นี่เป็นกระทู้แรกของฉันค่ะ
ฉันอยากมาระบายเรื่องบางเรื่องให้ฟัง
ขอโทษหากมันไร้สาระ

ฉันมีแฟนค่ะ เราพบกันมาด้วยความผูกพัน ฉันยอมไปหาเขาสัปดาห์เพราะเขาอยากให้ฉันไป ฉันยอมเขาทุกอย่าง ตลอดเวลาที่คบกันมาฉันยอมรับเขาทุกอย่าง เขาเป็นคนดีตอนอยู่ด้วยกัน แต่พอฉันกลับมามหาลัยเขาก็เริ่มไม่สนใจ แต่พอเจอกันอีกก็รู้สึกดีอีก สลับไปแบบนี้เรื่อยๆ ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันคิดมากไปรึป่าวค่ะ เราเคยไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน เขาทำตัวน่ารักเสมอ แต่มีบ่อยครั้งที่เขามักขอฉันมีคนอื่นขอมีกิ๊ก แต่ใครจะไปยอมได้ละ เขาก็เลยไม่มี เขาทำให้ฉันเชื่อทุกอย่างว่าเราจะได้แต่งงานกัน แต่สุดท้ายค่ะ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เขามักพูด่าน้าเราเลิกกัน เราจะยังเป็นพี่น้องกันได้ไหม เขาบอกเขาไม่อยากตัดขาดจากเราค่ะ เขาคิดเหมือนเราเป็นคนในครอบครัว
และวันนั้นก็มาถึงค่ะ วันที่เราเลินกัน ฉันจะไปเครียกับเขาค่ะ แต่เขาห้ามฉันไว้ และฉันก็ได้รู้เหตุผลที่ทำให้เจ็บปวดที่สุด คือเขาสารภาพค่ะว่า เขาโกหกคนอื่นว่าเขาไม่มีใคร ทั้งๆทืคบกับเณราค่ะ เขาเลยกลัวคนเห็นเรา แล้วคนอื่นจะมองเขาไม่ดี เขาบอกเขากำลังจะดัง กำลังมีคนให้ความสนใจ กำลังมีเพื่อนมากมาย แต่เขากลับเลือกที่จะทิ้งเราค่ะ เพราะเขามีความสุขที่มีคนมากมายมาสนใจ แทนที่จะมีคนๆเดียวมาสนใจคะ
เขายังบอกอีกว่า เขาอยากลองคบกับคนอื่นดูบ้าง ไม่อยากให้ชีวิตตัวเองต้องมาอยู่กับคนๆเดียว เขาบอกอยากมีคนอื่น แต่ก็ยังรักอยู่ บอกว่าให้เราไปมีคนอื่นดูบ้าง แล้วพอถึงเวลาเราก็กลับมาคบกันใหม่อีกทีคะ เขาบอกถ้าเขาหายซ่าเมื่อไหร่เขาจะกลับมาหาเราค่ะ.. แต่ยังไงเราก็เสียใจอยู่ดีค่ะ
เขาบอกเขาอยากเป็นเหมือนเป็นต่อ อยากให้เราเป็นเหมือนทิพย์ที่คอยอยู่ข้างๆเป็นต่อ แต่ไม่ได้เป็นอะไรกันค่ะ ทำไมเขาเห็นแก่ตัวจังคะ เขาบอกอีกว่าเขาอยากลองไปเล่นกับคนอื่น แต่ถ้าเลือกได้อยากแต่งงานกับเรา เขาจะกลับมาหาเราเองค่ะ
ต้องทำยังไงต่อไปดีคะ