจากนั้นเข้าไปในโรงหนัง คือเราทนไม่ไหวค่ะ เราแค่อยากทราบเหตุผล ว่าทำไม เรื่องสำคัญที่ว่าคือโทรมาย้ำว่าเป็นเพื่อนกัน มันเพราะอะไร ถ้าเป็นเรื่องเพื่อนเราจะพยายามเข้าใจและปล่อยเค้าไปค่ะ
แต่พอจะไลน์ไปถาม พอเห็นรูปโปรไฟล์เราชาเลยค่ะ คือเค้าเอารูปคู่กับผู้หญิงอีกคน เราเสียใจมากค่ะ ทำไมเค้าใจร้ายกับเราได้ขนาดนี้ เราโทรไปหาเค้าไม่รับสายเลยค่ะ ตอนนั้นออกมาจากโรงหนังแล้วไปขังตัวเองร้องไห้อยู่ในห้องน้ำแบบไม่อายใครแล้วค่ะ อยู่ในนั้นเป็นชม. พอได้สติเลยโทรหาเพื่อนให้มารับค่ะ เพราะเราแย่จริงๆ แล้วเค้าก็โทรมาค่ะ เราถามเค้าซ้ำๆ ร้องไห้เหมือนคนบ้า ว่าทำแบบนี้กับเราได้ยังไง มาหลอกเราทำไม เค้าพูดแค่เค้าเสียใจแต่ไม่เคยหลอกเรา แต่คนเก่าของเค้าเพิ่งกลับมา เพิ่งคุยกันระยะหลังๆแล้วเค้าก็เลยรู้สึก แต่กับเราเค้าก็รู้สึกดีมากๆ และทำร้ายเราต่อไม่ได้ จึงต้องทำแบบนี้ รูปคู่ในโปรไฟล์ที่ลงเพราะตั้งใจทำให้เราเห็นเราจะได้เกลียดเค้าไปเลยเพราะเค้าไม่กล้าบอกเราตรงๆ แต่เราไม่รู้สึกเกลียดหรือโกรธเค้าเลยค่ะ มันมีแต่ความเสียใจ เสียใจจริงๆค่ะ เค้าบอกมาว่าเค้ารู้สึกผิดต่อเราจริงๆ พูดขอโทษซ้ำๆ แล้วตอนนี้เค้าก็ไม่เลือกใครทั้งเราและแฟนเก่าของเค้าค่ะ
คือเราแค่อยากระบายน่ะค่ะ และก็อยากได้คำแนะนำจากคนที่มีประสบการณ์ค่ะว่าผ่านเหตุการณ์ประมาณนี้กันมายังไง เราเป็นคนที่จิตใจไม่ค่อยเข้มแข็งอยู่แล้วค่ะ อกหักแบบจริงๆล่าสุดก็ตอนมัธยมปลายมันเป็นความรักเด็กๆที่ผ่านมา 7ปีแล้ว พอวันนี้ที่คิดว่าเจอรักจริงๆ เจอคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นตัวของตัวเองได้ คนที่คิดว่าจะเดินไปด้วยกัน แต่มาเจอเรื่องแบบนี้ไปก็เสียศูนย์พอสมควร อยู่คนเดียวไม่ได้เลยค่ะ มันฟุ้งซ่าน อ่อนแอ ไม่มีสมาธิจะทำงานจนต้องลากลับมาครึ่งวัน เสียใจจริงๆค่ะ
ถ้าไม่มีคำแนะนำอะไร ขอแค่กำลังใจก็ได้ค่ะ
ตอนนี้ต้องการจริงๆ
ขอบคุณนะคะ
ใครเคยอกหักแบบไม่ทันตั้งตัว จนคิดว่ารับไม่ไหวบ้างคะ ผ่านกันมาได้ยังไง ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ
ทำงานที่เดียวกัน เจอกันทุกวัน เราคิดว่าเรารักเค้าค่ะ
