คำเตือน: เนื้อหาในกระทู้นี้เปิดเผยเนื้อเรื่องสำคัญของ PSYCHO-PASS 2 ตอนที่ 8 แบบหมดเปลือก



เป็นสปอยล์ที่ได้มาจากคนญี่ปุ่นที่ไปดูการฉายล่วงหน้าที่ noitaminA Cafe เช่นเคยครับ ดังนั้นต้องบอกไว้ก่อนว่านี่เป็นแค่บทสปอยล์ ซึ่งผมเองก็รับประกันไม่ได้ว่าจะตรงกับเนื้อหาจริงที่จะฉายในคืนพฤหัสนี้ทุกประการหรือไม่

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เริ่มตอน ชิโมทสึกิลงมือไปสืบข้อมูลด้วยตัวเองถึงกระทรวงการคลังเกี่ยวกับสิทธิบัตรการผลิตยาของมูลนิธิโทกาเนะ ข้อมูลลับมากมายถูกขุดคุ้ยออกมาจากคลังฐานข้อมูล ดูเหมือนว่าอุบัติเครื่องบินตกของคามุยกับมูลนิธิโทกาเนะจะมีส่วนเกี่ยวข้องกัน โดยมูลนิธิโทกาเนะเป็นผู้ให้เงินทุนสนับสนุนโรงเรียนที่พาเด็กไปทัศนศึกษาแล้วเกิดเหตุเครื่องบินตกจนเด็กๆเสียชีวิต

คามุย คิริโตะ ถูกช่วยให้พ้นจากความตายมาได้โดยการเย็บติดร่างกายของผู้โดยสารเด็ก 184 คนที่ตายจากเหตุเครื่องบินตก นอกจากนี้ในส่วนของสมองเองก็ถูกรวบรวมมาจากเด็กคนละคนถึง 7 คน ด้วยกัน (ในขณะที่มิกะเป็นคนสืบข้อมูลมาได้ด้วยตัวเอง ในอีกด้านนึงตัวหมอที่รักษาคามุยก็เป็นคนเล่าให้พวกอาคาเนะฟัง)

ทีแรก คามุยยังคงถูกตรวจจับด้วย cymatic scan ตามปกติ แต่พอหลังจากที่ร่างกายที่ถูกเย็บติดกันของเขาเริ่มที่จะกลมกลืนถาวรมากขึ้น กล้องก็เริ่มที่จะไม่ตรวจจับ จนกลายเป็นเสมือนคนล่องหนไปในที่สุด คามุยเริ่มคิดมากกับเรื่องนี้ จึงได้พยายามก่ออาชญากรรมแบบโจ่งแจ้งอย่างตั้งใจ และขอคำปรึกษาจากจิตแพทย์กับหมอ แต่เพราะว่าตัวของคามุยเองนั้นเป็นอะไรที่ "ไม่สมควรจะเกิดขึ้นได้" ทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาจึงเริมที่จะตีตัวออกห่างไปเพื่อหนีปัญหา

คามุยมีตัวอยู่จริงแต่ก็ถูกนับว่าไม่มีตัวตน เขาต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย ความเหงาเปล่าเปลี่ยวเริ่มก่อตัวจนความโกรธเริ่มก่อตัวอยู่ภายใน เหมือนอย่างที่โคงามิพูดกับมาคิชิมะ "เพราะว่าแกรู้สึกราวกับว่าต้องอยู่เดียวดายคนเดียวในสังคมใช่มั้ยล่ะ?" แต่ในกรณีของคามุยนั้นความเดียวดายไม่ได้ก่อเกิดแต่ความโศกเศร้าเพียงอย่างเดียว แต่เป็นความโกรธที่ปะทุออกมาใส่ซิบิลที่ไม่ยอมรับว่าเขามีตัวตน

