หนูอยู่ม.4 นะคะ ต้นเหตุมันมาจากที่ว่าหนูเรียนอยู่สายวิทย์แพทย์ค่ะ ซึ่งหนูเป็นคนเลือกสายการเรียนเองหนูไปคุยกับครูแนะแนวเรื่องย้ายสายแล้วแต่ครูก็บอกว่าย้ายไม่ได้แล้วก็ดุใส่อีก คือตอนม.4 เทอม 1 เราก็ว่าเรียนไหวอยู่มันหนักแต่ก็ไม่มาก พอเปิดมาเทอม2 หนูเริ่มรู้สึกว่ามันหนักเกินกว่าที่เราจะอดทนได้อ่ะค่ะ มันก็เลยทำให้หนูไม่อยากไป รร. มันก็เลยทำให้หนูโดดเรียนอยู่บ่อยๆ บางวันก็โกหกแม่ประมาณว่าใส่ชุดนร.เหมือนจะไปรร.นั่นแหละแต่ก็ไม่ได้เข้ารร.จะไปหาที่อ่านหนังสือที่อื่นแทน หนูรู้สึกว่าเอาเวลาที่ต้องมานั่งเรียนวันละ 6-8 ชม.เนี่ยมานั่งอ่านหนังสือมันยังมีความสุขกว่าที่ต้องไปเรียนที่รร.ซะอีก ซึ่งกฏของแต่ละวิชาก็คือขาดได้ไม่เกิน3ครั้งถ้าเกินกว่านี้จะหมดสิทธิ์สอบในวิชานั้นไปเลย แล้วหนูก็ขาดครบ3ครั้งพอดีเป๊ะๆเลยค่ะ แต่หนูไม่รู้สึกกลัวที่จะไม่ได้สอบแต่นะ หนูกลับรู้สึกว่าให้เรื่องถึงฝ่ายปกครองแล้วให้เค้าไล่เราออกดีกว่าที่ต้องมานั่งเรียนอะไรที่เราไม่รู้เรื่องเรียนไปเราก็ไม่ได้ใช้ แต่หนูก็นั่งเสียใจอยู่บ่อยๆว่าเราไม่น่าเลือกสายนี้เลยมันทำให้เราลำบาก หนูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมหนูถึงเป็นแบบนี้หนูควรทำยังไงดีคะทุกวันนี้เวลาไปรร.ก็คิดซะว่าใส่เครื่องแบบรร.นั้นแล้วก็ไปนั่งฟังครูบ่น ไปนอน ไปเล่น มันรู้สึกเหมือนเบื่อทุกอย่างที่อยู๋ในรร.อ่ะค่ะ ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาหนูแค่อยากระบายอ่ะค่ะมันรู้สึกอึดอัดจะบอกใครก็ไม่ได้บอกพ่อแม่เดี๋ยวเค้าก็จะดุเราว่าเราอีกหนูไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครเลยพ่อแม่ก็มัวแต่ทำงานหาเงินส่งให้เราเรียนเค้าก็จะไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลยแต่หนูก็เข้าใจเค้านะ ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะที่อ่านจนจบ ขอบคุณค่ะ