เห็นมีคนตั้งคำถามเยอะมากว่า IMAX 70 มม. กับ IMAX DIGITAL ให้ภาพและเสียงต่างกันอย่างไร

ผมจึงแอบถ่ายรูปจากโรงหนังมาให้ดูกันชัดๆ



รูปแรก ถ่ายจากพารากอน ซึ่งฉายด้วยฟิล์ม 70 มม.
ฟิล์ม ได้เปรียบในเรื่องเม็ดพิกเซล หรือความคมชัดของภาพซึ่งละเอียดกว่าดิจิตอลประมาณ 10-20 เท่า และการฉายภาพได้เต็มจอตามความตั้งใจของผู้กำกับภาพยนตร์
แต่ยังเสียเปรียบในเรื่องคำบรรยายไทยที่เลือนลาง เพราะต้องใช้เครื่องฉายแยก เนื่องจากเป็นข้อจำกัดทางเทคโนโลยี



รูปที่สอง ถ่ายจากรัชโยธิน ซึ่งใช้ระบบไอแมกซ์ดิจิตอล
ดิจิตอล ได้เปรียบเรื่องเม็ดสีที่จัดกว่า ทำให้คนเรารู้สึกไปเองว่า ภาพดิจิตอลชัดกว่า แต่ถ้าเทียบที่เม็ดพิกเซล จะพบว่าด้อยกว่ามาก
เรื่องคำบรรยายชัดปิ๊ง เพราะเป็นไฟล์ดิจิตอล ทางค่ายหนังสามารถฝังซับลงมาในไฟล์ได้ทันที ทำให้คำบรรยายชัดเหมือนดูจากบลูเรย์
แต่เรื่องความละเอียด ถือว่ายังแพ้ห่างไกลจากฟิล์มโข มิหนำซ้ำภาพที่ฉายได้ยังไม่เต็มจอ 100% เหมือนฟิล์ม แต่จะได้ประมาณ 70-73% เท่านั้นเอง

เสียงที่พารากอนกระหึ่มเต็มพลังกว่ามาก เพราะระบบสมบูรณ์ที่สุด
ฉากที่ดร. แมนน์เปิดประตูแล้วยานเอนดูแรนซ์ระเบิด เสียงเบสที่ดัง วูบ นั้นสั่นสะเทือนหลังลามมาถึงหัวใจ
ในขณะที่รัชโยธินทำได้ประมาณพื้นสั่นเบาๆเท่านั้น (เข้าใจว่าเป็นเรื่องของระบบเครื่องเสียงและมนุษย์ป้าบริเวณนั้น)

ก็เอาตามที่สะดวกแล้วกันครับ แต่ถ้าถามผม ผมเลือกพารากอน แม้ว่าจะแพงกว่านิดหน่อย แต่ประสบการณ์การดูหนังใน IMAX ที่ได้มา ผมว่ามันคุ้มเกินเงินส่วนต่างครับ

จริงๆมีรูปเยอะกว่านี้ แต่ไม่กล้าลง ใครอยากเห็นก็หลังไมค์มาครับ