เริ่มเลยนะครับ คือเราชอบการเขียนโปรแกรมมาก แต่ตอนที่เรียนไม่รู้มันอะไรต่อมิอะไรเต็มไปหมด เหมือนจะเข้าใจภาษาหนึ่งแต่กลับเอาไปผสมกับอีกภาษาหนึ่งจนมั่วไปหมด ถึงขนาดลงทุนซื้อหนังสือมาอ่านเองเพราะไม่รู้เรื่อง..ที่สอนวนๆ แบบงงๆ ก็เลยคิดว่าอ่านหนังสือเองดีกว่า ก็พอเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ยากไปบ้าง จนพอทำได้ในระดับหนึ่ง
แต่จุดเปลี่ยนมันดันมาอยู่ตรงนี้ครับ ตอนฝึกงานต้องเรียนภาษาใหม่หมด(บางคนอาจจะมีความคิดต่างๆนานาไป....บลาๆ..) ที่ผมเรียนมาเป็น Vb บอกตามตรงตอนนั้นยังไม่รู้จัก return ด้วยซ้ำ void คืออะไร static กับ dynamic มันต่างกันยังไง จากที่คิดว่าจบมาจะได้ทำงานที่ชอบล่ะแล้วค่อยต่อยอดไปให้สูงกว่าเดิม เพราะผมคิดว่า ความรู้ในห้องเรียนที่เราว่ามันเยอะ จริงๆก็แค่ 10% กับโลกจริง เวลาออกมาเจองานจริงยิ่งเจอปัญหาเยอะแล้วพยายามแก้และแก้มันได้ถึงจะช้า แต่มันก็ทำให้เราได้ประสบการณ์ที่ว่า ถ้าเจอแบบเดิมอีกเราก็จะสามารถผ่านมันไปได้รวดเร็ว ซึ่งหาที่ห้องเรียนไม่ได้ แต่ปรากฎว่า ที่เรียนมากลับใช้ไม่ได้เลย ก็เลยซื้อหนังสือ C# มาอ่าน (โปรเจ็คจบผมทำเองนะครับ ไม่ได้จ้างนะครับใช้ Vb ในการเขียน เพราะตอนนั้นสลัด Vb ยากจริงๆ C# ออกจะง่ายแต่มันเหมือนจะงง หลงกับภาพเดิมๆของ VB) แต่ตอนนี้ลืมไปหมดล่ะว่า dim ยังไง 555+
ออกทะเลไปไกลอีกล่ะ >>> ต่อๆ จบออกมาที่ฝึกงานเค้าโทรมาเรียกให้ไปทำงาน กับอีกบริษัท<ที่ไกล้ชิดกัน>ก็เลยแอบดีใจว่ามีแววรุ่งด้วยหรอเรา 55+ (บอกตามตรงไม่มีความมั่นใจเลยซักนิดเพราะรู้ตัวเองดี) เลยถามกลับไปว่าทำไมถึงรับผมล่ะ เพิ่งให้พี่ๆสอนได้ไม่เท่าไหร่ เขียนได้แค่เครื่องคิดเลข แต่ก็เขียนได้แค่ธรรมดา เอาให้มันตรงตามใจยังไม่ได้(บอกตรงๆห่วยมาก 55+) แต่พี่ๆเค้าก็บอกค่อยเรียนรู้ไปหว่านล้อมเราจนได้ แต่ใจเราก็อยากมาสายนี้อยู่แล้วนี่เนอะ!!!
