คือว่าเจ้าของกระทู้เป็นคนขี้หลงขี้ลืมมากๆ มีพัฒนาการต่อเนื่องมาเรื่อยๆ
ปัญหาหลักๆหนักๆที่เป็นก็คือ จำไม่ได้แม้กระทั่งกว่าตัวเองลืมอะไร
ยกตัวอย่าง
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พอถึงกำหนดเวลาต้องทำการบ้านส่งอาจารย์ จขกท.หากระเป๋าหนังสือไม่เจอ จำไม่ได้ว่าเก็บไว้ไหน
ก็ไปตามหาตามหอเพื่อนๆ หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ พยายามนึกย้อนๆๆ คลับคล้ายคลับคลาว่าสัปดาห์ก่อนไปเที่ยวห้าง
เลยวนกลับไปดู ปรากฏว่าลืมของไว้ตรงที่รับฝากของจริงๆ ผ่านไปเป็นสัปดาห์แล้ว โชคดีที่ทางห้างยังเก็บเอาไว้
พอเข้าวัยทำงาน ก็ไปทำงานปกติ บางวันฝนตกก็ให้ที่ทำงานมารับ บางวันก็ขับรถไปเอง มีอยู่วันนึงฝนตก ขากลับก็ติดรถเพื่อนกลับมาบ้าน
กลับมาถึงบ้าน กรี๊ดดดดด รถอิชั้นหาย หายไปไหน เดินหาจนทั่ว สุดท้ายกลับไปที่ทำงานอีกทีให้แน่ใจว่าหายจริงหรือเปล่า
ปรากฏว่ารถจอดอยู่ที่ทำงานจ้า ตอนเช้าชะนีขับรถมาทำงาน แต่ชะนีลืม ชะนีจำวันผิด อันที่จริงที่ทำงานมารับตอนวันก่อนไม่ใช่วันนั้น
วันนั้นชะนีขับรถไปเอง แต่จำไม่ได้ว่าขับรถมา
โทรศัพท์มือถือหายๆๆ ปีนึงประมาณ 3 เครื่อง โน๊ตบุ๊ค ไอแพด ลืมตลอด คนเก็บได้บ้างไม่ได้บ้าง จนตอนนี้หันมาใช้โทรศัพท์เครื่องละสองพัน
เวลาหายจะได้ไม่เสียดาย ลืมรถทั้งรถยนต์ รถมอเตอร์ไซต์ก็บ่อย กุญแจบ้านให้ช่างมางัดก็หลายรอบเพราะลืมกุญแจ....แม้กระทั่งเบอร์โทรศัพท์ตัวเอง
เราก็จำไม่เคยได้ บ้านเลขที่ๆอยู่บ้านเรา บ้านพ่อแม่ แม้กระทั่งชื่อซอยเราก็ลืมตลอด(อยู่มาสิบห้าปีซอยหมายเลขไรก็ยังจำไม่ได้)
โอ๊ย วีรกรรมเยอะเหลือจะเล่า
พัฒนาการล่าสุดตอนนี้...... เคยเป็นกันไหมคะเวลาต่อโทรศัพท์ พอมันดังครบสามครั้ง มีคนรับสาย เราจะจำไม่ได้เลยว่าเราโทรหาใคร
ยิ่งถ้าเสียงฟังแล้วไม่คุ้น เราต้องกดดูชื่อใหม่อีกรอบทุกทีค่ะ (ต่อโทรศัพท์ 10 สาย จะจำไม่ได้สัก 6 สาย)
ซึ่งอาการนี้ตอนนี้เป็นทุกวันค่ะ ตอนนี้เริ่มกลัวตัวเองจะเป็นอัลไซเมอร์ค่ะ
ไม่รู้ว่าทำงานหนักเกินไป สมองมีเรื่องสั่งการเยอะหรืออะไร ต้องกินอะไรเผื่อจะช่วยให้ดีขึ้นได้บ้าง
เราลองสังเกตตัวเอง เรื่องงาน เราจำรายละเอียดได้เป๊ะมาก ไม่มีหลุด หรือถ้ามีก็เล็กน้อยมาก แต่เรื่องส่วนตัวเรากลับจำอะไรไม่ได้เลย
เพื่อนๆว่าเราควรปรึกษาแพทย์หรือเปล่าคะ หรือว่ากินวิตามินเสริมก็พอ
มีใครเป็นแบบเราบ้างไหมคะ มาแชร์ประสปการณ์กันหน่อย เผื่ออย่างน้อยเราจะได้รู้สึกว่านี่มันเป็นเรื่องปกติ
