ในชีวิตผมพบเจอคนที่รักผมมาไม่น้อยหรอกแต่มันก็ยังไม่มีมากพอสำหรับคนที่จะรักผมเพียงคนเดียวและตลอดไป... .
สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะครับนี่เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกของผมที่จริงผมก็ไม่รู้จะเขียนเพื่ออะไรหรอกแต่ผมแค่อยากให้ผู้หญิงที่ผมรักที่สุดได้เห็นแค่นั้นเผื่อบางทีเธอจะผ่านเข้ามาเจอ.. .
ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วันนั้นวันที่เธอเข้ามาไม่ใช่สิผมเองต่างหากที่เดินเข้าไปในชีวิตเธอผมเป็นคนเจ้าชู้นะ ผมรักอิสระ ที่จริงผมก็ไม่คิดหรอกว่าในชีวิตจะต้องรักและจริงใจกับใครสักคนไปทำไมจนผมมาเจอเธอผมไม่เคยต้องมาตามใจใครเลยนะครับแต่เพราะเธอเป็นคนไม่ยอมใครเธอเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจน่ารำคานแต่แปลกเธอเป็นคนแรกที่ผมยอมทำตามใจเธอทุกอย่างเป็นคนแรกที่ทำให้ผมกลัวว่าจะเสียเธอไป
แต่..นิสัยเจ้าชู้ของผมก็ไม่เคยหายไปผมยังคงคุยเยอะและนอกใจเธอตลอดเวลาที่คบกันแต่จะกี่ครั้งเธอก็ให้อภัยผมเสมอ เราทะเลาะกันเรื่องที่ผมนอกใจเธอมาบ่อยมาจนมีครั้งนึงเธอพูดกับผมว่า...
ม : นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะที่เค้ายังอยู่เพราะเค่ายังรักแต่ถ้าแกยังเลิกนิสัยแย่ๆของแกไม่ได้ต่อให้รักแค่ไหนเค้าก็จะไม่ทนเหมือนกัน!
จากวันนั้นมาผมก็ไม่กล้าที่จะนอกใจเค้าเพราะกลัวว่าเธอจะทิ้งผมเราจึงรักกันดีมาตลอดจนวันนึงที่เราต้องห่างกันครับครอบครัวของผมย้ายให้ผมไปอยู่ต่างจังหวัดผมเสียใจมากได้แต่ขอให้เธอรอซึ่งเธอก็บอกจะรอช่วงเวลา2เดือนแรกไม่มีปัญหาอะไรเลยครับแต่พอเข้าเดือนที่3เธอเริ่มเปลี่ยนไป โทหาผมน้อยลง บอกว่าไม่ค่อยว่างเรียนเยอะ ชวนทะเลาะบ่อยหาเรื่องว่าผมนอกใจ ซึ่งผมก็รู้มาพักนึงแล้วละครับว่าเธอนอกใจแต่ไม่กล้าพูดเพราะรักเธอมาก จนวันนึงผมพูดกับเธอว่า..
ผม: แกมีคนอื่นใช่ไหม?
เธอเงียบไปพักนึงแล้วพูดว่า..
ม: ขอโทษ เค้าไม่ได้ตั้งใจ.
ผม: ไม่เป็นไร เค้าให้อิสระแก (ร้องไห้)
ม: แค่นี้มันก็มากพอแล้ว เราลองมาเป้นอะไรที่มันไม่ผูกมัดไหม ?
ผม : อะไรล้ะ (ร้องไห้)
ม: คนสำคัญไง แต่ไม่ใช่แฟน แค่มันมากกว่าเพื่อน.
ผม: อะไรก้อได้ที่แกยังอยู่กับเค้า (ร้องไห้)
ที่จริงผมก็ไม่คิดหรอกครับว่าตัวเองจะต้องเจออะไรแบบนี้และยิ่งจากคนที่แสนดีอย่างเธอ
หลังจากวันนั้นผมก็ยังคุยกับเธอต่อปะมานอาทิตย์นึงหลังจากนั้นผมก็ตัดสินใจหายไปจากชีวิตเธอขาดการติดต่อกับเธอมาพักนึงแล้วครับ
ตอนนี้ถ้าเรายังคบกันอยู่ก็น่าจะได้สัก1ปี7เดือนแต่ผมเลิกกับเธอมา 5 เดือนเห้นจะได้ละครับแล้วผมก็ไม่ได้จริงจังหรือว่ามีใครผมยังคงรอเธอตรงที่เดิม.
หลายคนบอกว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะทำให้ดีที่สุด!
แต่สำหรับผมผมคิดว่าถึงแม้เราจะย้อนเวลากลับไปได้และทำดีแค่ไหนแต่ถ้าเราไม่ใช่ยังไงเขาก็ไปจากเราอยู่ดี.. .
สำหรับตัวผมตอนนี้ยังยืนที่เก่าครับไม่ได้จมปลักไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรแล้วแต่ผมยังคิดถึงเขาเสมอยังรักเขาอยู่คนเดียวผมรอเขาเสมอนะครับต่อให้เขาจะรักใครไปแล้วกี่คนผมก็ยังรักและรอเขาเสมอ.
พร้อมที่จะให้อภัยแกเสมอนะ.. ม.