ก็เลยรับปาก (ไอ้เราก็นั่งลุ้นว่าเค้าจะโทรมาเมื่อไหร่น้อ!!) แล้วพี่อีกบริษัทหนึ่งก็ติดต่อมา 3 ทุ่มของวันนั่นเลย ใจเรา 80% บอกว่าทำไม่ได้ ยังไม่แน่นยังงงๆ ไม่ใช่งง Logic แต่....งง ตั้งแต่ syntax เลย 555+ แต่ก็ไปเพราะว่าคิดว่าถ้ามัวแต่มากลัวมันจะได้อะไรไม่ไปถึงใหนซักที เอาว่ะ!! ไปก็ไป พี่ที่ติดต่อมาก็นัดให้เรามาหน้างานเลย (บอกตรงๆบริษัทยังไม่เคยเห็นเลย ทำไมนะหรอ หึหึ!!) Office อยู่ กทม แต่หน้างานอยู่ ตจว.ห่างจาก กทม. ประมาณ 2 ช.ม. มั้งแล้วหลังจากคุยเสร็จเราก็ไปนอนเพราะวันรุ่งขึ้นจะได้ไปทำงานแว้ว (ก่อนหน้านี้ ช่วงที่ไม่รู้ว่าจะมีใครโทรมาหรือเปล่า เก็บข้าวของใส่เป้ไว้หมดล่ะ 555+) พอไปถึงหน้างาน เพิ่งคิดขึ้นได้แล้ววันนี้จะไปนอนใหนฟระ!!เนี่ย!! เอาแล้วไงไม่ได้ทำการบ้านมามัวดีใจนอนหลับสบายซะงั้น
และแล้ว!!นาทีวิกฤต!! ก็มาถึงไปถึงทักทายลูกเพ่ เสร็จเรียบร้อยโบกไม้โบกมือพอเป็นพิธี!! นั่งลงเจอคำถามแรก
พี่หัวหน้า : C# พอรู้จักใช่ใหม
เรา : อ้อครับรู้จักครับพอจะอ่าน Code รู้เรื่องอยู่บ้างแต่ถ้าเขียนคงต้องเพิ่ง Google
พี่หัวหน้า : ไม่เป็นไรใหม่ๆก็เรียนรู้กันไปเน็ทมี
เรา : (ใจเต้นตุ๊กๆๆตั๊กๆๆ ตูจะทำได้ใหมน้อ!!)
พี่หัวหน้า : javascript ทำได้ใหม!!
เรา : ไม่ได้ครับ (ในใจมันคืออะไร เคยได้ยินแค่ java หรือมันเป็นส่วนหนึ่งของ flash เออ!! Action script หรือเปล่า) เริ่มเหงื่อตกล่ะ!!
พี่หัวหน้า : Css เป็นใหม!!
เรา : ไม่รู้จักเลยครับพี่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
พี่หัวหน้า : นิ่ง!!
พี่หัวหน้า : sql server ได้ไหมพวก Database อ่ะ
เรา : ตอนเรียนใช้ Access ครับ (บัญญากาศเหมือนถูกพิพากษาประหาร เลย!! ) แอร์ก็โค-ตะ-ระเย็นเลย 2ตัวเปิดอัดใส่หน้า(แต่เหงือท่วมเลย)
พี่หัวหน้า : งั้นนั่งดู code ไปนะ!!
เรา : พี่จะให้ผมทำอะไรตรงไหนบ้างครับ (ในใจตู>>>>> อยากจะบินๆๆๆ ออกกลับบ้านมันซะเดี๋ยวนี้ แต่ไปไม่ได้ T-T )
พี่หัวหน้า : ไม่เป็นไรศึกษาไปเรื่อยๆ หาไรดูไป
เรา : นั่งดู Code ทั้งหมดที่มี แต่ว่านี่มันอะไรกัน เรียนมาหลายปีมิเคยเจออะไรแบบนี้นี่มันอารายยยยยยย!!! ฟระ!!!!! ตอนเรียนใช้ Dream Cs3
เรา : หันไปมองหน้าพี่ๆ ที่เหลือ ( ไอ้เราน้ำตาแทบตก เหมือนเราชั่งไร้ประโยชน์ นี่ตูมาทำอะไรที่นี่ฟระเนี่ย!! ม่าย!!!)
เรา : เขียนโปรแกรมนะ!!เฮ้ย มันไม่ใช่อย่างอื่นที่มีความรู้ติดตัวมาบ้างเนี่ยนๆไปเดี๋ยวก็เป็น เดี๋ยวก็ชำนาญอ่ะ
และแล้วความคิดด้านมืดก็โผล่มามากมาย เหมือนอยู่ที่นั่นก็ไม่ได้ จะกลับก็ไม่ได้เอายังไงดีฟร๊ะ!!!!
และแล้ว >>>>>>>>>>>>>>>>>>> 3 วันผ่านไป >>> กา กา กา กา
เราก็เริ่มห่อเหี่ยวกับ หลายอย่างเพราะทั้งอ่านหา Google ก็ไม่สามารถเอามาทำงานนั้นได้ทันทีเพราะมันเยอะไปหมด ไหนจะ sql C# asp.net
javascript css บลาๆๆ ไม่มีทางที่หัวเราจะรับทั้งหมดนี้ได้ในวันเดียวแน่!! เลยตัดสินใจ(จริงๆตัดสินใจตั้งแต่วันแรกละ 555+) ว่าออกดีกว่า เลย....