ในระหว่างที่ชิโมทสึกิยังทำการสืบค้นข้อมูลต่อไป หมอที่รักษาคามุยก็ยังคงเปิดเผยความจริงกับอาคาเนะและศจ.ไซกะต่อไปในห้องสอบสวน
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ร่างของหมอนั้นมีคามุยเข้ามาแทรกแทนที่ (เป็นแค่อิมเมจเฉยๆ จริงๆที่พูดก็ยังเป็นหมอคนเดิมนั่นแหละ) คามุยเล่าให้ฟังถึงช่วงเหตุการณ์ที่ซิบิลเพิ่งเริ่มถูกใช้งานใหม่ๆ แรกๆนั้นกระทรวงการคลังก็สามารถบริหารการเวียนไหลของจราจร ธนาคารและทรัพย์สินได้อยู่ แต่พอ Area Stress ก่อตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ สังคมก็เป็นอัมพาต ท้ายที่สุดกระทรวงกลาโหมก็เข้ามาพยายามจะแย่งอำนาจจนระบบปั่นป่วน อันเป็นผลให้เกิดอุบัติเหตุทางการคมนาคมมากมายไม่ขาดสาย ช่วงเวลานั้นถูกขนานนามในภายหลังว่า "ฤดูแห่งขุมนรก" ซึ่งดูเหมือนว่าอุบัติเหตุเครื่องบินตกที่คามุยรอดมาได้นั้นก็เกิดขึ้นจากเหตุการณ์นี้ด้วยเช่นกัน

คนอื่นๆในหน่วย 1 ก็นั่งดูการสอบสวนผ่านหน้าจออยู่ด้วย หมอเล่าต่อการผ่าตัดนั้นเป็นเหมือนดั่งฝันร้ายสำหรับเขา ถ้าต้องลงมือผ่าตัดเช่นนั้นอีกรอบเขามั่นใจว่าทำไม่ได้แน่นอน ในการผ่าตัดครั้งนั้นนั่นเองที่มูลนิธิโทกาเนะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือในด้านเทคโนโลยีและยา ผู้บริหารในตอนนั้นคือโทกาเนะ มิซาโกะ ผู้คนที่อยู่ในรูปคู่กับโทกาเนะในห้องของเขานั่นเอง มูลนิธิโทกาเนะใช้การผ่าตัดคามุยเป็นเครื่องต่อยอดไปสู่การพัฒนาเทคโนโลยี่ใหม่ๆมากมาย และก็ประสบความสำเร็จอย่างยิ่ง ซึ่งการผ่าตัดครั้งนั้นก็ไม่ต่างจากการทดลองด้วยมนุษย์ดีๆ

หมอที่ทนแบกรับกับความสาหัสของการผ่าตัดไม่ไหวจนระดับไซโคพาสพุ่งขึ้นสูง จึงได้พยายามลบเลี่ยง Cymatic scan แล้วไปเป็นคนไร้บ้านในซอกหลืบของเมือง ใสตอนนั้นเองคามุยที่ตามหาเขาจนพบก็ได้โน้มน้าวให้มาร่วมกันทำให้โลกใสสะอาดขึ้นด้วยกัน ดูเหมือนว่าเขาจะหลงไหลในตัวคามุยจนโงหัวไม่ขึ้นจริงๆ คามุยที่ผ่านการผ่าตัดมามากมายนับไม่ถ้วนก็ซึมซับเอาความรู้เกี่ยวกับยาและการชักนำทางจิตวิทยามาอย่างกว้างขวาง

ชิโมทสึกิตรวจสอบประวัติการสืยค้นข้อมูลก็พบว่ามีชื่อของหนึ่งในโฮโลแกรมของคามุยรวมอยู่ด้วย พอเช็คข้อมูลของโทกาเนะ มิซาโกะ ก็ได้รู้ว่าเธอเสียชีวิตไปแล้วเมื่อปี 2099 และเธอเป็นมารดาของโทกาเนะ ซาคุยะ ส่วนข้อมูลของทางด้านบิดานั้นถูกระบุให้เป็น "ข้อมูลลับสุดยอด" และไม่สามารถเข้าถึงได้ ในแฟ้มข้อมูลของคามุยมีบันทึกพิเศษที่ระบุหัวข้อว่า "AA"

ชิโมทสึคิดว่าคามุยต้องการล้างแค้นมูลนิธิโทกาเนะ แต่ทางด้านอาคาเนะคิดว่าคามุยต้องการทำการปฏิบัติเพื่อล้มล้างซิบิล

