เรื่องมันมีอยู่ว่า เราแต่งงานกับแฟนมา 6ปี มีลูก2คน แล้ว แต่เราไม่กล้าที่จะปลีกตัวออกจากครอบครัวเก่าที่เคยอยู่กัน พ่อ แม่ และน้องสาว จนทำให้แฟนเราเริ่มที่อยากจะเลิก เขาให้เหตุผลที่ว่า เราไม่เคยอยากมีครอบครัว มีลูก 2 คนแล้วแต่ก็เปลี่ยนอะไรเราไม่ได้เลย ถามว่าใจจริงเราอยากออกมามั๊ย "เราอยากออกมามากกกกกกก" แต่ติดที่ว่า พ่อบอกถ้าคิดจะออกไปก็ตัดพ่อตัดลูกกัน อยากไปก็ไปแต่ตัว ห้ามเอาหลานไป เราไม่มีสิทธิอะไรในตัวลูกเราเลย  แม่ก็บอกว่า อย่าทำอะไรให้พ่อเครียด ญาติก็บอกว่ามีอะไรเอาพ่อกับแม่ไว้ก่อน สามีไว้ทีหลัง !!!!!! เราเครียดมากๆ ทำตัวไม่ถูก  พี่ๆ เพื่อนๆบางคนก็บอกให้เราคิดถึงครอบครัวเราก่อน เราแต่งงานมีลูกออกมาแล้วเราไม่ได้เนรคุณแต่เราควรนึกถึงสามีและลูกก่อน แม่ก็เอาแต่ด่าว่า จะไปหามันทำไมบ่อยๆ พาลูกไปทำไม พาเราบอกว่าเด็กๆมันร้องไห้หาพ่อมันนะแม่ไม่สงสารหลานเลยเหรอ แม่ก็เงียบ

พ่อเราไม่ค่อยชอบสามีสักเท่าไหร่เพราะว่าสามีเป็นคนกินเหล้า แต่ทำงานนะ ทำกับข้าวเก่งพูดจาดีมีสัมมาคารวะ คือ โดยรวมแล้วดีทุกอย่าง(อันนี้เอาจากปากญาติเราเลยนะไม่ได้เข้าข้างสามี) ติดอยู่อย่างเดียวเวลากินเหล้าแล้วชอบออกไปเที่ยวต่อ คือประมาณว่า "คุณเมื่อคืนใครเอารถไปจอดนอกบ้าน" (ฉันล่ะมึน นี่คุณจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ) เมาประมาณนี้เลยค่ะ พ่อเลยเกลียดเขา มากแต่เขาไม่ทำร้ายใครนะคะ เมาแบบสุดๆแล้วหลับยาวตื่นเช้าจำอะไรไม่ได้ เอารถไปชนมายังไม่รุ้ว่าชนแถวไหน พ่อเราอยากให้เลิกไป ชีวิตเราเจอคนดีๆเมื่อไหร่ก็ได้ แต่เราไม่เลิก 1 เรารักเขา เราอยู่ด้วยกันก่อนจะแต่งงาน 1 ปี เคยอดข้าวอดน้ำลำบากมาด้วยกัน  2 เขาไม่เคยมีประวัติชู้สาวสักนิด(ผู้หญิงที่เป็นภรรยามักมีเวนนะคะ มันไม่มีค่ะ)ไม่เคยนอกใจเราสักครั้ง  3 เขารักลูกมาก ข้อดีเขามีเยอะมากๆๆๆๆ แต่คือข้อเสียคือเรื่องเหล้าเรื่องเดียว  เวลาพ่อมาพ่อก้มายืนชี้หน้าเขา เวลาเขาไม่เมา เวลาเขาเมาบ้างก้มาโวยวายเวลาพ่อไม่เมา

เราเข้าใจว่าอันนี้เป็นปัญหาโลกแตก พ่อตากับลูกเขย  อยากทราบว่าเพื่อนๆ มีปัญหาแบบนี้กันมั่งมั๊ย  นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตเราเลย มันมืดแปดด้าน อันนั้นก็พ่อ อันนั้นก็สามี ขนาดไปหาร่างทรง เขาก็บอกว่าเราไม่เคยเด็ดขาดอะไรซะเลยชีวิตถึงยุ่งเหยิงแบบนี้  ใครมีคำแนะนำหรือติอะไร ช่วยทีนะคะ

เครียดจนต้องทานยาแก้เครียดแล้วค่ะทุกวันนี้