มันเป็นเรื่องไกล้ตัว
ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนว่า แม่ มีพี่น้องทั้งหมด 5 คน และ 2 ใน 5 คน ก็ได้เสียชีวิตเพราะโรคมะเร็ง เมื่อก่อนอาจจะคิดว่าโรคมะเร็งเกิดจากสิ่งแวดล้อมรอบตัวแต่มันไม่ใช่แบบนั้น โรคมะเร็งคือกรรมพันธุ์
ตอนแรกผมก็ไม่คิดหรอกว่าแม่จะเป็น โรคร้ายนี้ ด้วยความบังเอิญ แม่ใช้มือคลำแล้วพบก้อนเนื้อที่บริเวณเต้านม ผมบอกให้แม่ไปหาหมอ หมอจึงทำการผ่าตัดเอาก้อนเนื้อนั้นไปตรวจว่าเป็นก้อนเนื้อร้ายหรือซี๊ด
แม่ไม่อยากให้ผมเป็นกังวล จึงบอกผมว่า.... พยาบาลบอกว่า ก้อนเนื้อที่ผ่าออกมาเป็นถุง ผมก็เลยสบายใจขึ้นมาระดับหนึ่งเพราะมันเป็นแค่ซี้ด ซึ่งผ็หญิงวัยหมดประจำเดือนสามารถมีโอกาสเป็นได้ทุกคน
เมื่อถึงวันที่หมอนัดฟังผล หมอกลับพูดกับแม่ว่า"ผลการตรวจพบว่าก้อนเนื้อนั้นเป็นเนื้อร้าย" เมื่อผมรู้ข่าวผมทำอะไรไม่ถูกเลย (มันเหมือนเป็นฝันร้ายที่สุดของผม) ณ นาทีนั้นใจผมกลับถึงบ้านทันที เมื่อเรียนเสร็จผมจึงรีบกลับบ้าน(กทม-ชุมพร) เพื่อพาแม่ไปผ่าตัด นาทีที่แม่ผ่าตัดเอาเต้านมออก ก่อนแม่เข้าห้องผ่าตัดผมบอกกับแม่ว่า ผมรักแม่น่ะ แม่อยู่กับผมนานๆน่ะ  ผมนั่งรอหน้าห้องผ่าตัด ภวนา ว่า แต่ต้องไม่เป็นอะไรๆๆ...ขอให้ครั้งนี้คือครั้งสุดท้าย ผมไม่อยากเห็นแม่เจ็บ (มันเหมือนมีคนเอามือมาบีบหัวใจ) เมื่อเห็นแม่ปลอดภัยน้ำตามันก็ไหลออกมาด้วยความดีใจ
ถ้ารักแม่ อยากให้แม่อยู่กับเรานานๆ พาแม่ไปตรวจสุขภาพเถอะครับ สุขภาพสำคัญกว่าเงินทอง...