เรา : พี่คับ......( อารมแบบว่าจะบอกไงดี 3 วันเองนะเฟ้ย!! )
พี่หัวหน้า : มองหน้าเรา >>> ป่ะ!! พักๆๆ หาไรกินกัน
เรา : ครับ (ทำใจตั้งนาน สุดท้ายตามเค้าไปหาของกินเฉยเลย!! ช่วงนั้นเพ่งจิตว่าจะบอกยังไงดีเกรงใจด้วยแต่อยู่ไปก็ถ่วงเค้าเปล่าๆ กินอะไรไม่รู้รถเลยตอนนั้น 555+ )
พี่หัวหน้า : เป็นไงพอได้ไหม
เรา : ในที่สุดโอกาศก็มาถึงแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ ( ได้ทีตูละ ) >>>> คือว่า.....
พี่หัวหน้า : พี่เข้าใจแรกๆก็งี้แหละ มีไรก็ถามๆได้นะ!! ~ ป่ะ ออกมานานละ เข้าไปทำงานกันต่อป่ะ ~
เรา : ไอ้เรา ~ ~ ไม่ไหวแล้วเฟ้ย!! รวมพลัง!!!! แล้ววววววว ก็ นั่งเล่นเกมมันซะเลย!! T-T
เรา : อึดอัดจริงๆ เวลานั้นใครไม่เจอไม่รู้หรอก!! แบบว่าถ้าทำได้ก็ว่าไปอย่างแบบแสดง skill ออกมาให้เต็มที่ไม่ต้องสนอะไรกดแต่คีบอร์ด 55+
เรา : รวมรวมความกล้าอีกครั้ง ( พี่....ครับ...)
พี่หัวหน้า : เบื่อๆก็ออกไป ยืดเส้นยืดสายข้างนอกก่อนก็ได้นะนี่ก็ 5โมงเย็นแล้ว !~ เรา : T-T
ก็นั่งเตะฝุ่นไปซักพัก คิดแล้วคิดอีกจนบอกตัวเองว่า ชอบก็ได้แค่ชอบว่ะแต่เรียนมาได้แค่นี้ทำงานไม่ได้ ก็เห็นอยู่ไม่ต้องลองอะไรแล้ว ถ้าอยาก
จะทำสายนี้จริงๆ ต้องกลับไปนั่งอ่านหนังสือ ลองทำโน่นนี่ หาโจทย์ลองทำ
แต่ใจจริงช่วงนั้น T-T หดหู่สุดๆ เหมือนผิดหวัง เสียเวลาเรียนมาตั้งนาน ไอ้เราก็คิดว่าทั้งหมดคือแค่นั้นแล้วที่เหลือมาหาต่อเอาจาก ประสบการณ์ แต่ที่ไหนได้ เรียนมาเค้าไม่ใช้กันแล้วถึงใช้ก็มีไม่กี่ที่ ส่วนที่เรียนมาแล้วใช้ได้ก็มีแค่พื้นๆ พื้นระดับที่ว่า Method ยังไม่มีใครเข้าใจเลย -*-
ไม่ได้ว่าใครนะอันนี้ประสบการณ์ตรง ใครจะว่าเราไม่ขยันเอง ไม่ตั้งใจเรียนเอง ก็ได้นะครับ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้คือเราทำการบ้านเอง ไม่เคยลอกใคร
งานเราที่ส่งๆจะหนากว่าชาวบ้านเค้าอยู่แหละ แต่ไม่ได้บอกว่าเก่งนะ คือมาดูตอนนี้ยังขำตัวเองอยู่เลย เขียน code วนไปวนมาทำไมตั้งมากมาย -*-
แบบกลับมาดูงานเก่าๆแล้ว ตลก!! นี่หรอที่นั่งหลังคดหลังแข็ง ทำแทบตายเพื่อส่งให้ทัน baby project ของแต่ละวิชา นั่งคิดหัวแทบแตก ทำไมมันยากเย็๋นนัก -*- ไปดูเด็กสมัยนี้ ของเค้าเมพ กว่ากันเยอะเลย!! แค่ ม.ปลายบางคนก็ทำออกมาดีกว่าที่เราเคยทำแล้ว -*- ยิ่งพาจิตตกไปกันใหญ่
อยู่ไปอยู่มาจำไม่ได้ว่ากี่วันแต่น่าจะเกิน 7 วันแล้วละมั้งแบบว่าหลงวัน คิดวนๆๆ ด้านมืด เรื่องทำได้ทำไม่ได้ หาทางทำไงดี ใครช่วย บลาๆ