มีใครเป็นคนขี้ลืมขั้นเทพบ้างคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
ปัญหาหลักๆหนักๆที่เป็นก็คือ จำไม่ได้แม้กระทั่งกว่าตัวเองลืมอะไร
ยกตัวอย่าง
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พอถึงกำหนดเวลาต้องทำการบ้านส่งอาจารย์ จขกท.หากระเป๋าหนังสือไม่เจอ จำไม่ได้ว่าเก็บไว้ไหน
ก็ไปตามหาตามหอเพื่อนๆ หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ พยายามนึกย้อนๆๆ คลับคล้ายคลับคลาว่าสัปดาห์ก่อนไปเที่ยวห้าง
เลยวนกลับไปดู ปรากฏว่าลืมของไว้ตรงที่รับฝากของจริงๆ ผ่านไปเป็นสัปดาห์แล้ว โชคดีที่ทางห้างยังเก็บเอาไว้
พอเข้าวัยทำงาน ก็ไปทำงานปกติ บางวันฝนตกก็ให้ที่ทำงานมารับ บางวันก็ขับรถไปเอง มีอยู่วันนึงฝนตก ขากลับก็ติดรถเพื่อนกลับมาบ้าน
กลับมาถึงบ้าน กรี๊ดดดดด รถอิชั้นหาย หายไปไหน เดินหาจนทั่ว สุดท้ายกลับไปที่ทำงานอีกทีให้แน่ใจว่าหายจริงหรือเปล่า
ปรากฏว่ารถจอดอยู่ที่ทำงานจ้า ตอนเช้าชะนีขับรถมาทำงาน แต่ชะนีลืม ชะนีจำวันผิด อันที่จริงที่ทำงานมารับตอนวันก่อนไม่ใช่วันนั้น
วันนั้นชะนีขับรถไปเอง แต่จำไม่ได้ว่าขับรถมา
โทรศัพท์มือถือหายๆๆ ปีนึงประมาณ 3 เครื่อง โน๊ตบุ๊ค ไอแพด ลืมตลอด คนเก็บได้บ้างไม่ได้บ้าง จนตอนนี้หันมาใช้โทรศัพท์เครื่องละสองพัน
เวลาหายจะได้ไม่เสียดาย ลืมรถทั้งรถยนต์ รถมอเตอร์ไซต์ก็บ่อย กุญแจบ้านให้ช่างมางัดก็หลายรอบเพราะลืมกุญแจ....แม้กระทั่งเบอร์โทรศัพท์ตัวเอง
เราก็จำไม่เคยได้ บ้านเลขที่ๆอยู่บ้านเรา บ้านพ่อแม่ แม้กระทั่งชื่อซอยเราก็ลืมตลอด(อยู่มาสิบห้าปีซอยหมายเลขไรก็ยังจำไม่ได้)
โอ๊ย วีรกรรมเยอะเหลือจะเล่า
พัฒนาการล่าสุดตอนนี้...... เคยเป็นกันไหมคะเวลาต่อโทรศัพท์ พอมันดังครบสามครั้ง มีคนรับสาย เราจะจำไม่ได้เลยว่าเราโทรหาใคร
ยิ่งถ้าเสียงฟังแล้วไม่คุ้น เราต้องกดดูชื่อใหม่อีกรอบทุกทีค่ะ (ต่อโทรศัพท์ 10 สาย จะจำไม่ได้สัก 6 สาย)
ซึ่งอาการนี้ตอนนี้เป็นทุกวันค่ะ ตอนนี้เริ่มกลัวตัวเองจะเป็นอัลไซเมอร์ค่ะ
ไม่รู้ว่าทำงานหนักเกินไป สมองมีเรื่องสั่งการเยอะหรืออะไร ต้องกินอะไรเผื่อจะช่วยให้ดีขึ้นได้บ้าง
เราลองสังเกตตัวเอง เรื่องงาน เราจำรายละเอียดได้เป๊ะมาก ไม่มีหลุด หรือถ้ามีก็เล็กน้อยมาก แต่เรื่องส่วนตัวเรากลับจำอะไรไม่ได้เลย
เพื่อนๆว่าเราควรปรึกษาแพทย์หรือเปล่าคะ หรือว่ากินวิตามินเสริมก็พอ
มีใครเป็นแบบเราบ้างไหมคะ มาแชร์ประสปการณ์กันหน่อย เผื่ออย่างน้อยเราจะได้รู้สึกว่านี่มันเป็นเรื่องปกติ