สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกท่าน เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องของเราเองค่ะ ขอแทนตัวเองว่า เดียร์ และแทนคนที่แอบคบด้วยว่า เต้ นะคะเรากับเต้เป็นเพื่อนกันมานานมากค่ะ ประมาณว่าเรียนโรงเรียนเดียวกันตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยมปลาย แต่ไม่เคยได้อยู่ห้องเดียวกันนะคะ  เดียร์กับเต้เราเป็นเหมือนคนที่แค่รู้จัก แค่เห็นหน้ากัน จนกระทั่งช่วงใกล้จบมอต้น เรากับเต้เริ่มได้รู้จักกันมากขึ้น เพราะเราทั้งคู่ชอบทำกิจกรรม จึงมีกิจกรรมที่ทำให้เราได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น บอกก่อนว่าสำหรับเรานั้น เต้เป็นผู้ชายที่หน้าตาดีคนหนึ่ง บ้านอยู่ในอำเภอที่บ้านค่อนข้างมีคนรู้จัก แต่สำหรับตัวเดียร์เองนั้น เดียร์คิดว่าตัวเดียร์ไม่ใช่ผู้หญิงที่หน้าตาดีอะไร บ้านค่อนข้างอยู่ไกลจากโรงเรียน เลยชอบทำกิจกรรมเอามากๆ เพราะส่วนใหญ่จะใช้ความสามารถมากกว่าหน้าตา บอกตรงๆนะคะ ว่าเดียร์ก็ปลื้มๆเค้า แต่ก็ปลื้มในฐานะเพื่อน คนร่วมงานด้วยกันค่ะ
    
      พอขึ้นมอปลายมา เราก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้น เพราะเป็นคณะกรรมการนักเรียนด้วยกัน และทำค่ายด้วยกันหลายๆค่าย แต่ก็ไม่ได้สนิทกันจนเกินเลยอะไร เพราะช่วงนั้นเต้เค้าคบกับเพื่อนเดียร์ตอนมอต้น เดียร์เองก็ชอบไปแอบปลื้มรุ่นน้องคนนั้น คนนี้ที
   จนกระทั่ง.....ช่วงมอ 5 เดียร์รู้ข่าวมาว่าเค้าเลิกกับเพื่อนเดียร์ ส่วนตัวถึงแม้จะชอบเค้า ยังไงเราก็ไม่กล้าบอกเค้าอยู่ดี ยิ่งเป็นแฟนเก่าเพื่อนด้วยแล้วยิ่งแล้วใหญ่  และช่วงนี้เองเต้เริ่มมีอาการแซวเรา แซวในที่นี้ เช่น ตัวเอง น่ารักจังเลย อะไรประมาณนี้ บอกตรงๆเลยค่ะ ว่าช่วงมอปลายเราก็ดูดีขึ้นมาบ้าง (เน้นว่าบ้างงง) เราก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะด้วยนิสัยเต้ เค้าค่อนข้างทะเล้น
....จนหลังๆ หนักเข้า เต้ชอบแซว เดียร์น่ารักจัง ขอหอมแก้มที!!!!!!!!! คือบอกตรงๆนะคะ ว่าใจเรานี่สั่นมาก!!!!!!! แต่เราก็สวนกลับไปว่า แหมๆ พูดอย่างงี้กับทุกคนป่ะเนี่ย แล้วเค้าก็แซวเราแบบนี้ตลอด แต่เราก็ค่อนข้างเฉยๆ อาจะเป็นเพราะเรารู้จักนิสัยเค้า เราคิดว่าเค้าคงไม่คิดจะมาคบกับเราจริงๆหรอก และที่สำคัญเค้าคือแฟนเก่าของเพื่อนเรา และเวลาของมอปลายก็ใกล้จะสิ้นสุดลง เราจำได้ว่า 3 เดือนก่อนจะจบ เราได้ยินว่าเต้มีแฟนแล้ว เป็นเด็กห้องที่เรียนเก่ง ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็น่ารักค่ะ น่ารักในแบบของเค้า สำหรับตัวเดียร์เองพอรู้ก็ไม่ได้คิดมากนะคะ เพราะเดียร์คิดอยู่แล้วว่าเต้ไม่มีทางมาชอบเดียร์แน่นอน