ช่วงจิตตก!! อย่างแรง เลยตัดสินใจวันหยุดพอดี โทรไปปรึกษาพวก และ กลับบ้านมาเลย ( วันนั้นวันเสาร์-อาทิตย์ ) พี่ๆเค้าก็กลับ กทม. กันหมด มีเราพักแถวนั้น ได้ทีกลับโลด!! 555+ อยากจะบอกว่าความรู้สึกแรกที่ได้ขึ้นรถตู้- และได้เหยียบลงบนพื้นดินที่หน้าบ้านได้ เดินไปที่ร้านค้าแถวบ้านรู้สึกว่าเราเป็นอิสระแล้ว เฟ้ย!! 555+ ( อิสระจากการกดดันตัวเองมาตั้งนาน )
ด้วยหลายๆอย่างพวกพี่ๆเค้าดีกับเรามากเราเลยโทรไป บอกขอออกและอธิบายทุกอย่าง พร้อมทั้งขอโทษขอโพย!! แต่พี่เค้าก็เข้าใจ เค้ายังใจดีขอให้ผมทำงานต่อ แต่เค้าลดเงินเดือนมาจ้างผมเดือนละ 6000 บาทเพื่อให้เรามานั่งเรียนลองกับงานจริงแล้วพอทำได้อย่างน้อยก็ได้ประสบการณ์จากบริษัทนั้นไปอีก -*- ผมบอกตรงๆ แค่หนีมาก็รู้สึกจะแย่กลับไปรอบนี้หนีไม่พ้นแน่ 555+ เลยปฎิเสธไป พี่เค้าก็บอกพร้อมๆแล้วก็มาได้นะ
เย็นนั้น ไป se-ed เลยครับ C# basic อ่านมันทุกเล่ม เลือกมันอยู่ 2-3 ช.ม. เล่มไหนเข้าใจซื้อมานั่งอ่าน โค-ตะ-ระ ยากเลยไฟที่ฮึดขึ้นมาหลังจากมอดดับแล้ว ก็พาลมาดับหมดศูนย์เลย อ่านมันได้ 3 วัน อัญเชิญมันสู่ ชั้นหนังสือ ที่ซักวันหนึ่งจะมีหยากใย่ ใยแมมมุม ฟุ่นคลุคลุ้นมาเกาะ !~~
--------------------- หลังจากนั้นพอครับ ยกมือบอกเลย ไม่เอาแล้วโปรแกรมเมอร์ ---------------------
ทีนี้ก็ไปทำงานอยู่บริษัทขายคอมเจ้าหนึ่ง j..... ไร น้อ สีฟ้าๆๆ มีสาขามากมาย ทำอยู่ซักพักเราก็ออกเพราะรู้สึกว่าที่ทำอยู่ไม่ได้พัฒนาตัวตนเราเลย
งานสายซ่อม มันง่ายจนทำได้หมดแล้ว (คือเปิดร้านเกมมาตั้งแต่อยู่ ม.1-ม.2 ช่วงนั้นหรอครับ บ้าเกมครับ กินยังไม่กินเลย 555+) พอคอมพังก็จำจากช่างบ้างซื้อสือลง windows มาอ่านบ้าง หาในเน็ทบ้าง เพราะในเน็ทหาดีๆมันก็มีคนถามไว้ทั้งนั้น แค่ว่าจะตรงกับที่เราต้องการคำตอบไหมเท่านั้นเอง ใครว่ายากเราว่ามันต้องทำได้ สมัยนั้นเน็ท 56K จำได้ โหลด directx 9 เปิดเครื่องไว้ 3 วัน P4 bus 800 เหอๆ เหนื่อยเลยโหลดมาไฟล์ดันเสีย สรุปไปได้จากแผ่นที่มากับหนังสือคอม บลาๆๆ สมัยนั้นจะแถมแผ่นมีโปรแกรมบ้าบอ มากมาย 555+
ก็ซ่อมๆแกะๆแงะๆ ประกอบ โน่นนี่ไป ซักพักก็เบื่อ!! ด้านมืดมันบอกว่า Programer ไงเอาดิปวดหัวจนลืมเบื่อ!! แน่!!
ถ้าเขียนได้มันสนุกนะ ยิ่งถ้าเราคิดได้แล้วใช้นิ้วจิ้มๆๆ รังสรรค์มันออกมาสู่สายตาใครต่อใครถึงมันจะไม่ได้ดีอะไรก็เถอะ แต่เราก็ทำได้แล้วก็ฝึกๆกันไป
สรุปคำถามมาจบอยู่ที่ว่า เขียนเป็นแล้วหรอ!!! เลยไป se-ed หลังเลิกงาน บ่อยมาก ไปจ้องหนังสือเหมือนเด็กอยากได้ของเล่นแต่ไม่กล้าซื้อ!! T-Y ก็อยู่แถวนั้นมาซักพัก หนังสือมันก็เริ่มหายๆไปมี C++ C บลาๆๆ มาแทน c# มีบ้าง 1-2 เล่น วนๆ มีๆๆ มาๆๆ หายๆๆ ไป เราก็ตัดสินใจละว่าไม่เอาล่ะอย่ามายั่วให้ยากเลย I~ด้านมืด *-* หึหึ!!
