คือวันนี้ เรากะเพื่อนม.6บางคนขึ้นแสตนกัน แหกปากร้องเพลงกะน้องๆตามที่เพื่อนสั่ง จนคนสั่งเหนื่อยคนร้องก้เหนื่อย
เพี่อนเรา(a)ก็บอก เพื่อน(b) : ปล่อยเถอะน้องเหนื่อยล่ะ
เพื่อน(b): อีก2วันเองนะ จะปล่อยก้ได้ให้มันแพ้ๆๆล่มไปเลยไหม
**คืออธิบายย่อยก่อนว่า พวกเราเพิ่งซ้อมจริงจังไม่นานมานี้เพราะเราเรียนหนักมากต้องสอบบบบบอีกเยอะเลยทำให้เวลาที่มีมันไม่พอทำให้เพื่อนๆๆคงกดดัน แล้วห้องเราก้อยากชนะ
เพื่อน(b ) : เงียบ
เราเลยลุกบอกน้องๆ:ฮัลโหลๆๆ น้องๆๆ อย่าดูนะมันไม่ดี ลืมๆๆนะ น้องๆตบมี1ชุดนะ
น้องบนแสตน:ตบแบบงง
เรา:ขออีกครั้งนะ มีเฮ้ ด้วยนะ ให้พี่ๆเค้าหน่อยนะ^^
น้องบนแสตน:ตบกันบบงงเหมือนเดิมแต่มี เฮ้ด้วย ถึงจะไม่ดังแต่ก็มีเฮ้

ความรู้สึกเราคือไม่อยากให้น้องจำภาพไม่ดี ไม่อยากให้น้องไม่ชอบกีฬาสีไม่อยากให้น้องเกลียดเรา แต่เราทำได้แค่นี้เพราะเราก็นั่งด้วย แล้วเราก็ไม่อยากให้เพื่อนกดดันน้องขนาดนี้ น้องที่นั่งแสตนไม่ชอบเราก็ไม่ชอบ แต่เราทำได้แค่นี้ เสียใจด้วยนะน้องๆ พี่ขอโทษนะค่ะ ถ้าน้องเล่นน้องๆคงรู้ว่าทำไมวันนี้พี่น้ำตาคลอตอนบอกน้องนะ (พี่กลัวน้องเครียด และกดดันเหมือนพี่นะ ถึงพี่ไม่รู้จักทุกคนแต่น้องทุกคนน่ารักมากๆๆเลยนะที่ร่วมมือ)