เมื่อไม่นานมานี้ผมใช้บริการรถไฟฟ้า BTS ก็ต่อคิวตามปกติระหว่างรอถไฟฟ้ามาเราก็ต้องยืนเป็นสองแถวรหว่าง ซ้าย กับ ขวา ซึ่งผมก็เลือกที่จะยืนทางขวาครับที่นี้ผมก็ต่อคิวไปเลื่อยผมยืนถัดเป็นคนที่สามของแถวส่วนสาวเกาหลีสองคนยืนแถวซ้ายพอรถไฟฟ้าวิ่งมาถึงที่สถานีตรงที่ขบวนรถมาจอดคนที่ยืนแถวซ้ายถ้าเข้ามาในขบวนรถๆฟแล้วเลี้ยวซ้ายจะไม่มีที่นั่งเพราะเป็นรอยต่อของโบกี้จะมีแต่ที่ยืน คราวนี้จังหวะที่ผมกำลังเดินขบวนรถผมไม่ทันรู้ตัวว่าตัวผมเดินตัดหน้าสาวเกาหลีสองคนนั้นเลยทำให้เขาเดินไม่ได้เพราะต้องรอผมเดินพ้นไปก่อน ซึ่งสาวเกาหลีคนนั้นไม่ได้เลี้ยวซ้ายแต่เลี้ยวขวามาเพื่อจะหาที่นั่ง (ขอบอกก่อนเลยปกติผมเป็นคนเดินมองพื้นตลอดไม่ค่อยมองตรงๆอันนี้เป็นนิสัยส่วนตัวที่ไม่ดีของผม แต่จะให้เดินตรงๆแบบไม่มองพื้นเลยผมไม่ถนัดเอามากเพราะติดมาตั้งแต่เด็ก) ยอมรับครับว่าตอนนั้นไม่รู้ตัวจริงๆว่าเดินตัดหน้าเข้าไปเพราะคนเยอะมากๆครับที่มารู้ตัวตอนหลังจากรถไฟฟ้าว่าน่าจะเป็นเรื่องนี้เพราะมานั่งไล่นึกย้อนเหตุการณ์มีอะไรที่เราทำไม่ดีไป แซงคิวก็ไม่ใช่ , เดินไปด้วยแชทไปด้วยยิ่งไม่เคยทำ , เดินเหยียบขาก็ยิ่งไม่ใช่ใหญ่อันนั้นผมต้องรู้สึกเลยว่าเหยียบอะไร มานั่งคิดๆดีเลยขออนุมานไปเลยว่า คงเรื่องที่ผมเดินตัดหน้าแต่ยอมรับเลยไม่เห็นจริงๆ

คราวนี้ประเด็นคือสาวเกาหลีคนที่ผมเดินตัดหน้าโดยไม่ตั้งใจก็หันไปบอกเพื่อนอีกคนนึง คราวนี้เพื่อนของเขายืนมองผมตั้งแต่หน้าถึงเท้าผมแล้วจองมองของที่ผมถือ สักพักก็หันไปพูดกับเพื่อนพูดไปพรางหันมามองผมพรางด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างหนัก [ประเด็นผมยอมรับนะครับว่าผมผิดอาจไม่มีมารยาทจริงๆนั้นแหละอย่าจะพูดจะด่าอะไรผมไม่ว่านะครับต่อให้ฟังรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่องก็ตามอันนี้ผมผิดครับ แต่ที่ผมรับไม่ได้คือมองตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่อย่างนั้นหลายรอบเลยทีเดียวมันเสียมารยาทมากๆ] คือทำไมไม่มาพูดกับผมดีๆเป็นภาษาอังกฤษหละครับว่าคุณไม่มีมารยาทนะผมพร้อมทันทีเลยครับที่จะขอโทษโดยดีคือรู้สึกแย่มากที่โดนมองแบบนั้นถ้าผมไม่ต่อคิวแล้วเดินแซงมาเลยจะไม่ว่าเลยสักคำ อยากให้มีอะไรหันมาพูดกันดีๆไม่ใช่ใช้มารยาทแบบนี้ ในเหตุการณ์ตอนนั้นผมนั่งเงียบๆอย่างเดียวไม่อยากแสดงอาการอะไรทั้งนั้น 1.เราเป็นฝ่ายผิด 2.ความรู้สึกผมไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นไม่ว่าจะเถียงหรืออะไรก็ตามเพราะฝั่งนั้นเป็นผู้หญิงผมรู้สึกไม่ดี

เรื่องที่ผมเล่ามาเป็นความจริงทุกประการให้สาบานที่ไหนผมกล้าทั้งนั้นถ้ามีกล่องวงจรปิดยังอยากเปิดดูด้วยซ้ำ โอเคผมผิดตรงที่ว่าเป็นเดินก้มหน้าอย่างเดียวไม่เคยมองตรงๆ (ไม่ได้เดินจิ้มมือถือนะครับ) อยากให้มาบอกพูดกับผมมากกว่าว่าผมไม่มารยาทไม่ใช่มาใช่อารมณ์กันแบบนี้ และเมื่อคุยกันเข้าใจผมจะกล่าวคำว่าขอโทษดีๆเลยครับ ไม่ชอบเอามากๆเลยครับมารยาทแบบนั้นมองคนอื่นตั้งแต่หัวจรดเท้าผมอาจจะคิดมากไปก็ได้แต่เสียความรู้สึกมากๆ เรื่องที่เล่ามาไม่ได้ต้องการจะบอกว่าใครเป็นฝ่ายผิดหรือถูกนะครับแค่รู้สึกแย่มากๆที่โดนมองแบบนี้