ทำไม ทักษิณ และ เจ้าสัวไทย และคนรวยทั่วไป ตอนที่ยังไม่ร่ำรวย ไม่เคยออกมาคิดเรียกร้องความเท่าเทียม เพราะหวังว่าระบอบเหล่านี้จะช่วยให้ตัวเองรวย

แต่คนเหล่านี้เขาคิดแต่วิธีที่จะสร้างฐานะ ทำยังไงจะประกอบอาชีพให้ตัวเองร่ำรวย  ทั้งที่สมัยนั้นโอกาสทางสังคมก็ยังน้อยกว่าปัจจุบัน

พวกที่คิดว่า ระบอบอุปโลกที่นักการเมืองพูดเรื่องความเท่าเทียม จะช่วยให้ตัวเองรวย อยู่ดีกินดี เพราะมันคิดง่าย และคิดตื้น กว่าวิธีคิดสร้างนวัตกรรม และคิดวิธีการสร้างฐานะจากการประกอบวิชาชีพ

จึงมีแต่พวกนี้ที่โดนเป็นเครื่องมือนักการเมือง ถูกปลุกว่า ประชาธิปไตยนั้นกินได้ แทนที่จะปลุกว่า ควรหาวิธียืนหยัดด้วยการพัฒนาตัวเอง

ทั้งที่ในอดีต ประเทศไทยในน้ำมีปลา ในนามีข้าว คนที่มีปัญญา ก็สร้างฐานะกันได้ทุกคน  

คนต่างชาติ หอบเสื่อผืนหมอนใบ ไม่เคยเรียกร้องอะไร แต่ลงมือทำงานเพื่อสร้างตัวเอง จากการเก็บหอมรอมริบ