คิดว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะความคาดหวังของผู้รับปลายทางซึ่งก็คือผู้ซื้อด้วยละนะคะ  แต่ระดับความคาดหวังมากน้อยย่อมต่างกันไปแล้วแต่คน  
เพราะคุณจขกท. บอกว่าขายสินค้ากระจุกกระจิก  ก็คงจะเป็นของน่ารัก ๆ แบบผู้หญิง ๆ  คนซื้อก็น่าจะเป็นสาว ๆ มุ้งมิ้งอยู่สักหน่อย  
ปกติแล้วเวลาเรารออะไรสักอย่างด้วยใจจดจ่อเพราะอยากได้ อยากเห็น อยากเป็นเจ้าของ  อารมณ์ถวิลหามาเต็ม  แต่พอได้เห็น ได้รับแล้วระดับความรู้สึกลดวูบลงด้วยสภาพภายนอกไม่โสภาเท่าที่คาดหวังไว้แบบนี้  ถึงแม้ว่าตัวสินค้าจะยังคงสภาพดี ไม่มีอะไรผิดไปจากที่หวังว่าจะเป็น  ก็อาจทำให้คนซื้อเสียความรู้สึกอยู่บ้างไม่มากก็น้อยได้เหมือนกันนะคะ  ประมาณว่าน้อง (= สินค้าน่ารักของน้อง) ไปสัมภาษณ์งานรีเซฟชั่นของโรงแรม 4 ดาว  ฝ่ายบุคคล (= คนซื้อที่รอรับสินค้า) ที่รอผู้สมัครรายนี้ไปสัมภาษณ์รู้อยู่แล้วจากเรซูเม่ที่ส่งไปสมัครว่าน้องเจรจาได้ 5 ภาษา  ประสบการณ์ตรงผ่านงานลักษณะเดียวกันนี้มา 5 ปี  เหมาะกับงานนี้มาก  ฝ่ายบุคคลรอให้ถึงเวลาตามที่นัดไว้  ปรากฏว่าบ่ายโมงน้องปรากฏตัวในสภาพเพิ่งลงจากอานม้าเหาะของพี่วิน หัวฟูกระเจิง หน้ามัน ชายเสื้อที่สอดไว้ในกระโปรงหลุดลุ่ย โบที่คอเสื้อเบี้ยว  แต่ถามว่ามาทันเวลานัดมั้ย >> ทัน  ความสามารถทางภาษายังอยู่ครบมั้ย >> ครบ  ประสบการณ์ 5 ปีนั่นล่ะ >> ก็ยังอยู่  ไม่ได้ปลิวหายไปกับลม  แต่หน้าหมอง  ไม่มีออร่าของผู้สมัครที่ฝ่ายบุคคลคาดหวังไว้เลยว่า  ฉันจะได้เห็นเธอเป๊ะมาแต่ไกล  first impression หล่นหายระหว่างทางไปจนหมด

หลายปีก่อนที่พี่ยังสนุก ตื่นเต้นกับการสั่งซื้อเสื้อออนไลน์  เวลาได้รับพัสดุมานี่มันเห็นความแตกต่างได้จริง ๆ นะคะ  มีร้านหนึ่งที่แพ็คใส่ซองพลาสติกใสมาเรียบร้อย  แถบเทปกาวที่ปิดปากซองเป็นลายดอกไม้ การ์ตูนจุ๋มจิ๋ม  พี่ส่งอีเมลไปบอกทางร้านว่าได้รับของแล้ว  และบอกไปด้วยว่าใส่ซอง ปิดเทปลายน่ารักมาเชียวนะคะ  คุณแม่ค้าตอบมาประมาณว่า เห็นด้วยเหรอคะ  ในความหมายว่าสังเกตเห็นด้วยหรือว่าเทปมันเป็นลายน่ารัก  ไม่ใช่เทปใสธรรมดา  แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอตั้งใจให้ลูกค้าเห็น ให้ลูกค้ารู้สึกว่าเธอใส่ใจนะ  แต่ทีนี้มันก็ขึ้นอยู่กับว่าลูกค้าคนนั้น ๆ จะเห็นรึเปล่าก็เท่านั้นเองน่ะค่ะ

อีกอย่างหนึ่งคือเราไม่รู้ว่ากว่าพัสดุจะส่งไปถึงมือผู้รับ  หีบห่อที่บรรจุมันบุบ มันยุบ มันเบี้ยว เป็นรอย เป็นคราบเลอะอะไรอีกบ้างมั้ยจากสภาพเดิมตอนที่น้องแพ็คของเตรียมส่งอะนะคะ  อันนี้พี่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์อะนะ  แต่เห็นเขาบอกกันว่า  ขอแค่ไม่หาย  ก็ถือว่าเป็นพระคุณแล้วสำหรับบริการของไปรษณีย์ไทย

เมื่อต้นเดือนพี่เอาปฏิทินตั้งโต๊ะและโปสการ์ดการกุศลไปขอฝากวางขายที่ร้านที่พี่ไปบ่อย ๆ พี่ไปเดินหาซื้อถุงพลาสติกลายสวย ๆ ที่สำเพ็งอยู่ 2 รอบกว่าจะได้ลายที่สวยถูกใจ  ต้องการให้เอาไว้ใส่ 2 อย่างนี้เวลามีคนช่วยซื้อ  อันที่จริงพี่ซื้อถุงก๊อปแก๊ปขนาด 8 x 16 ที่ตลาดบางแคแถวบ้านเอาไว้ใส่ก็ได้ง่าย ๆ  แต่ก็อยากขอบคุณคนที่ช่วยซื้อสินค้าการกุศลนี้ไปอะนะคะ  เราไม่มีโอกาสขอบคุณเขาด้วยตัวเอง  เลยต้องหาอะไรมาแทนที่อาจจะพอสื่อได้ถ้าเขาจะรู้สึกเนาะ

วันข้างหน้าพี่ก็ฝันอยากจะมีร้านเสื้อผ้าเป็นของตัวเองอยู่เหมือนกัน  เชื่อป่าวว่านี่ยังไม่มีอะไรสักอย่างเลยนะคะ  แต่มีแบบลายถุงสวย ๆ ที่ดูเพลิน ๆ ไว้แล้วตั้งหลายลายแน่ะ  ประมาณว่าอยากมีถุงสวย ๆ แบบนี้มั่งจัง  เอาไว้ใส่เสื้อที่ขายราคา 3 ตัวร้อย ><"



รูปจาก Pinterest นะคะ