เราเป็นพนักงานออฟฟิสธรรมด๊าธรรมดา.... มีเพื่อนร่วมงานเป็นผญ.เยอะ แรกๆเข้าทำงานก้อเฉยๆนะ ยังไม่ค่อยรู้ตื้นลึกหนาบาง นิสัยใจคอของแต่ละคนว่าเป็นยังไงกัน แต่พออยู่มาสักพักนึง ก็เริ่มดูๆออกนะ ว่าใครยังไง.... ไอ้เราก้อรับฟังเรื่องที่เค้าคุยๆกันนะ ว่าใคร? ทำอะไร? พฤติกรรมยังไง? (แอบเผือกบ้างในเรื่องทีอยากรู้) แต่เราก้อไม่ได้ผสมโรงกับเค้าหรอกนะ ชอบฟัง รู้ไว้เป็นข้อมูล....จะได้ไม่ทำพฤติกรรม ให้เขามานินทาเราได้ ..............
        แต่อยู่ไปสักพักใหญ่   มันเริ่มไม่ยุติธรรมว่ะ มันมีการแบ่งพักแบ่งพวก นินทาว่าร้าย บางทีเราไม่ได้อะไรกะใครนะ แต่ก้อโดนลูกหลงไปด้วย หรือบางที เรานั่งฟังเขาว่าคนนั้นคนนี้ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้ว การนินทามันไม่มีทางที่จะชมกันในทางที่ดีแน่นอน ยิ่งพูด คนๆนั้นยิ่งดูเสื่อม ติดลบลงเรื่อยๆๆๆๆๆๆ ทำให้เรามองคนนั้นไปในทางที่ไม่ดีได้เลย ทั้งๆที่เรายังไม่ทันได้สัมผัสนิสัยใจคอที่แท้จริงของเค้าเลยนะ  
         จนกระทั่งวันนึงเรานี่โดนกะตัวเองเลย รู้มาจากปากคนอื่นๆรอบด้าน ถูกว่าไปในทางที่ไม่ดี นู่นนี่ ทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่อ่ะ เรานิแค้นมากเลย แต่ก้อทำอะไรมากไม่ได้ เป็นผู้น้อยอ่ะ เข้างานมาทีหลัง จะแผลงฤทธิ์แผลงเดชไปมันก้อจะดูไม่ดี ก้อพยายามห่างออกมาแล้วทำตัวเองให้ดีที่สุด เพราะเรารู้ว่าตัวเราทำอะไรอยู่ และแยกแยะเป็นว่าอะไรคือดี อะไรคือไม่ดี

ปล. เนี่ยละน้า พนง.ออฟฟิส มันมีเรื่องเม้าส์ไม่กี่เรื่องหรอก ดารา ข่าวตามกระแส แล้วก้อจบด้วยคนในออฟฟิสเดียวกัน .......... อยากรู้จริงๆตอนที่ว่าคนอื่นเนี่ยรู้สึกยังไงกัน พอว่าเค้าเสดแล้วเจอหน้าเค้าคุยกับเค้าได้ยังไงอ่ะทั้งที่เมื่อกี้ เมิงเพิ่งว่าเค้ามาสดๆร้อนๆ แหลได้โล่เลย ตรูนับถือเลย