ช่วงที่ Diskless กำลังฮิตก็ไปร่วมชะตากรรมออกมาทำกับเค้าบ้างลองเองฝึกเองอุปกรณ์มีครบ ลงผิดลองถูกคู่มือมีมากมาย ถ้าทำไม่ได้ก็ทำใหม่ ไม่นอนก็ไม่เป็นไร จนทำได้ก็เริ่มทำเงินแต่พักเดียวคนทำได้มาเป็นขโยง -*- หมดลูกค้าเริ่มหมดไปเพราะมันไม่ใช่ว่าทำ 1-2 วันเสีย แต่ดันมามีเรื่องจี้ให้จี๊ ที่ว่า!! บ้างเจ้าซื้อสิทธิ์ ของอะไรที่คุณก็น่าจะรู้ว่าอ่ะไร ให้ขนหลังลุกพรึบๆๆเล่น แต่ตอนหลังก็ KK กันหมด 555+
ก็นั่งแหง่วมาซักพักแบบว่าทำไรดีน้อ!! ด้านมืดก็มาอีก Programer *-*--*-* ก็เลย........ <To Be Continued> ว่าไปนั่น < จะมีคนอ่านป่าวยังไม่รู้เลย 55+>
และในปัจจุบันนี้ก็เอาว่ะไหนๆก็ไหนๆแล้วมันต้องเจอผู้เชียวชาญ สอนตรงจุดเลยไปเรียนที่ติวเตอร์ที่หนึ่งบนพิภพนี้ ก็ได้รับรู้เลยว่าสิ่งที่ตอบข้อสงใส + งงมาตลอดทั้งหมดมันแค่ พื้นฐานไม่แน่น!! พอรู้งี้ก็บ้าอัดพื้นฐานมันเข้าไปซิ!! ติวเตอร์แล้วก็สูปหนังสืออ่านมันเข้าไป ตอนนี้ก็เข้าใจมากกว่าเดิมเยอะมาก C#, Asp.net พอเข้าใจก็เขียน code ผ่านภาษา C# อะนะ แต่ฝั่ง Html5 ก็พอคลำๆ Bootstap ก็คลำๆ css ก็พอเข้าใจแล้ว javascript ถ้ามี script อยู่แล้วคราวนี้หมูเลย 555+!!! sql server พอหาทางกลับได้ พวก Linq to sql ไรพวกนั้นยัง งงๆอยู่
+++ เลยมีคำถามอยากจะถามพวกท่านๆที่มีประสบการณ์หน่อยครับ !!!!
<<<<<< ถามข้างล่างนะครับ >>>>>>>
ขอความคิดเห็นพวกเหล่า โปรแกรมเมอร์หน่อยครับ + และประสบการณ์ส่วนตัวผม +
แต่จุดเปลี่ยนมันดันมาอยู่ตรงนี้ครับ ตอนฝึกงานต้องเรียนภาษาใหม่หมด(บางคนอาจจะมีความคิดต่างๆนานาไป....บลาๆ..) ที่ผมเรียนมาเป็น Vb บอกตามตรงตอนนั้นยังไม่รู้จัก return ด้วยซ้ำ void คืออะไร static กับ dynamic มันต่างกันยังไง จากที่คิดว่าจบมาจะได้ทำงานที่ชอบล่ะแล้วค่อยต่อยอดไปให้สูงกว่าเดิม เพราะผมคิดว่า ความรู้ในห้องเรียนที่เราว่ามันเยอะ จริงๆก็แค่ 10% กับโลกจริง เวลาออกมาเจองานจริงยิ่งเจอปัญหาเยอะแล้วพยายามแก้และแก้มันได้ถึงจะช้า แต่มันก็ทำให้เราได้ประสบการณ์ที่ว่า ถ้าเจอแบบเดิมอีกเราก็จะสามารถผ่านมันไปได้รวดเร็ว ซึ่งหาที่ห้องเรียนไม่ได้ แต่ปรากฎว่า ที่เรียนมากลับใช้ไม่ได้เลย ก็เลยซื้อหนังสือ C# มาอ่าน (โปรเจ็คจบผมทำเองนะครับ ไม่ได้จ้างนะครับใช้ Vb ในการเขียน เพราะตอนนั้นสลัด Vb ยากจริงๆ C# ออกจะง่ายแต่มันเหมือนจะงง หลงกับภาพเดิมๆของ VB) แต่ตอนนี้ลืมไปหมดล่ะว่า dim ยังไง 555+
ออกทะเลไปไกลอีกล่ะ >>> ต่อๆ จบออกมาที่ฝึกงานเค้าโทรมาเรียกให้ไปทำงาน กับอีกบริษัท<ที่ไกล้ชิดกัน>ก็เลยแอบดีใจว่ามีแววรุ่งด้วยหรอเรา 55+ (บอกตามตรงไม่มีความมั่นใจเลยซักนิดเพราะรู้ตัวเองดี) เลยถามกลับไปว่าทำไมถึงรับผมล่ะ เพิ่งให้พี่ๆสอนได้ไม่เท่าไหร่ เขียนได้แค่เครื่องคิดเลข แต่ก็เขียนได้แค่ธรรมดา เอาให้มันตรงตามใจยังไม่ได้(บอกตรงๆห่วยมาก 55+) แต่พี่ๆเค้าก็บอกค่อยเรียนรู้ไปหว่านล้อมเราจนได้ แต่ใจเราก็อยากมาสายนี้อยู่แล้วนี่เนอะ!!!
