เจอข่าวตาม นสพ ที่แม่คลอดลูกแล้วมาทิ้ง รพ เยอะแยะ
แต่ลองมาอ่านเรื่องราว มุมดีๆกันดูบ้างครับ

...วันนี้มีคุณแม่คนนึง พาลูกเข้ามาตรวจ
แม่เด็ก คะเนจากสายตา อายุคงจะสัก30ปลายๆได้
, ส่วนลูกสาววัย ขวบครึ่ง หน้าตาน่ารัก แม่พาเดินจูงมือมา เดินเต้าะแต้ะ
ยิ้มหวานเชียว ดูท่าจะเป็นเด็กเลี้ยงง่ายเสียด้วย

แต่พอดูประวัติที่มาตรวจ ก็ตกใจนิดนึง
..คือ แม่มาฟังผลเลือดลูก ว่ามีเชื้อ HIV มั้ย?

ก็พอจะเดาได้ว่าคุณแม่คงมีเชื้อ และได้รับการรักษา
คงดูแลตัวเองดี กินยาต้านไวรัสอยู่ตลอด เลยดูเหมือนคนปกติทั่วไป

ส่วนเด็กน้อย ตอนแรกเกิดผลเลือดคงปกติ หมอเลยนัดมาเจาะตรวจเลือดซ้ำ
เพื่อยืนยันอีกทีว่ามีเชื้อไหม? เมื่ออายุครบ1ปีครึ่ง

..แล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่แม่รอคอย

ผมก็ค่อยๆเปิดผลเลือดดู ปรากฎว่า ..เด็กไม่มีเชื้อ HIV

พอแจ้งแม่ไป เท่านั้น..
วินาทีที่ได้ยิน แม่ก็ดีใจ ยิ้มกล่าวขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมทั้งน้ำตา ที่ค่อยๆไหลอาบสองแก้ม

จากนั้น แม่ก็ค่อยๆอุ้มลูกขึ้นมาหอมแก้มฟอดใหญ่
เด็กก็หัวเราะเอิ้กอ้ากไปตามภาษา ,,,คงไม่รู้ว่าแม่หอมหนูทำไม แม่ดีใจอะไร?

แต่หลังหอมเสร็จ เหมือนจะรู้ตัว แม่ก็ค่อยๆหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา เช็ดหน้าลูกน้อยเบาๆ
..
เพื่อเอารอยจูบตัวเองออกไป ป้องกันไม่ให้เด็กน้อย เสี่ยงรับเชื้อจากตัวเอง
( การหอมแก้ม โอกาสน้อยมากที่จะติดเชื้อครับ แต่แม่คนนี้คงดูแลน้องละเอียดจริงๆ)

แล้วทั้งคู่ก็เดินจูงมือ ออกจากห้องตรวจไปอย่างมีความสุข

เห็นแบบนั้นแล้วผมใจแป้วเลย

จะมีแม่สักกี่คนบนโลก ที่ต้องแสดงออกความรัก
ที่มีต่อลูก แบบทำได้จำกัดขนาดนี้ ?

บางครั้งแม่คนนี้คงอยากทำอะไรที่เหมือน
แม่คนอื่น ทำให้ลูกตัวเองบ้าง

แต่ก็ทำได้ไม่เต็มที่ เพราะแม่รู้ตัว แม่มีเชื้อร้ายอยู่

เด็กน้อยคนนี้ วันนึงเมื่อโตขึ้น
หนูไม่ต้องรู้หรอกว่าแม่หนูเป็นใคร เคยผ่านอะไรมา
มันเป็นอดีตที่คงไม่น่าจดจำนัก

..แต่หนูแค่รู้ว่า วินาทีที่เหลือจากนี้
#แม่หนูจะมีชีวิตอยู่เพื่อใครก็พอ...