ชื่อคอนเสริ์ตอย่างเป็นทางการว่า
Mr.S "saiko de saikou no CONCERT TOUR"
บอกก่อนว่า เราเป็แฟน SMAP แบบห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ
ติดตาม SMAP จากตามสื่อต่าง ๆ เท่านั้น
ไม่ใช่ผู้รู้แต่อย่างใด ถ้ามีข้อมูลอะไรผิดพลาด ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เนื้อหากระทู้มีสปอยด์แบบชัดเจน โปรดใช้วิจารณญาณด้วยค่ะ
ทัวร์ครั้งนี้ มาเล่นที่ฟุคุโอกะ 4 วัน คือ 20 - 23 NOV
เราไปดูมาเมื่อวานคือ วันที่ 21 NOV
ได้ตั๋วมาตั้งแต่เดือนที่แล้ว
อย่างที่หลายท่านคงทราบ แฟนคลับหนึ่งชื่อ สามารถขอซื้อตั๋วได้ 4 ใบ
แต่เราซื้อแค่ 2 ใบ ไปดูกับแฟน
ตั๋วราคา 9000 เยน (รวมภาษี)
ก่อนตั๋วจะส่งมา โทรไปฟังผล รู้แล้วว่าได้ ก็รอลุ้นตอนตั๋วมาว่าจะได้บนแสตนด์หรืออารีน่า
เปิดออกมาเป็นอารีน่า ดีใจมาก พยายามหาแผนที่นั่ง แต่ก็ไม่มีแบบชัวร์ ๆ (หรือเราหาไม่เจอ)
เจอแต่ของคนที่เอาของที่อื่นมาให้ดูเป็นตัวอย่าง
เราก็เฝ้ารอวันที่ได้จะดูจริง ๆ วันที่ 20 วันแสดงวันแรก
ก็ดูตาม IG ของคนที่ไปดูว่ามี ซัมมะซัง (ดาราตลกรุ่นใหญ่ ที่มีความสัมพันธ์อันดีกับ SMAP)
มาเป็นแขกรับเชิญ ร้องเพลงด้วย นึกภาพซัมมะซังร้องเพลงไม่ออก 555
วันจริง 21 NOV เตรียมตัวแต่เช้า เพราะตั้งใจว่าจะไปซื้อของที่ระลึกก่อน
ร้านขายของที่ระลึกเปิดตอน 12.30 น. แต่ละวันเปิดเวลาไม่เหมือนกัน
เราไปถึงตอน 11.30 แถวยาวประมาณ 100 เมตร แล้วแถวหน้ากระดานแถวละ 6 คน
กว่าบู๊ทจะเปิด แถวยาวแทบจะรอบโดมเลยมั้ง
รอบ ๆ ตัวเราที่เข้าแถว ที่มีแนวแฟนพันธ์แท้ ตามมาไปดูทุกโดม ซีนไหนใครเดินมาโพสต์ช้า เจ้ ๆ รู้หมด
เห็นมีคนเช็คทวิตเตอร์ว่า คืนก่อน นากาอิคุง ไปกินราเม็งด้วย เช็คกันใหญ่ว่าไปร้านไหน
ยืน ๆ อยู่มีหนังสือพิมพ์มาแจก พร้อมแนบใบจองดีวีดีมาด้วย
คือวีดีดีของคอนวันนี้ ถ้าจองตอนนี้แถม ของประมาณ 4 อย่าง จำไม่ได้แล้วว่าอะไรบ้าง
พอ 12.30 เป๊ะ บู๊ทก็เปิด ตอนแรกเราก็งงว่าระบบเป็นยังไง
ก็คือพอเข้าไปถึงเต้นท์ ก็ไปเข้าแถวไหนก็ได้ ตรงบู๊ทที่มีรูปของที่เราอยากซื้อ
ของแต่ละชนิด ซื้อได้ไม่กินคนละห้าชิ้น
แล้วก็ไปเข้าคิวอีกรอบนึง เป็นคิวเดี่ยว แถวใครแถวมัน