ก็เลยรับปาก (ไอ้เราก็นั่งลุ้นว่าเค้าจะโทรมาเมื่อไหร่น้อ!!) แล้วพี่อีกบริษัทหนึ่งก็ติดต่อมา 3 ทุ่มของวันนั่นเลย ใจเรา 80% บอกว่าทำไม่ได้ ยังไม่แน่นยังงงๆ ไม่ใช่งง Logic แต่....งง ตั้งแต่ syntax เลย 555+ แต่ก็ไปเพราะว่าคิดว่าถ้ามัวแต่มากลัวมันจะได้อะไรไม่ไปถึงใหนซักที เอาว่ะ!! ไปก็ไป พี่ที่ติดต่อมาก็นัดให้เรามาหน้างานเลย (บอกตรงๆบริษัทยังไม่เคยเห็นเลย ทำไมนะหรอ หึหึ!!) Office อยู่ กทม แต่หน้างานอยู่ ตจว.ห่างจาก กทม. ประมาณ 2 ช.ม. มั้งแล้วหลังจากคุยเสร็จเราก็ไปนอนเพราะวันรุ่งขึ้นจะได้ไปทำงานแว้ว (ก่อนหน้านี้ ช่วงที่ไม่รู้ว่าจะมีใครโทรมาหรือเปล่า เก็บข้าวของใส่เป้ไว้หมดล่ะ 555+) พอไปถึงหน้างาน เพิ่งคิดขึ้นได้แล้ววันนี้จะไปนอนใหนฟระ!!เนี่ย!! เอาแล้วไงไม่ได้ทำการบ้านมามัวดีใจนอนหลับสบายซะงั้น
และแล้ว!!นาทีวิกฤต!! ก็มาถึงไปถึงทักทายลูกเพ่ เสร็จเรียบร้อยโบกไม้โบกมือพอเป็นพิธี!! นั่งลงเจอคำถามแรก
พี่หัวหน้า : C# พอรู้จักใช่ใหม
เรา : อ้อครับรู้จักครับพอจะอ่าน Code รู้เรื่องอยู่บ้างแต่ถ้าเขียนคงต้องเพิ่ง Google
พี่หัวหน้า : ไม่เป็นไรใหม่ๆก็เรียนรู้กันไปเน็ทมี
เรา : (ใจเต้นตุ๊กๆๆตั๊กๆๆ ตูจะทำได้ใหมน้อ!!)
พี่หัวหน้า : javascript ทำได้ใหม!!
เรา : ไม่ได้ครับ (ในใจมันคืออะไร เคยได้ยินแค่ java หรือมันเป็นส่วนหนึ่งของ flash เออ!! Action script หรือเปล่า) เริ่มเหงื่อตกล่ะ!!
พี่หัวหน้า : Css เป็นใหม!!
เรา : ไม่รู้จักเลยครับพี่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
พี่หัวหน้า : นิ่ง!!
พี่หัวหน้า : sql server ได้ไหมพวก Database อ่ะ
เรา : ตอนเรียนใช้ Access ครับ (บัญญากาศเหมือนถูกพิพากษาประหาร เลย!! ) แอร์ก็โค-ตะ-ระเย็นเลย 2ตัวเปิดอัดใส่หน้า(แต่เหงือท่วมเลย)
พี่หัวหน้า : งั้นนั่งดู code ไปนะ!!
