เข้าใจว่ามนุษย์ ปถุชน คนเรา บางครั้งก็หลีกไม่พ้นที่จะทำตามความรู้สึก ไม่สนแม้แต่คำว่า เหตุผลหรือคำว่าความถูกต้อง...


จะรู้สึกอะไรไหมค่ะ ถ้าสามีของเรายังคงติดต่อกับแฟนเก่า รับรู้ความรู้สึกทุกข์สุขของกันอย่างสม่ำเสมอ คอยเป็นห่วงเป็นไยกัน...แฟนเก่าของสามีกำลังมีปัญหากับสามีของเค้า ทำท่าว่าจะไปกันไม่ได้ แล้วกำลังจะวกกลับมาหาสามีเรา...มันพูดไม่ออกบอกไม่ถูก

ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร มันยังไม่เกิดขึ้น แต่เรากลัว...กลัวกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง ใจนึงก็อยากถาม แต่ใจนึงก็กลัวจะมีปัญหากัน


ทุกคนคงมีอดีต มีความทรงจำ ที่บางครั้งยากจะลบเลือนออกจากหัวใจ บ่อยครั้งที่เราร้องไห้อย่างไม่มีเหตุผล เสียน้ำตากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ฟังเพลงซ้ำๆ เดิมๆ วนไปวนมา คิดถึงแต่เรื่องราวเก่าๆ ติดอยู่กับอดีต...หรือบางทีเราอาจจะคิดไปไกล กับเรื่องที่ยังไม่เกิด กับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง กังวลว่ามันจะเป็นอย่างไรต่อไป การห้ามความคิดของคนเรานี่มันยากจริงๆ เลยนะค่ะ


ในขณะที่ คนปัจจุบันอย่างเรา กลับอยู่ในมุมที่เค้าไม่เคยที่จะหันมาใส่ใจหรือรับรู้ความรู้สึกของเราเลย มันเจ็บอยู่ในใจ ได้แต่นิ่งเฉย....