โทกาเนะมายืนดักรอไซกะที่ทางเดิน ไซกะถามว่าทำไมเขาไม่ออกไปปฏิบัติการ โทกาเนะไม่ตอบแต่กลับพูดว่า "ได้ข่าวว่าศจ.มีชื่อเรื่องทำแถบสีลูกศิษย์ตัวเองหม่นสินะครับ...ผมล่ะสงสัยจริงๆเลยว่าการจะทำให้แถบสีของใครสักคนหม่นนี่ต้องทำยังไง" ไซกะที่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ค่อยพอใจ โทกาเนะยังเสริมอีกว่าการที่ไซกะคลุกคลีกับอาคาเนะมากกว่าใครเพื่อนก็เพราะว่าแถบสีของเธอไม่ถูกทำให้หม่นง่ายๆนั่นเอง แต่พอไซกะถามโทกาเนะกลับบ้างเขาก็เอ่ยขอตัวแล้วเดินจากไปพร้อมกับบ่นพึมพัมกับตัวเองว่าไซกะนั้นฉลาดเกินรับมือจริงๆ

การปกป้องคุ้มครองย่าของอาคาเนะเพิ่มขึ้นเป็นระดับ B ทำให้อาคาเนะรู้สึกไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ หลังจากนั้นอาคาเนะกลับไปที่อพาร์ทเมนท์ของเธอกับโทกาเนะเพื่อตรวจสอบรอยตัวหนังสือบนกำแพงห้องอีกครั้ง ดูเหมือนว่าอาคาเนะจะเชื่อใจโทกาเนะเป็นอย่างมาก

กลับมาทางด้านชิโมทสึกิ เธอรวบรวมข้อมูลที่สืบค้นมาได้เกี่ยวกับตัวตนของคามุย มูลนิธิโทกาเนะ และทุกสิ่งทุกอย่างที่น่าสงสัยเกี่ยวกับโทกาเนะ ซาคุยะเพื่อที่จะส่งไปให้หัวหน้ากรม โดยหวังว่าหัวหน้ากรมจะปลดอาคาเนะออกจากตำแหน่งเนื่องจากการที่ไว้ใจในตัวโทกาเนะมากเกินไป "หวังว่าหัวหน้ากรมจะยอมเข้าใจสักทีนะ..." ชิโมทสึกิเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่จะส่งรายงานไป

ในห้องของหัวหน้ากรม คาเซย์ทึ่งกับความสามารถในการสืบสวนของชิโมทสึกิ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังทำพลาดโดยการติดกับข้อมูลพิเศษ AA ของคามุยที่เป็นเหยื่อล่อเข้าอย่างจัง จากการที่เพิกเฉยต่อภารกิจแล้วมาหมกมุ่นอยู่กับการสืบหาข้อมูลอะไรแบบนี้ถือเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง ก่อนที่คาเซย์จะตัดสินใจลงโทษอะไรกับชิโมทสึกิ โทกาเนะที่ไม่รู้ว่ามายืนอยู่ในที่แห่งนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็พูดโดยที่ถือโดมิเนเตอร์ไว้ในมือว่า "เธอยังมีประโยชน์ให้ใช้งานได้อยู่ครับ คุณแม่"

จบตอน

เนื้อเรื่องย่อตอน 9-10
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 9 "ความย้อนแย้งของผู้ยิ่งใหญ่"
เหล่าผู้ศรัทธาคามุยได้บุกเข้ามาในกรมฯและใช้โดมิเนเตอร์ที่ขโมยมายิงเหล่าเจ้าหน้าที่จนเสียชีวิต
อาคาเนะที่หนีรอดมาได้กับโทกาเนะ จึงได้พยายามคิดหาทางที่จะบุกทะลวงฝ่าออกไป
ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น คามุยก็ได้มาเผชิญหน้ากับซิบิลในที่สุด

ตอนที่ 10 "เรือของนอยรัธ"
คามุยหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย รวมถึงโทกาเนะด้วย
อาคาเนะคิดทบทวนถึงคำบอกเล่าของมาสึซากิว่าจุดเริ่มต้นของเรื่องราวนั้นเกิดขึ้นเมื่อ 15 ปีที่แล้ว
เหล่าสมาชิกหน่วย 1 จึงได้นั่งเครื่องบินเดินทางไปยังสถานที่เกิดเหตุเครื่องบินตก
ในอีกด้านหนึ่ง มิกะที่ถูกลักพาตัวไปก็พยายามที่จะหนีออกมาแต่ทว่า...

ตอนที่ 11 "บทลงทัณฑ์ของผู้โง่เขลา"