พูดตามตรง ผมเป็นชาวพุทธที่ไม่เคร่งศาสนา สวดมนต์เป็นบางครั้ง
ศีลข้อ 5 (ห้ามดื่มสุรา) ข้อเดียวที่ผมทำไม่ได้ นอกนั้นไม่มีปัญหา



เมื่อคืนนั่งคุยในวงเหล้ากับเพื่อนๆ คุยไปคุยมา เข้าสู่เรื่องบวชพระ
เหลือผมคนเดียวที่ผมไม่บวช  พวกก็ว่ากันใหญ่เลย
หาว่าเกิดเป็นลูกผู้ชาย ต้องบวช ถ้าไม่บวชหาว่าเป็นคนดิบ
คนที่บวชแล้วคือ คนที่สุก ? ผมถามว่าแล้วไง?

ไม่บวชแล้วจะเป็นไร ? มันไม่ใช่แนวทางที่ผมปรารถนาที่จะทำ
ที่บ้านผมไม่ได้เคร่งเรื่อง บวช ไม่ บวช  ไม่บังคับ และไม่พูดถึงด้วย

ที่ผมไม่อยากบวชก็เพราะขี้เกียจบวช ที่เกียจท่อง ขี้เกียจสวด นู่น นี่
อีกอย่าง ไม่คิดว่าตนเองจะห่มผ้าเหลืองแล้วจะปฏิบัติตามศีลได้หมด
ขนาดศีล 5 ผมยังไม่รอด นับประสาอะไรกับ ศีลที่มากกว่านั้น

ผมไม่คิดว่า แค่บวชให้พ่อแม่ก็ได้บุญ หรือถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณแล้ว
อยากได้บุญ อยากตอบแทนบุญคุณ ก็ทำวิธีอื่นไม่ได้เหรอไง
ไม่ว่าจะเป็นการดูแล ช่วยเหลือพ่อแม่ ส่งเงินให้พ่อแม่ ช่วยเหลือเพื่อนๆ ช่วยเหลือเด็กยากจนเป็นต้น
แบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ  ผิดด้วยเหรอที่ไม่บวช ?

แล้วคนที่แค่บวชให้พ่อแม่เนี่ย คิดว่าได้บุญมหาศาลเลยเหรอ
บางคนบวช อาทิตย์เดียว 2 อาทิตย์ก็มี
หรือ 3 เดือน ถามจริงๆ แค่นี้ลึกซึ้งถึงพระธรรมแค่ไหน

บวชเพราะจำใจบวช แล้วมาคุยโมว่าตนเคยผ่านการบวชตามประเพณีชายไทยเรียบร้อยแล้ว
ได้เป็นคนสุกแล้ว ไม่อยากจะถามย้อนนะว่า ตอนบวชน่ะ ปฏิบัติศีลได้กี่ข้อ

แล้วตอนลาสิกขาปุ๊ป ก็จัดหนักเลยนะเรื่องสุราเนี่ย!!

ถามๆ บ่นๆ ไปงั้นแหละ ใครอยากว่าผมก้เชิญครับ เพราะผมคิดไม่เหมือนใคร
อ่อ ลืมบอกไปว่า ที่บ้านผมไม่เคร่งจริงๆ มีไม่กี่คนที่บวช คนที่บวชนั่นคือบวชเรียน เพราะยากจน
ไม่ได้บวชเพราะตามประเพณี หรือยากศึกษาธรรมมะ