ยิ่งวิ่งตาม ก็เหมือนยิ่งไกลออกไป

เคยคิดนะ ว่าจะอยู่ข้างเขา อยู่เป็นเพื่อนใจ เพื่อนคิด อยู่กับเขาตลอดไปไม่ว่าจะในสถานะไรก็ตาม แต่พอมาวันนี้ ดูเหมือนทุกอย่างก็ไกลออกไป ยิ่งเขาไขว่คว้ามากเท่าไหร่ สิ่งที่เราคิดว่าจะได้มา มันก็ชอบไปไกลจากมือเราทุกที ที่ครั้งที่เขาดีกับเรา เขาพูดว่าเขาอยากอยู่กับเราตลอดไป แต่สุดท้ายพอเขาเจอใครที่ดีกว่าหรือถูกใจ เขาก็ทิ้งเราไปไม่ไม่ใยดี วันที่คนนั้นทิ้งเขาไป เขากลับมาหาเราแล้วบอกว่า เขาขอโทษเขาผิดไปแล้ว ในใจโกรธมาก ไม่อยากจะยุ่งกับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว แต่สุดท้ายก็ใจอ่อนทุกที


แต่ครั้งนี้คงไม่แล้วแหละ เราเดินจากเขามาไกลมากแล้ว ไม่ซิ เขาต่างห่างที่ไปจากเราไหลมากแล้ว เราคงไม่ตามแกอีกแล้วแหละ ไม่ต้องวิ่งหนีเราแล้วนะ เราเหนื่อยมามากพอแล้ว  7 ปีที่ เราไม่รู้ว่าแกรักเราจริงไหม แต่เราจะบอกว่า 7 ปีที่ผ่านมาไม่มีวันไหนที่เราไม่รักแกเลย ไม่ดิไม่มีวันไหนที่ทำให้เราหยุดรักแกได้เลย จนถึงวันนี้ เราก็ยังเหมือนเดิม เราไม่รู้ว่าเราจะลืมแกได้ไหม แต่เราอยากจะบอกแกไว้อย่างหนึ่งว่า ถ้วันหนึ่งแกเจอใรที่แกรักมากที่สุด อย่าทำให้เขาต้องเสียใจแบบนี้อีกนะ ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาทั้งดีและร้าย ที่ผ่านมานะ ใจร้าว ร้องไห้
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่