เรา : พี่จะให้ผมทำอะไรตรงไหนบ้างครับ (ในใจตู>>>>> อยากจะบินๆๆๆ ออกกลับบ้านมันซะเดี๋ยวนี้ แต่ไปไม่ได้ T-T )
พี่หัวหน้า : ไม่เป็นไรศึกษาไปเรื่อยๆ หาไรดูไป
เรา : นั่งดู Code ทั้งหมดที่มี แต่ว่านี่มันอะไรกัน เรียนมาหลายปีมิเคยเจออะไรแบบนี้นี่มันอารายยยยยยย!!! ฟระ!!!!! ตอนเรียนใช้ Dream Cs3
เรา : หันไปมองหน้าพี่ๆ ที่เหลือ ( ไอ้เราน้ำตาแทบตก เหมือนเราชั่งไร้ประโยชน์ นี่ตูมาทำอะไรที่นี่ฟระเนี่ย!! ม่าย!!!)
เรา : เขียนโปรแกรมนะ!!เฮ้ย มันไม่ใช่อย่างอื่นที่มีความรู้ติดตัวมาบ้างเนี่ยนๆไปเดี๋ยวก็เป็น เดี๋ยวก็ชำนาญอ่ะ
และแล้วความคิดด้านมืดก็โผล่มามากมาย เหมือนอยู่ที่นั่นก็ไม่ได้ จะกลับก็ไม่ได้เอายังไงดีฟร๊ะ!!!!
และแล้ว >>>>>>>>>>>>>>>>>>> 3 วันผ่านไป >>> กา กา กา กา
เราก็เริ่มห่อเหี่ยวกับ หลายอย่างเพราะทั้งอ่านหา Google ก็ไม่สามารถเอามาทำงานนั้นได้ทันทีเพราะมันเยอะไปหมด ไหนจะ sql C# asp.net
javascript css บลาๆๆ ไม่มีทางที่หัวเราจะรับทั้งหมดนี้ได้ในวันเดียวแน่!! เลยตัดสินใจ(จริงๆตัดสินใจตั้งแต่วันแรกละ 555+) ว่าออกดีกว่า เลย....
เรา : พี่คับ......( อารมแบบว่าจะบอกไงดี 3 วันเองนะเฟ้ย!! )
พี่หัวหน้า : มองหน้าเรา >>> ป่ะ!! พักๆๆ หาไรกินกัน
เรา : ครับ (ทำใจตั้งนาน สุดท้ายตามเค้าไปหาของกินเฉยเลย!! ช่วงนั้นเพ่งจิตว่าจะบอกยังไงดีเกรงใจด้วยแต่อยู่ไปก็ถ่วงเค้าเปล่าๆ กินอะไรไม่รู้รถเลยตอนนั้น 555+ )
พี่หัวหน้า : เป็นไงพอได้ไหม
เรา : ในที่สุดโอกาศก็มาถึงแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ ( ได้ทีตูละ ) >>>> คือว่า.....
พี่หัวหน้า : พี่เข้าใจแรกๆก็งี้แหละ มีไรก็ถามๆได้นะ!! ~ ป่ะ ออกมานานละ เข้าไปทำงานกันต่อป่ะ ~
เรา : ไอ้เรา ~ ~ ไม่ไหวแล้วเฟ้ย!! รวมพลัง!!!! แล้ววววววว ก็ นั่งเล่นเกมมันซะเลย!! T-T
เรา : อึดอัดจริงๆ เวลานั้นใครไม่เจอไม่รู้หรอก!! แบบว่าถ้าทำได้ก็ว่าไปอย่างแบบแสดง skill ออกมาให้เต็มที่ไม่ต้องสนอะไรกดแต่คีบอร์ด 55+
เรา : รวมรวมความกล้าอีกครั้ง ( พี่....ครับ...)