ถ้าใครดวงไม่ดี ไปซื้อสต๊าฟทำงานช้า ก็รอกันยาว แต่แถวเราโชคดี คนซื้อของกันแต่ละคนไม่เยอะ
แล้วสต๊าฟก็ทำงานเร็ว ไปได้เร็วกว่าแถวข้าง ๆ แบบแถวข้าง ๆ บ่นกันเลยทีเดียว
เราซื้อแค่ เพ็นไลท์ (ภาษาอังกฤษเรียกอะไรไม่รู้) กับเซมเบ้
เซมเบ้นี่เป็นลิมิเต็ด รสชาติแต่จะจังหวัดจะไม่เหมือนกัน ที่ฟุคุโอกะเป็นรสเมนไตโกะ (ไข่ปลา)
เพ็นไลท์ราคา 1500 เยน เซมเบ้ 500 เยน (มี 5 แผ่น)
ซื้อเสร็จ กลับบ้านมาบ้านก่อน ตอนเย็นค่อยไปใหม่
ตอนเดินลงบันไดมา มีลุง ๆ หน้าโหด ๆ คอยดักถามว่า มีตั๋วเหลือขายมั้ย ถ้าไม่มีตั๋วมีขายอะไรประมาณนี้
แฟนเราบอกว่าสมัยหนุ่ม ๆ ฮีไม่รู้ มีตั๋วแต่ดูไม่ได้ เอาไปขายพวกนี้ ได้มาสี่ร้อยเยน
แล้วหน้าโหดมาก ไม่ขายก็ไม่กล้า ก็เลยต้องขายไป เจ็บใจมาก
ตอนเย็น คอนเสิร์ตเริ่มตอน 18.30 เราไปถึงโดม 17.00 คนเยอะมาก ๆ
เดินไปในห้าง คนต่อคิวห้องน้ำเป็นร้อยคน
เราไปต่อคิวที่ลานจอดรถในโดม รอประมาณ 30 นาทีกว่าจะได้เข้า เลยไม่กล้ากินน้ำเลย
พอแฟนมา ก็เข้าไปกัน ตอนเข้ามีตรวจกระเป๋าแล้วก็ถามว่ามีกล้อง มีที่อัดเสียงมั้ย
แล้วก็ฉีกบัตร แค่นั้น ไม่มีตรวจอะไรอย่างอื่น
เข้าไปข้างใน คิวเข้าห้องน้ำ ยาววนแล้ววนอีกแถวนึงเป็นร้อย ๆ คน คิดถูกมาก ๆ ที่ไม่มาต่อคิวข้างในนี้
แฟนเราไปเข้าห้องน้ำ หน้าห้องน้ำชายต้องมีสต๊าฟยืนเฝ้า เพราะถ้าไม่เฝ้า
เราเคยเห็น คิวห้องน้ำยาว ๆ ป้า ๆ ที่แบบว่าชั้นไม่แคร์ เดินเข้าห้องน้ำชายกันเฉยเลยจ้า ^_^
มีดอกไม้แสดงความยินดีจากที่ต่าง ๆ
เข้าไปข้างในโดม เหมือนมีหมอกบาง ๆ เดินลงไปในอารีน่า
ความรู้สึกตอนนั้นคือ แค่ในอารีน่า ตรงไหนก็ได้ แค่นี้ก็ใกล้มากแล้ว
พอเดินเข้าไปที่นั่งจริง ๆ คือใกล้มาก ใกล้ตรงทางเดินกลางและปลายเวที
หาแผนที่นั่งของฟุคุโอกะไม่เจอ เจอแต่ของที่นาโกย่า แต่ผังเวทีเหมือนกันเปี๊ยบ
แต่เลขที่นั่งไม่เหมือนกัน ที่นั่งเราคือ ตรงปลายลูกศรสีแดง
จะเห็นสี่เหลี่ยมสีดำตรงด้านล่างของรูป ตรงนั้นจะเป็นเวทีอีกที่นึง นั่งรถวน ๆ ไป ขึ้นไปร้องบนเวทีนั้น
คือถ้าไปยืนบนเวทีนั้น คนที่อยู่บนแสตนด์ตรงนั้นคือ เหมือนมียืนอยู่ตรงหน้าเลย ใกล้มากถึงมากที่สุด
ใกล้กว่าคนที่อยู่หน้าเวทีด้านหน้าอีก ตอนท้ายของคอน ก็ไปจบตรงนั้น