ระหว่างเราไม่ใช้คำว่าแฟน แต่การกระทำๆใครก็มองว่าเราเป็นแฟนกันค่ะ ระยะเวลาจากที่คบกันมาถึงวันนี้ประมาณ 8 เดือนค่ะ เค้าเป็นคนติดเพื่อนมาก ติดแบบลืมเราอยู่บ่อยครั้ง ทำให้เราน้อยใจบ่อยๆ ที่ยังไม่ใช้คำว่าแฟน เพราะเค้าบอกไม่มีเวลาให้เรา ติดเพื่ิอน ถ้าเลิกชีวิตแบบนั้นได้เมื่อไหร่จะมาขอเป็นแฟนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ให้เราเป็นเพื่อนที่พิเศษที่กำลังศึกษาดูใจกันไปก่อนนะ เรายอมค่ะ ในใจก็หวังว่าความรักมันจะเปลี่ยนคนได้ เราเชื่อใจเค้าทุกอย่างให้เค้าทั้งใจเลยค่ะ แต่เมื่อคืนเราไปดูหนัง เค้าก็โทรมาบอกมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยเรื่องของเรา เค้าพูดว่า เราเป็นเพื่อนกันนะ แกโอเคมั้ย
เราใจเสียตั้งแต่เค้ามาย้ำคำนี้กับน้ำเสียงซีเรียสๆของเค้าแล้วค่ะ แต่พยายามกลั้นใจตอบไป ว่าเราโอเค
หลังจากนั้นเข้าไปในโรงหนัง คือเราทนไม่ไหวค่ะ เราแค่อยากทราบเหตุผล ว่าทำไม เรื่องสำคัญที่ว่าคือโทรมาย้ำว่าเป็นเพื่อนกัน มันเพราะอะไร ถ้าเป็นเรื่องเพื่อนเราจะพยายามเข้าใจและปล่อยเค้าไปค่ะ
แต่พอจะไลน์ไปถาม พอเห็นรูปโปรไฟล์เราชาเลยค่ะ คือเค้าเอารูปคู่กับผู้หญิงอีกคน เราเสียใจมากค่ะ ทำไมเค้าใจร้ายกับเราได้ขนาดนี้ เราโทรไปหาเค้าไม่รับสายเลยค่ะ ตอนนั้นออกมาจากโรงหนังแล้วไปขังตัวเองร้องไห้อยู่ในห้องน้ำแบบไม่อายใครแล้วค่ะ อยู่ในนั้นเป็นชม. พอได้สติเลยโทรหาเพื่อนให้มารับค่ะ เพราะเราแย่จริงๆ แล้วเค้าก็โทรมาค่ะ เราถามเค้าซ้ำๆ ร้องไห้เหมือนคนบ้า ว่าทำแบบนี้กับเราได้ยังไง มาหลอกเราทำไม เค้าพูดแค่เค้าเสียใจแต่ไม่เคยหลอกเรา แต่คนเก่าของเค้าเพิ่งกลับมา เพิ่งคุยกันระยะหลังๆแล้วเค้าก็เลยรู้สึก แต่กับเราเค้าก็รู้สึกดีมากๆ และทำร้ายเราต่อไม่ได้ จึงต้องทำแบบนี้ รูปคู่ในโปรไฟล์ที่ลงเพราะตั้งใจทำให้เราเห็นเราจะได้เกลียดเค้าไปเลยเพราะเค้าไม่กล้าบอกเราตรงๆ แต่เราไม่รู้สึกเกลียดหรือโกรธเค้าเลยค่ะ มันมีแต่ความเสียใจ เสียใจจริงๆค่ะ เค้าบอกมาว่าเค้ารู้สึกผิดต่อเราจริงๆ พูดขอโทษซ้ำๆ แล้วตอนนี้เค้าก็ไม่เลือกใครทั้งเราและแฟนเก่าของเค้าค่ะ
คือเราแค่อยากระบายน่ะค่ะ และก็อยากได้คำแนะนำจากคนที่มีประสบการณ์ค่ะว่าผ่านเหตุการณ์ประมาณนี้กันมายังไง เราเป็นคนที่จิตใจไม่ค่อยเข้มแข็งอยู่แล้วค่ะ อกหักแบบจริงๆล่าสุดก็ตอนมัธยมปลายมันเป็นความรักเด็กๆที่ผ่านมา 7ปีแล้ว พอวันนี้ที่คิดว่าเจอรักจริงๆ เจอคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นตัวของตัวเองได้ คนที่คิดว่าจะเดินไปด้วยกัน แต่มาเจอเรื่องแบบนี้ไปก็เสียศูนย์พอสมควร อยู่คนเดียวไม่ได้เลยค่ะ มันฟุ้งซ่าน อ่อนแอ ไม่มีสมาธิจะทำงานจนต้องลากลับมาครึ่งวัน เสียใจจริงๆค่ะ
ถ้าไม่มีคำแนะนำอะไร ขอแค่กำลังใจก็ได้ค่ะ
ตอนนี้ต้องการจริงๆ
ขอบคุณนะคะ