................ จนกระทั่ง การเข้าค่ายครั้งสุดท้ายที่เดียร์ เต้ และกลุ่มเพื่อนๆที่ทำกิจกรรม เป็นคนจัดขึ้น เพื่อส่งท้าย เราทำกิจกรรมกันทั่วไปค่ะ เล่มเกม ตีกลอง สนุกสนาน ยอมรับนะคะว่าเดียร์แอบมองเต้ตลอด มองชนิดที่ว่าเพื่อนข้างๆ สะกิด เดียร์ลืมตัวค่ะ เดียร์คิดว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่เราจะได้เห็นหน้าเค้า เพราะเดียร์กับเต้ต้องแยกย้ายกันเรียนคนละที่ อารมณ์เหมือนเราจะไม่ได้เจอเค้าแล้ว ตอนที่เรียนที่เดียวกัน เรายังได้เห็นเค้าทำโน่น ทำนี่ ได้เห็นหน้าเค้าทุกวัน แต่หลังจากวันนี้ไปจะไม่มีโอกาสนั้นแล้วนะ เราคิดแบบนี้ค่ะ

                                         ...................และโอกาสก็ทำให้เรามาถึงจุดจุดหนึ่งค่ะ....................

       หลังจากที่ทำกิจกรรมกันเสร็จ ก่อนจะปล่อยน้องๆที่มาค่ายไปนอนพักผ่อน  เดียร์กับเต้เราเดินไปเอาของด้วยกันอีกตึกหนึ่งค่ะ อ่อลืมบอกว่าค่ายจัดขึ้นในโรงเรียนนะคะ เราเดินไปค่อนข้างไกลจากตึกที่ทำกิจกรรมค่ะ เดินมาเรื่อยๆ บรรยากาศก็ค่อนข้างเป็นใจ แต่เป็นเต้ค่ะที่ถามเราขึ้นมาก่อน บทสนทนาที่ทำให้เราสองคนเปลี่ยนไป
   เต้ : เดียร์ ถามจริงๆนะ เดียร์ชอบเรามั้ย??
  ถามกันแบบนี้เลยหรออ!!!!!!!!
  เดียร์เลยตอบกลับไปว่า จะมาถามทำไมตอนนี้ เต้เองก็มีแฟนไปแล้วนี่
  เต้เค้าตอบกลับมาว่า ไม่ ตัดคนนั้นไปก่อนสิ เราถามเรื่องของเดียร์กับเรา เดียร์ชอบเต้รึป่าว???
บอกตรงๆนะคะ ว่ามันเป็นคำถามที่เรารอมาตลอด แต่มันเป็นคำถามที่เจ็บมาก ที่เค้าถามในเวลาที่มันไม่ใช่แล้ว
เดียร์เลยถามเค้ากลับไปก่อนว่า แล้วเต้ชอบเราหรอ คนอย่างเต้จะชอบเราหรอ?? พูดตรงๆนะคะ ว่าตอนนั้นน้ำตาค่อนข้างคลอเบ้าแล้ว!!!
เต้เค้าจับมือเรา แล้วบอกกับเราว่า "เค้าชอบเรานะ เค้าชอบเรามานานแล้ว" แต่เราไม่สนใจเค้า เค้าเลยคิดว่าเราไม่ชอบ แล้วอีกอย่างในสายตาเต้ เค้ามองว่าเราน่ารัก เราน่าจะไปชอบคนอื่น(ทำไมความคิดนี้มันเหมือนกับเราเลยล่ะ!!!!!!!!!!!!)
เดียร์เลยตอบกลับเค้าไปเบาๆค่ะ ว่า "เราชอบเต้" เค้าเอียงคอลงมาแล้วพูดกับเราว่า พูดอีกครั้งซิ!!! เราก็หันไปกระซิบข้างๆหูเค้าว่า ^{"เดียร์ชอบเต้นะ"} จำได้ว่าตรงที่เรายืนคุยกันนั้นเป็นตู้กดน้ำของโรงเรียน
  เต้ดึงมือเราจากทางที่เดินไปแอบอยู่ข้างตู้กดน้ำแล้วเค้าก็จับมือเราไว้ แล้วถามเราว่า "เต้ขอจูบได้ไหม??" ตอนนั้นพูดจากใจเลยค่ะ ว่าโลกหยุดหมุมมันเป็นยังไง และเราเองยังไม่ทันได้ตอบคำถามเต้เลย เต้ก็ก้มลงมาจูบเรา เราจำได้ว่ามันเป็นนาทีที่ยาวนานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.....นานจนถึงทุกวันนี้ นานจนเดียร์เองไม่สามารถลืมมันลงได้เลย

       >>เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^