มีประกาศ และคนเดินถือป้าย ห้ามใช้มือถือ (หยิบมาดูก็ไม่ได้ สต๊าฟมาทันที) ห้ามถ่ายรูป ห้ามกินอาหาร
18.30 เป๊ะ คอนก็เริ่ม เปิดตัวด้วยนาคาอิคุงเป็นคนแรก ปิดท้ายด้วยทาคุยะซัง (เราเรียก คิมุระ ทาคุยะว่า ทาคุยะซัง)
ทาคุยะซังถอดเสื้อด้วย ไอ้ที่ตั้งใจจะกรี๊ด กรี๊ดไม่ออก อึ้ง ... ตื้นตัน.... ยืนน้ำตาคลอ
ในที่สุดก็ได้เห็นตัวจริงแล้ว ดีใจมาก ไม่มีอะไรจะพูด
เวที ไฟ พร็อพ แสง เสียง อลังการมาก คือเสียงชัดเจน ไม่มีก้อง ไม่มีขาดหาย คุณภาพสุด ๆ
แดนเซอร์ก็จัดเต็ม บางเพลงจะมีจุดไฟขึ้นมา ร้อนวาบเลย
ช่วง ๆ แรก ๆ เราสังเกตุว่า นากาอิคุง จะไม่ค่อยเล่นกับคนดู แล้วฮีใส่หมวกตลอด เดินก้มหน้า เหมือนไม่สบตาใครเลย
คนอื่นก็เล่นกับคนดูเยอะมาก โดยเฉพาะ shingo คุง
แต่ช่วงหลัง ๆ นี่นากาอิคุง เล่นเยอะมาก แฟนเซอร์วิสสุด ๆ
ช่วงทอล์ค เขาก็คุยกันว่า shingo คุง ซึโยพอน โกโร่จัง สามคนไปกิน มิซึทากิ (ต้มไก่ ของกินขึ้นชื่อของฟุคุโอกะ)
แล้วก็ประมาณว่าทาคุยะซังกับนากาอิคุง ไม่โดนชวน ไรงี้
ทาคุยะซังบอกว่า ฮีไปกินข้าวกับซัมมะซัง
นากาอิคุงบอกว่า ฮีกินซาเก (ปลาแซลมอน) 555
shingo คุง บอกว่าเมื่อคืนกินมิซึทากิ พอตอนเช้าไปถ่ายรายการ Ojyamap ที่เทนจิน (แหล่งช็อปปิ้งของฟุคุโอกะ)
ก็ไปกินมิซึทากิมาอีก
โกโร่จัง บอกขอบคุณแฟน ๆ ที่มาเข้าแถวซื้อของที่ระลึก
เขาแก้ผ้ามองมาจากบนโรงแรม กรี๊ดดดด ฮีบอกอาบน้ำเสร็จ เปิดม่านมาดูพอดี 5555
จำไม่ได้แล้วว่าใครแซว เรื่องแก้ผ้า ต้องปรีกษา ซึโยพอน (เพราะฮีเคยมีคดี )
แล้วก็มีช่วงที่แต่ละคน เล่นมุขประจำของแต่ละคน
ซึโยพอน เป็น คนยักษ์ (ที่เป็นรูปกล้ามเนื้อ) ไม่รู้ว่าภาษาไทยเรียกอะไร
shingo คุง เป็น เจ้าหญิงจาก Frozen
โกโร่จัง เป็น Zawachin ผู้หญิงที่ชอบแต่งหน้าเป็นคนนู้นคนนี้
นากาอิคุง เป็น คาแรคเตอร์ที่ไม่เคยเล่นที่ไหนมาก่อน ตลกดี
ทาคุยะซัง เป็น โฮสต์ (ผู้ชายตามบาร์) อันนี้กรี๊ดมาก คือ ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้คนดูคนนึง
แบบว่าถ้าเราเป็นคนนั้น เราตายอ่ะคะ จ้องตา ร้องเพลงให้เลย กรี๊ดดดดด
ตอนเพลง 世界に一つだけの花 sekai - ni - hitotsu - dake - no - hana
มีคนดูที่มีลูก มีเด็ก ๆ ขึ้นไปร้องเป็นเวทีด้วย ทุกคนเล่นกับคนที่ขึ้นดูน่ารักมาก
