คือเรากับเค้า เลิกกันมา3เดือน แต่ก็ยังรอ..

ประเด็นมีอยู่ว่าเค้าเป็นคนบอกเลิกเรานะ ให้เหตุผลที่ว่า "อยากอยู่คนเดียว เบื่อ บลาๆๆ"

แต่ทุกวันนี้ก็ยังเจอกันบ่อยๆ แต่ไม่เคยได้คุยกัน ไม่ใช่ไม่กล้าทัก แต่เค้าเลือกที่จะหนีตลอดเวลาให้เพื่อนเรียกมาให้คุย

ก็ไม่มาเวลามีเราอยู่ด้วยนะตอนนั้น.. เบอร์มือถือ ไลน์ เฟส เค้าก็บล็อคไปหมด

ถ้าถามว่าคิดถึงไหม.. "คิดถึงมาก" อยากจะกลับไปคุยกันดีๆ อยากทักทายกันเหมือนเมื่อก่อนที่จะคบกัน

อย่างน้อยๆ เราก็ยังรู้สึกดีกว่า ที่ต้องเจอหน้ากัน แต่เหมือนคนไม่รู้จัก.. คนอื่นคงสงสัยทำไมไม่ตัดใจ

นั่นสิคะ.. เราก็ไม่รู้เหมืนอกัน คงเป็นเพราะคำพูดหรือคำสัญญาที่เคยคุยกันก่อนจะเลิกกันสัก 2 อาทิตย์

ต่างคนต่างมีความคิดที่เหมือนกันคือ.. ไม่อยากเริ่มต้นกับใครแล้ว คบๆเลิกๆ มันเหนื่อยที่ต้องเริ่มต้น

เลยคุยกันตลอดว่า ไม่อยากไปไหน อยากคบกันไปนานๆ แต่สุดท้ายก็ต้องจบ..

เพราะคำพูดเหล่านี้เลยทำให้เราไม่อยากตัดใจ ไม่อยากเริ่มใหม่กับใครด้วย.. ทั้งรัก ทั้งรอ..

............ อยากจะเข้าไปทักทาย อยากยืนมองหน้ากัน แล้วถามว่า "เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ย" ................

แต่มันคงไม่มีโอกาสได้ทำอะไรแบบนั้นเลย



ไม่ได้จะบอกว่าตัวเราเอง หน้าตาดีนะ คนที่เข้ามาคุยก็มี แต่เหมือนว่าความรู้สึกมันไม่ใช่

รู้สึกดี กับคนที่เข้ามาคุย แต่ไม่ได้รู้สึก รัก หรือ อยากจะคบกับใครเลย..

คิดถึงเค้าจัง.. อยากหาวิธีที่จะได้คุยกัน จะทำยังไงดี!!!???