เคยได้ยินว่า ความรักทำให้คนตาบอด เพราะ ถ้าเรารักใครสักคน เราจะยอมเราสิ่งที่เค้าเป็นได้ทั้งหมด อันนี้จริงไหมคะ ????

คอนนี้คุยกะผู้ชายคนหนึ่งอยู่คะ ได้ทำความรู้จักกันมากขั้น   ได้ไปดูหนัง คุยไลห์ ไปเที่ยว กินข้าว ประมาณเดือนครึ่ง

หลังๆๆ เราเริ่มสับสนว่าเราเองชอบผู้ชายคนนี้ หรือ ไม่ได้ชอบ มันเป็นความสับสนจนที่อยากหาคำตอบ เพราะเราเองอยากได้ความรักระยะยาว ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นแล้ว ???

เรื่องมันมีอยู่ว่า>>>>>>

>>>>จริงๆๆคุยกันไป ไปเที่ยว ไปดูหนัง กินข้าว ก็รู้สึกดีกะผู้ชายคนนี้นะคะ รู้สึกอยากไปไหนมาไหนด้วย อยากคุยด้วย

>>>> คุยๆๆกันก้อกวนประสาทเหมือนกันดี คคุยกันได้นานคุยกันได้เรื่อยๆ พอช่วงๆๆหลังสับสน ว่าชอบเค้า หรือเปล่า เลย

> พยายามถอยห่างมาตั้งหลักว่า จริงๆๆ เราคิดยังไงกะเค้า เพราะ เราก้อยังมีอีกหลายที่ยังไม่ชอบในตัวเค้า รู้สึกรับไม่ได้ รู้สึกว่าทำไมเค้าเป็นคนแบบนี้

เช่น   เค้าเป็นคนตามใจตัวเองจนเกินไป บางทีลืมถามคนข้างๆ, เป็นคนมั่นใจตัวเองจนเกิน ,เวลาไปกินข้าวกันแขร์กันตลอดแต่ดูเหมือนเราจะออกเยอะกว่า , ดูจากบุคลิคค่อนข้างดูเจ้าชู้ , ให้ช่วยเหลือหางานอะไรก้อไม่เคยได้คำตอบ(อันนี้แสดงถึงความไม่จริงใจปะ???) ,

หลายๆๆเรื่องมันทำให้เราไม่มั่นใจในตัวเค้า แต่เวลาไม่เจอไม่คุยก็รู้สึกเหงา คิดถึงบ้าง อยากเจอ อยากคุย  เหมือนเวลาเราคิดว่าชอบเค้า มันก้อจะกลับมาที่คำถามเดิมว่า ... เค้าเป็นคนอย่างนั้นนะ จะเอาหรอ

ความรู้สึกมันสับสน เลยอยากมาถาม 2 ประเด็น

1. เรา ชอบเค้า หรือ เราไม่ได้ชอบเค้า ??? คือถ้าเรารักเค้า เราก้อจะยอมรับในความเป็นเค้าได้ปะ???
2.จากข้อมูลของผู้ชายคนนี้ ... เราควรจะเดินหน้าต่อ หรือหยุด???