แบบส่งไมค์ให้เด็กร้อง (กระซิบบอกเนื้อเพลงที่หู) ตอนท้ายเด็กผู้ชายคนนึงโดน Shingo คุงแกล้งกอด
นากาอิคุงก็มายืนขนาบชิด ๆ อีกข้าง สรุปจบเพลง เด็กคนนั้นยืนอยู่ท่ามกลาง SMAP กรี๊ดดด
ช่วงท้าย ลัคกี้ซัง อิจฉามากกกก
ได้กอดได้เต้นด้วย เซอร์วิสสุด ๆ ทุกคน
ช่วงท้ายของท้ายที่สุด เดินลงจากเวทีกลาง วนแตะมือแฟน ๆ ไปรอบ ๆ
นากาอิคุงให้แว่นตาเด็กคนนึงไป คนข้าง ๆ ตะลึงกันสุด ๆ
สุดท้าย จบแบบประทับใจมาก 3 ชั่วโมงครึ่ง
สารภาพว่าแอบเมื่อย เพราะยืนเกือบตลอด มีแค่ช่วงทอล์คที่ซึโยพอนบอกให้นั่ง ก็เลยได้นั่งยาวหน่อย
ตอนเลิก เขาจะประกาศให้เดินออกทีละบล็อค คนก็ปฏิบัติตามกันแต่โดยดี นั่งรอกันไป
ในอารีน่าได้ออกทีหลังอยู่แล้ว ออกมาข้างนอกคนเยอะมาก
รถเมล์ก็เต็ม แท็กซี่ก็เต็ม รถก็ติด รถออกจากที่จอดรถไม่ได้
แต่เราคิดไว้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าจะเดินกลับ ก็เลยตัดปัญหาตรงนี้ไปได้
สรุป แฮปปี้มากกับคอนครั้งนี้ สุดยอดสมเป็น SMAP
ถ้ามีข้อมูลอะไรผิดพลาด ต้องขอโทษด้วยนะคะ
Report คอนเสริ์ต SMAP ที่ฟุคุโอกะ
Mr.S "saiko de saikou no CONCERT TOUR"
บอกก่อนว่า เราเป็แฟน SMAP แบบห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ
ติดตาม SMAP จากตามสื่อต่าง ๆ เท่านั้น
ไม่ใช่ผู้รู้แต่อย่างใด ถ้ามีข้อมูลอะไรผิดพลาด ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เนื้อหากระทู้มีสปอยด์แบบชัดเจน โปรดใช้วิจารณญาณด้วยค่ะ
ทัวร์ครั้งนี้ มาเล่นที่ฟุคุโอกะ 4 วัน คือ 20 - 23 NOV
เราไปดูมาเมื่อวานคือ วันที่ 21 NOV
ได้ตั๋วมาตั้งแต่เดือนที่แล้ว
อย่างที่หลายท่านคงทราบ แฟนคลับหนึ่งชื่อ สามารถขอซื้อตั๋วได้ 4 ใบ
แต่เราซื้อแค่ 2 ใบ ไปดูกับแฟน
ตั๋วราคา 9000 เยน (รวมภาษี)
ก่อนตั๋วจะส่งมา โทรไปฟังผล รู้แล้วว่าได้ ก็รอลุ้นตอนตั๋วมาว่าจะได้บนแสตนด์หรืออารีน่า
เปิดออกมาเป็นอารีน่า ดีใจมาก พยายามหาแผนที่นั่ง แต่ก็ไม่มีแบบชัวร์ ๆ (หรือเราหาไม่เจอ)
เจอแต่ของคนที่เอาของที่อื่นมาให้ดูเป็นตัวอย่าง
เราก็เฝ้ารอวันที่ได้จะดูจริง ๆ วันที่ 20 วันแสดงวันแรก
