คือว่า จขกท โสดดด มานานละ โสดจนลืมไปแล้วว่าคนเป็นแฟนกันนี่ต้องเป็นยังไง(นานป่ะล่ะ) ด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง ด้วยความที่เราเป็นคนไม่ค่อยพูด โลกส่วนตัวสูง (ถ้าไม่สนิทจริงๆก็จะไม่รู้หรอกว่าเราเกรียนแค่ไหน) ไม่ค่อยออกไปไหน แล้วคณะที่เรียนอยู่ก็มีแต่ผญ แล้วก็เรียนหนักมากๆ (โทษสิ่งแวดล้อมไปเรื่อย555) และที่สำคัญหน้าตาก็ธรรมดาๆ เพื่อนเราก็มีแฟนกันนะ แต่ส่วนมากก็คบกันมาตั้งแต่มอปลายละ ก็เคยคิดนะว่า ทำไมเราไม่มีมั้งว๊าาาา?? ถามว่ามีคนคุยด้วยมั้ย ก็มีนะ แต่เหมือนว่าคุยกันไปเรื่อยๆไม่ได้จริงจังอะไร แล้วก็หายๆไป แล้วมันจะมีช่วงนึงที่เรียนหนักมากๆ เรียนๆๆๆ คือเหนื่อยมากๆ แล้วช่วงนั้นเพื่อนเราก็แอบเห็นเพื่อนทะเลาะกับแฟนบ่อยๆ (ขณะที่วันหยุดเรานั่งดูyoutubeหัวเราะเงียบๆอยู่คนเดียว) เราก็คิดได้ว่าบางทีการอยู่คนเดียว มันก็โอเคแล้วนะ เราเรียนมาเหนื่อยๆ เราก็อยากมีเวลาพักผ่อน ทำในสิ่งที่เราชอบ ทำอะไรคนเดียวบ้าง ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ไม่ต้องมานั่งทะเลาะกับใครเวลามีปัญหา แต่ถามว่าเหงามั้ย มันก็มีบ้างแหล่ะ เวลาเห็นคนมีแฟนเค้าไปด้วยกันก็มีบ้าง หรือว่าเราจะชินกับการอยู่แบบนี้ไปแล้ว เลยอยากถามว่ามีใครเคยรู้สึกแบบเรามั้ย มันเป็นอาการของคนจะขึ้นคานรึเปล่า555