(ขอบคุนที่อ่านจนจบนะครับเพื่อนๆ เพื่อนว่ายังไงกันบ้างครับ ขอความกรุณาคอมเม้นอย่างสุภาพครับ) -/\-
คุณคิดว่าคนเราจะสามารถรอคนๆนึงได้นานสักแค่ไหน ?
สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะครับนี่เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกของผมที่จริงผมก็ไม่รู้จะเขียนเพื่ออะไรหรอกแต่ผมแค่อยากให้ผู้หญิงที่ผมรักที่สุดได้เห็นแค่นั้นเผื่อบางทีเธอจะผ่านเข้ามาเจอ.. .
ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วันนั้นวันที่เธอเข้ามาไม่ใช่สิผมเองต่างหากที่เดินเข้าไปในชีวิตเธอผมเป็นคนเจ้าชู้นะ ผมรักอิสระ ที่จริงผมก็ไม่คิดหรอกว่าในชีวิตจะต้องรักและจริงใจกับใครสักคนไปทำไมจนผมมาเจอเธอผมไม่เคยต้องมาตามใจใครเลยนะครับแต่เพราะเธอเป็นคนไม่ยอมใครเธอเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจน่ารำคานแต่แปลกเธอเป็นคนแรกที่ผมยอมทำตามใจเธอทุกอย่างเป็นคนแรกที่ทำให้ผมกลัวว่าจะเสียเธอไป
แต่..นิสัยเจ้าชู้ของผมก็ไม่เคยหายไปผมยังคงคุยเยอะและนอกใจเธอตลอดเวลาที่คบกันแต่จะกี่ครั้งเธอก็ให้อภัยผมเสมอ เราทะเลาะกันเรื่องที่ผมนอกใจเธอมาบ่อยมาจนมีครั้งนึงเธอพูดกับผมว่า...
ม : นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะที่เค้ายังอยู่เพราะเค่ายังรักแต่ถ้าแกยังเลิกนิสัยแย่ๆของแกไม่ได้ต่อให้รักแค่ไหนเค้าก็จะไม่ทนเหมือนกัน!
จากวันนั้นมาผมก็ไม่กล้าที่จะนอกใจเค้าเพราะกลัวว่าเธอจะทิ้งผมเราจึงรักกันดีมาตลอดจนวันนึงที่เราต้องห่างกันครับครอบครัวของผมย้ายให้ผมไปอยู่ต่างจังหวัดผมเสียใจมากได้แต่ขอให้เธอรอซึ่งเธอก็บอกจะรอช่วงเวลา2เดือนแรกไม่มีปัญหาอะไรเลยครับแต่พอเข้าเดือนที่3เธอเริ่มเปลี่ยนไป โทหาผมน้อยลง บอกว่าไม่ค่อยว่างเรียนเยอะ ชวนทะเลาะบ่อยหาเรื่องว่าผมนอกใจ ซึ่งผมก็รู้มาพักนึงแล้วละครับว่าเธอนอกใจแต่ไม่กล้าพูดเพราะรักเธอมาก จนวันนึงผมพูดกับเธอว่า..
ผม: แกมีคนอื่นใช่ไหม?
เธอเงียบไปพักนึงแล้วพูดว่า..
ม: ขอโทษ เค้าไม่ได้ตั้งใจ.
ผม: ไม่เป็นไร เค้าให้อิสระแก (ร้องไห้)
ม: แค่นี้มันก็มากพอแล้ว เราลองมาเป้นอะไรที่มันไม่ผูกมัดไหม ?
ผม : อะไรล้ะ (ร้องไห้)
ม: คนสำคัญไง แต่ไม่ใช่แฟน แค่มันมากกว่าเพื่อน.
ผม: อะไรก้อได้ที่แกยังอยู่กับเค้า (ร้องไห้)
ที่จริงผมก็ไม่คิดหรอกครับว่าตัวเองจะต้องเจออะไรแบบนี้และยิ่งจากคนที่แสนดีอย่างเธอ
หลังจากวันนั้นผมก็ยังคุยกับเธอต่อปะมานอาทิตย์นึงหลังจากนั้นผมก็ตัดสินใจหายไปจากชีวิตเธอขาดการติดต่อกับเธอมาพักนึงแล้วครับ
ตอนนี้ถ้าเรายังคบกันอยู่ก็น่าจะได้สัก1ปี7เดือนแต่ผมเลิกกับเธอมา 5 เดือนเห้นจะได้ละครับแล้วผมก็ไม่ได้จริงจังหรือว่ามีใครผมยังคงรอเธอตรงที่เดิม.
หลายคนบอกว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะทำให้ดีที่สุด!
แต่สำหรับผมผมคิดว่าถึงแม้เราจะย้อนเวลากลับไปได้และทำดีแค่ไหนแต่ถ้าเราไม่ใช่ยังไงเขาก็ไปจากเราอยู่ดี.. .
สำหรับตัวผมตอนนี้ยังยืนที่เก่าครับไม่ได้จมปลักไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรแล้วแต่ผมยังคิดถึงเขาเสมอยังรักเขาอยู่คนเดียวผมรอเขาเสมอนะครับต่อให้เขาจะรักใครไปแล้วกี่คนผมก็ยังรักและรอเขาเสมอ.
พร้อมที่จะให้อภัยแกเสมอนะ.. ม.
(ขอบคุนที่อ่านจนจบนะครับเพื่อนๆ เพื่อนว่ายังไงกันบ้างครับ ขอความกรุณาคอมเม้นอย่างสุภาพครับ) -/\-