ก็ดูตาม IG ของคนที่ไปดูว่ามี ซัมมะซัง (ดาราตลกรุ่นใหญ่ ที่มีความสัมพันธ์อันดีกับ SMAP)
มาเป็นแขกรับเชิญ ร้องเพลงด้วย นึกภาพซัมมะซังร้องเพลงไม่ออก 555
วันจริง 21 NOV เตรียมตัวแต่เช้า เพราะตั้งใจว่าจะไปซื้อของที่ระลึกก่อน
ร้านขายของที่ระลึกเปิดตอน 12.30 น. แต่ละวันเปิดเวลาไม่เหมือนกัน
เราไปถึงตอน 11.30 แถวยาวประมาณ 100 เมตร แล้วแถวหน้ากระดานแถวละ 6 คน
กว่าบู๊ทจะเปิด แถวยาวแทบจะรอบโดมเลยมั้ง
รอบ ๆ ตัวเราที่เข้าแถว ที่มีแนวแฟนพันธ์แท้ ตามมาไปดูทุกโดม ซีนไหนใครเดินมาโพสต์ช้า เจ้ ๆ รู้หมด
เห็นมีคนเช็คทวิตเตอร์ว่า คืนก่อน นากาอิคุง ไปกินราเม็งด้วย เช็คกันใหญ่ว่าไปร้านไหน
ยืน ๆ อยู่มีหนังสือพิมพ์มาแจก พร้อมแนบใบจองดีวีดีมาด้วย
คือวีดีดีของคอนวันนี้ ถ้าจองตอนนี้แถม ของประมาณ 4 อย่าง จำไม่ได้แล้วว่าอะไรบ้าง
พอ 12.30 เป๊ะ บู๊ทก็เปิด ตอนแรกเราก็งงว่าระบบเป็นยังไง
ก็คือพอเข้าไปถึงเต้นท์ ก็ไปเข้าแถวไหนก็ได้ ตรงบู๊ทที่มีรูปของที่เราอยากซื้อ
ของแต่ละชนิด ซื้อได้ไม่กินคนละห้าชิ้น
แล้วก็ไปเข้าคิวอีกรอบนึง เป็นคิวเดี่ยว แถวใครแถวมัน
ถ้าใครดวงไม่ดี ไปซื้อสต๊าฟทำงานช้า ก็รอกันยาว แต่แถวเราโชคดี คนซื้อของกันแต่ละคนไม่เยอะ
แล้วสต๊าฟก็ทำงานเร็ว ไปได้เร็วกว่าแถวข้าง ๆ แบบแถวข้าง ๆ บ่นกันเลยทีเดียว
เราซื้อแค่ เพ็นไลท์ (ภาษาอังกฤษเรียกอะไรไม่รู้) กับเซมเบ้
เซมเบ้นี่เป็นลิมิเต็ด รสชาติแต่จะจังหวัดจะไม่เหมือนกัน ที่ฟุคุโอกะเป็นรสเมนไตโกะ (ไข่ปลา)
เพ็นไลท์ราคา 1500 เยน เซมเบ้ 500 เยน (มี 5 แผ่น)
ซื้อเสร็จ กลับบ้านมาบ้านก่อน ตอนเย็นค่อยไปใหม่
ตอนเดินลงบันไดมา มีลุง ๆ หน้าโหด ๆ คอยดักถามว่า มีตั๋วเหลือขายมั้ย ถ้าไม่มีตั๋วมีขายอะไรประมาณนี้
แฟนเราบอกว่าสมัยหนุ่ม ๆ ฮีไม่รู้ มีตั๋วแต่ดูไม่ได้ เอาไปขายพวกนี้ ได้มาสี่ร้อยเยน
แล้วหน้าโหดมาก ไม่ขายก็ไม่กล้า ก็เลยต้องขายไป เจ็บใจมาก
ตอนเย็น คอนเสิร์ตเริ่มตอน 18.30 เราไปถึงโดม 17.00 คนเยอะมาก ๆ
เดินไปในห้าง คนต่อคิวห้องน้ำเป็นร้อยคน
เราไปต่อคิวที่ลานจอดรถในโดม รอประมาณ 30 นาทีกว่าจะได้เข้า เลยไม่กล้ากินน้ำเลย
พอแฟนมา ก็เข้าไปกัน ตอนเข้ามีตรวจกระเป๋าแล้วก็ถามว่ามีกล้อง มีที่อัดเสียงมั้ย
