ละครที่อยู่นอกสายตามาตลอด เเถมยังชนกับละครใหญ่อย่างค่ายหลากสีอีก
การเลือกดูมันลำบากมากครับ
ช่วงเเรกที่ได้มีโอกาสดูมาลีเริงระบำก็รู้สึกเป็นละครที่สามารถเกิดในชีวิตจริง ช่วงนั้นก็ยังไม่ได้ติดอะไรมากมาย
พอมาเริ่มดูมาสักช่วงนึงเริ่มติด เเละเวลาดูไปก็ได้ข้อคิดอะไรต่างๆจากมัน
อันดับเเรก ที่เราเห็นในการสื่อที่ชัดของเรื่องนี้คือ ปัญหาของลูกที่ไม่เข้าใจพ่อที่เป็นเพศที่3
อันดับที่สอง เราเห็นความรักอีกรูปแบบหนึ่งของคนเป็นพ่อที่เป็นเพศที่3ของลูก การเลี้ยงดู
อันดับที่สาม วิธีการสอนลูกของเจ๊โรสเเละโยธิกา เป็นการสอนคือรับฟังความคิดเห็นของลูก เหมือนเพื่อนที่ปรึกษากันได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่วลูกต้องการจากพ่อเเม่ที่สุด
อันดับที่สี่ เเม่ที่ทอดทิ้งลูก ไม่จำเป็นว่าเขาจะต้องเลวร้ายเสมอไป เพียงเเต่เขาอาจมีเหตุผลของเขา
อันดับที่ห้า การใช้ชีวิต ซึ่งข้อนี้สำคัญมาก คนมักจะสรรหาสิ่งที่ตัวเองอยากมี จนไม่มองสิ่งที่ตัวเองมี เหมือนชงโค
อันดับที่หก เรื่องการะเกด ละครไทยส่วนใหญ่จะให้ตัวละครรอดพ้นจากเรื่องร้าย ซึ่งในชีวิตจริงมันเลวร้ายกว่านั้น
อันดับที่เจ็ด การเลี้ยงดูของเบลล์ ถูกปลูกฝังให้เป็นคนเอาชนะ หวังเเต่มรดก ทำให้ผลคือการชนะเเต่ไม่ได้ใจคนดู ไม่มีใครคบ
อันดับที่เเปด เมืองเเมน การที่พ่อทำตัวไม่เป็นที่น่าเคารพ เจ้าชู้ ทำให้ผู้หญิงเสียใจจนฆ่าาตัวตาย ผลคือ ไม่มีใครมาเหลียวดูตัวเอง มีเเต่คนหวังมรดก
อันดับที่เก้า มิตรภาพของเจ๊เเคธี่กับเจ๊โรส ซึ่งคอยช่วยเหลือซึ่งกันเเละกันตลอด ถึงเเม้จะพูดประชดประชันกันบ้าง
อันดับสิบ บอยกับเจ๊โรส ใครบอกว่าในชีวิตรจริงเพศที่3ไม่สามารถมีรักเเท้ได้ การดูเเลกันของทั้งสองไม่จำเป็นจะต้องเป็นรูปแบบช-ญ เเต่เขาก็เข้าใจกัน รับกันได้ ให้กำลังใจ เป็นเพื่อนชีวิตตลอดไป
อันดับที่สิบเอ็ด เรื่องพ่อเเม่โรส ที่ตั้งหน้าตั้งตาคอยลูก ที่พ่อโรสชอบเพ้อถึงสงกรานต์ ในวันสำคัญที่คนเฒ่าคนเเก่ที่บ้านอยากเจอหน้าลูกหลาน รอเเต่ลูกหลานก็ไม่กลับมา เป็นการเตือนสติคนที่ลืมหรือไม่ให้ความสำคัญ
อันดับที่สิบสอง การประกวด ซึ่งในชีวิตจริงก็มีการโกง การใช้เส้น
สุดท้ายนี้ อาจมีมากกว่านี้ ซึ่งข้างต้นเเค่หยิบยกมา ผมเชื่อว่าถึงละครเรื่องนี้จะไม่ได้เรตติ้งพุ่งกระฉูด
เป็นละครนอกสายตา เเต่เชื่อไหมครับ ผมว่าละครเรื่องนี้เป็นละครที่สะท้อนเรื่องจริงในสังคมเรา
สำหรับวันนี้เป็นตอนจบของ ละครมาลีเริงระบำ ผมอยากบอกว่าตั้งเเต่ต้นจนจบผมไม่ผิดหวังเลยเเม้เเต่นิดเดียว
ขอบคุณที่ผลิตผลงานคุณภาพนี้ออกมานะครับ
ปล.ที่เขียนยาวขนาดนี้เพราะผมชื่อนชอบเเละซาบซึ้งกับเนื้อเรื่องมากครับ