แล้วก็ฉีกบัตร แค่นั้น ไม่มีตรวจอะไรอย่างอื่น
เข้าไปข้างใน คิวเข้าห้องน้ำ ยาววนแล้ววนอีกแถวนึงเป็นร้อย ๆ คน คิดถูกมาก ๆ ที่ไม่มาต่อคิวข้างในนี้
แฟนเราไปเข้าห้องน้ำ หน้าห้องน้ำชายต้องมีสต๊าฟยืนเฝ้า เพราะถ้าไม่เฝ้า
เราเคยเห็น คิวห้องน้ำยาว ๆ ป้า ๆ ที่แบบว่าชั้นไม่แคร์ เดินเข้าห้องน้ำชายกันเฉยเลยจ้า ^_^
มีดอกไม้แสดงความยินดีจากที่ต่าง ๆ
เข้าไปข้างในโดม เหมือนมีหมอกบาง ๆ เดินลงไปในอารีน่า
ความรู้สึกตอนนั้นคือ แค่ในอารีน่า ตรงไหนก็ได้ แค่นี้ก็ใกล้มากแล้ว
พอเดินเข้าไปที่นั่งจริง ๆ คือใกล้มาก ใกล้ตรงทางเดินกลางและปลายเวที
หาแผนที่นั่งของฟุคุโอกะไม่เจอ เจอแต่ของที่นาโกย่า แต่ผังเวทีเหมือนกันเปี๊ยบ
แต่เลขที่นั่งไม่เหมือนกัน ที่นั่งเราคือ ตรงปลายลูกศรสีแดง
จะเห็นสี่เหลี่ยมสีดำตรงด้านล่างของรูป ตรงนั้นจะเป็นเวทีอีกที่นึง นั่งรถวน ๆ ไป ขึ้นไปร้องบนเวทีนั้น
คือถ้าไปยืนบนเวทีนั้น คนที่อยู่บนแสตนด์ตรงนั้นคือ เหมือนมียืนอยู่ตรงหน้าเลย ใกล้มากถึงมากที่สุด
ใกล้กว่าคนที่อยู่หน้าเวทีด้านหน้าอีก ตอนท้ายของคอน ก็ไปจบตรงนั้น
มีประกาศ และคนเดินถือป้าย ห้ามใช้มือถือ (หยิบมาดูก็ไม่ได้ สต๊าฟมาทันที) ห้ามถ่ายรูป ห้ามกินอาหาร
18.30 เป๊ะ คอนก็เริ่ม เปิดตัวด้วยนาคาอิคุงเป็นคนแรก ปิดท้ายด้วยทาคุยะซัง (เราเรียก คิมุระ ทาคุยะว่า ทาคุยะซัง)
ทาคุยะซังถอดเสื้อด้วย ไอ้ที่ตั้งใจจะกรี๊ด กรี๊ดไม่ออก อึ้ง ... ตื้นตัน.... ยืนน้ำตาคลอ
ในที่สุดก็ได้เห็นตัวจริงแล้ว ดีใจมาก ไม่มีอะไรจะพูด
เวที ไฟ พร็อพ แสง เสียง อลังการมาก คือเสียงชัดเจน ไม่มีก้อง ไม่มีขาดหาย คุณภาพสุด ๆ
แดนเซอร์ก็จัดเต็ม บางเพลงจะมีจุดไฟขึ้นมา ร้อนวาบเลย
ช่วง ๆ แรก ๆ เราสังเกตุว่า นากาอิคุง จะไม่ค่อยเล่นกับคนดู แล้วฮีใส่หมวกตลอด เดินก้มหน้า เหมือนไม่สบตาใครเลย
คนอื่นก็เล่นกับคนดูเยอะมาก โดยเฉพาะ shingo คุง
แต่ช่วงหลัง ๆ นี่นากาอิคุง เล่นเยอะมาก แฟนเซอร์วิสสุด ๆ
ช่วงทอล์ค เขาก็คุยกันว่า shingo คุง ซึโยพอน โกโร่จัง สามคนไปกิน มิซึทากิ (ต้มไก่ ของกินขึ้นชื่อของฟุคุโอกะ)
แล้วก็ประมาณว่าทาคุยะซังกับนากาอิคุง ไม่โดนชวน ไรงี้
ทาคุยะซังบอกว่า ฮีไปกินข้าวกับซัมมะซัง
นากาอิคุงบอกว่า ฮีกินซาเก (ปลาแซลมอน) 555
shingo คุง บอกว่าเมื่อคืนกินมิซึทากิ พอตอนเช้าไปถ่ายรายการ Ojyamap ที่เทนจิน (แหล่งช็อปปิ้งของฟุคุโอกะ)
ก็ไปกินมิซึทากิมาอีก
โกโร่จัง บอกขอบคุณแฟน ๆ ที่มาเข้าแถวซื้อของที่ระลึก
เขาแก้ผ้ามองมาจากบนโรงแรม กรี๊ดดดด ฮีบอกอาบน้ำเสร็จ เปิดม่านมาดูพอดี 5555
จำไม่ได้แล้วว่าใครแซว เรื่องแก้ผ้า ต้องปรีกษา ซึโยพอน (เพราะฮีเคยมีคดี )
แล้วก็มีช่วงที่แต่ละคน เล่นมุขประจำของแต่ละคน
ซึโยพอน เป็น คนยักษ์ (ที่เป็นรูปกล้ามเนื้อ) ไม่รู้ว่าภาษาไทยเรียกอะไร
shingo คุง เป็น เจ้าหญิงจาก Frozen
โกโร่จัง เป็น Zawachin ผู้หญิงที่ชอบแต่งหน้าเป็นคนนู้นคนนี้
นากาอิคุง เป็น คาแรคเตอร์ที่ไม่เคยเล่นที่ไหนมาก่อน ตลกดี
ทาคุยะซัง เป็น โฮสต์ (ผู้ชายตามบาร์) อันนี้กรี๊ดมาก คือ ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้คนดูคนนึง
แบบว่าถ้าเราเป็นคนนั้น เราตายอ่ะคะ จ้องตา ร้องเพลงให้เลย กรี๊ดดดดด
ตอนเพลง 世界に一つだけの花 sekai - ni - hitotsu - dake - no - hana
มีคนดูที่มีลูก มีเด็ก ๆ ขึ้นไปร้องเป็นเวทีด้วย ทุกคนเล่นกับคนที่ขึ้นดูน่ารักมาก
แบบส่งไมค์ให้เด็กร้อง (กระซิบบอกเนื้อเพลงที่หู) ตอนท้ายเด็กผู้ชายคนนึงโดน Shingo คุงแกล้งกอด
นากาอิคุงก็มายืนขนาบชิด ๆ อีกข้าง สรุปจบเพลง เด็กคนนั้นยืนอยู่ท่ามกลาง SMAP กรี๊ดดด
ช่วงท้าย ลัคกี้ซัง อิจฉามากกกก
ได้กอดได้เต้นด้วย เซอร์วิสสุด ๆ ทุกคน
ช่วงท้ายของท้ายที่สุด เดินลงจากเวทีกลาง วนแตะมือแฟน ๆ ไปรอบ ๆ
นากาอิคุงให้แว่นตาเด็กคนนึงไป คนข้าง ๆ ตะลึงกันสุด ๆ
สุดท้าย จบแบบประทับใจมาก 3 ชั่วโมงครึ่ง
สารภาพว่าแอบเมื่อย เพราะยืนเกือบตลอด มีแค่ช่วงทอล์คที่ซึโยพอนบอกให้นั่ง ก็เลยได้นั่งยาวหน่อย
ตอนเลิก เขาจะประกาศให้เดินออกทีละบล็อค คนก็ปฏิบัติตามกันแต่โดยดี นั่งรอกันไป
ในอารีน่าได้ออกทีหลังอยู่แล้ว ออกมาข้างนอกคนเยอะมาก
รถเมล์ก็เต็ม แท็กซี่ก็เต็ม รถก็ติด รถออกจากที่จอดรถไม่ได้
แต่เราคิดไว้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าจะเดินกลับ ก็เลยตัดปัญหาตรงนี้ไปได้
สรุป แฮปปี้มากกับคอนครั้งนี้ สุดยอดสมเป็น SMAP
ถ้ามีข้อมูลอะไรผิดพลาด ต้องขอโทษด้วยนะคะ