ละครสะท้อนชีวิตจริง "มาลีเริงระบำ"
การเลือกดูมันลำบากมากครับ
ช่วงเเรกที่ได้มีโอกาสดูมาลีเริงระบำก็รู้สึกเป็นละครที่สามารถเกิดในชีวิตจริง ช่วงนั้นก็ยังไม่ได้ติดอะไรมากมาย
พอมาเริ่มดูมาสักช่วงนึงเริ่มติด เเละเวลาดูไปก็ได้ข้อคิดอะไรต่างๆจากมัน
อันดับเเรก ที่เราเห็นในการสื่อที่ชัดของเรื่องนี้คือ ปัญหาของลูกที่ไม่เข้าใจพ่อที่เป็นเพศที่3
อันดับที่สอง เราเห็นความรักอีกรูปแบบหนึ่งของคนเป็นพ่อที่เป็นเพศที่3ของลูก การเลี้ยงดู
อันดับที่สาม วิธีการสอนลูกของเจ๊โรสเเละโยธิกา เป็นการสอนคือรับฟังความคิดเห็นของลูก เหมือนเพื่อนที่ปรึกษากันได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่วลูกต้องการจากพ่อเเม่ที่สุด
อันดับที่สี่ เเม่ที่ทอดทิ้งลูก ไม่จำเป็นว่าเขาจะต้องเลวร้ายเสมอไป เพียงเเต่เขาอาจมีเหตุผลของเขา
อันดับที่ห้า การใช้ชีวิต ซึ่งข้อนี้สำคัญมาก คนมักจะสรรหาสิ่งที่ตัวเองอยากมี จนไม่มองสิ่งที่ตัวเองมี เหมือนชงโค
อันดับที่หก เรื่องการะเกด ละครไทยส่วนใหญ่จะให้ตัวละครรอดพ้นจากเรื่องร้าย ซึ่งในชีวิตจริงมันเลวร้ายกว่านั้น
อันดับที่เจ็ด การเลี้ยงดูของเบลล์ ถูกปลูกฝังให้เป็นคนเอาชนะ หวังเเต่มรดก ทำให้ผลคือการชนะเเต่ไม่ได้ใจคนดู ไม่มีใครคบ
อันดับที่เเปด เมืองเเมน การที่พ่อทำตัวไม่เป็นที่น่าเคารพ เจ้าชู้ ทำให้ผู้หญิงเสียใจจนฆ่าาตัวตาย ผลคือ ไม่มีใครมาเหลียวดูตัวเอง มีเเต่คนหวังมรดก
อันดับที่เก้า มิตรภาพของเจ๊เเคธี่กับเจ๊โรส ซึ่งคอยช่วยเหลือซึ่งกันเเละกันตลอด ถึงเเม้จะพูดประชดประชันกันบ้าง
อันดับสิบ บอยกับเจ๊โรส ใครบอกว่าในชีวิตรจริงเพศที่3ไม่สามารถมีรักเเท้ได้ การดูเเลกันของทั้งสองไม่จำเป็นจะต้องเป็นรูปแบบช-ญ เเต่เขาก็เข้าใจกัน รับกันได้ ให้กำลังใจ เป็นเพื่อนชีวิตตลอดไป
อันดับที่สิบเอ็ด เรื่องพ่อเเม่โรส ที่ตั้งหน้าตั้งตาคอยลูก ที่พ่อโรสชอบเพ้อถึงสงกรานต์ ในวันสำคัญที่คนเฒ่าคนเเก่ที่บ้านอยากเจอหน้าลูกหลาน รอเเต่ลูกหลานก็ไม่กลับมา เป็นการเตือนสติคนที่ลืมหรือไม่ให้ความสำคัญ
อันดับที่สิบสอง การประกวด ซึ่งในชีวิตจริงก็มีการโกง การใช้เส้น
สุดท้ายนี้ อาจมีมากกว่านี้ ซึ่งข้างต้นเเค่หยิบยกมา ผมเชื่อว่าถึงละครเรื่องนี้จะไม่ได้เรตติ้งพุ่งกระฉูด
เป็นละครนอกสายตา เเต่เชื่อไหมครับ ผมว่าละครเรื่องนี้เป็นละครที่สะท้อนเรื่องจริงในสังคมเรา
สำหรับวันนี้เป็นตอนจบของ ละครมาลีเริงระบำ ผมอยากบอกว่าตั้งเเต่ต้นจนจบผมไม่ผิดหวังเลยเเม้เเต่นิดเดียว
ขอบคุณที่ผลิตผลงานคุณภาพนี้ออกมานะครับ
ปล.ที่เขียนยาวขนาดนี้เพราะผมชื่อนชอบเเละซาบซึ้งกับเนื้อเรื่องมากครับ