พี่หัวหน้า : เบื่อๆก็ออกไป ยืดเส้นยืดสายข้างนอกก่อนก็ได้นะนี่ก็ 5โมงเย็นแล้ว !~ เรา : T-T
ก็นั่งเตะฝุ่นไปซักพัก คิดแล้วคิดอีกจนบอกตัวเองว่า ชอบก็ได้แค่ชอบว่ะแต่เรียนมาได้แค่นี้ทำงานไม่ได้ ก็เห็นอยู่ไม่ต้องลองอะไรแล้ว ถ้าอยาก
จะทำสายนี้จริงๆ ต้องกลับไปนั่งอ่านหนังสือ ลองทำโน่นนี่ หาโจทย์ลองทำ
แต่ใจจริงช่วงนั้น T-T หดหู่สุดๆ เหมือนผิดหวัง เสียเวลาเรียนมาตั้งนาน ไอ้เราก็คิดว่าทั้งหมดคือแค่นั้นแล้วที่เหลือมาหาต่อเอาจาก ประสบการณ์ แต่ที่ไหนได้ เรียนมาเค้าไม่ใช้กันแล้วถึงใช้ก็มีไม่กี่ที่ ส่วนที่เรียนมาแล้วใช้ได้ก็มีแค่พื้นๆ พื้นระดับที่ว่า Method ยังไม่มีใครเข้าใจเลย -*-
ไม่ได้ว่าใครนะอันนี้ประสบการณ์ตรง ใครจะว่าเราไม่ขยันเอง ไม่ตั้งใจเรียนเอง ก็ได้นะครับ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้คือเราทำการบ้านเอง ไม่เคยลอกใคร
งานเราที่ส่งๆจะหนากว่าชาวบ้านเค้าอยู่แหละ แต่ไม่ได้บอกว่าเก่งนะ คือมาดูตอนนี้ยังขำตัวเองอยู่เลย เขียน code วนไปวนมาทำไมตั้งมากมาย -*-
แบบกลับมาดูงานเก่าๆแล้ว ตลก!! นี่หรอที่นั่งหลังคดหลังแข็ง ทำแทบตายเพื่อส่งให้ทัน baby project ของแต่ละวิชา นั่งคิดหัวแทบแตก ทำไมมันยากเย็๋นนัก -*- ไปดูเด็กสมัยนี้ ของเค้าเมพ กว่ากันเยอะเลย!! แค่ ม.ปลายบางคนก็ทำออกมาดีกว่าที่เราเคยทำแล้ว -*- ยิ่งพาจิตตกไปกันใหญ่
อยู่ไปอยู่มาจำไม่ได้ว่ากี่วันแต่น่าจะเกิน 7 วันแล้วละมั้งแบบว่าหลงวัน คิดวนๆๆ ด้านมืด เรื่องทำได้ทำไม่ได้ หาทางทำไงดี ใครช่วย บลาๆ
ช่วงจิตตก!! อย่างแรง เลยตัดสินใจวันหยุดพอดี โทรไปปรึกษาพวก และ กลับบ้านมาเลย ( วันนั้นวันเสาร์-อาทิตย์ ) พี่ๆเค้าก็กลับ กทม. กันหมด มีเราพักแถวนั้น ได้ทีกลับโลด!! 555+ อยากจะบอกว่าความรู้สึกแรกที่ได้ขึ้นรถตู้- และได้เหยียบลงบนพื้นดินที่หน้าบ้านได้ เดินไปที่ร้านค้าแถวบ้านรู้สึกว่าเราเป็นอิสระแล้ว เฟ้ย!! 555+ ( อิสระจากการกดดันตัวเองมาตั้งนาน )
ด้วยหลายๆอย่างพวกพี่ๆเค้าดีกับเรามากเราเลยโทรไป บอกขอออกและอธิบายทุกอย่าง พร้อมทั้งขอโทษขอโพย!! แต่พี่เค้าก็เข้าใจ เค้ายังใจดีขอให้ผมทำงานต่อ แต่เค้าลดเงินเดือนมาจ้างผมเดือนละ 6000 บาทเพื่อให้เรามานั่งเรียนลองกับงานจริงแล้วพอทำได้อย่างน้อยก็ได้ประสบการณ์จากบริษัทนั้นไปอีก -*- ผมบอกตรงๆ แค่หนีมาก็รู้สึกจะแย่กลับไปรอบนี้หนีไม่พ้นแน่ 555+ เลยปฎิเสธไป พี่เค้าก็บอกพร้อมๆแล้วก็มาได้นะ
เย็นนั้น ไป se-ed เลยครับ C# basic อ่านมันทุกเล่ม เลือกมันอยู่ 2-3 ช.ม. เล่มไหนเข้าใจซื้อมานั่งอ่าน โค-ตะ-ระ ยากเลยไฟที่ฮึดขึ้นมาหลังจากมอดดับแล้ว ก็พาลมาดับหมดศูนย์เลย อ่านมันได้ 3 วัน อัญเชิญมันสู่ ชั้นหนังสือ ที่ซักวันหนึ่งจะมีหยากใย่ ใยแมมมุม ฟุ่นคลุคลุ้นมาเกาะ !~~
--------------------- หลังจากนั้นพอครับ ยกมือบอกเลย ไม่เอาแล้วโปรแกรมเมอร์ ---------------------
ทีนี้ก็ไปทำงานอยู่บริษัทขายคอมเจ้าหนึ่ง j..... ไร น้อ สีฟ้าๆๆ มีสาขามากมาย ทำอยู่ซักพักเราก็ออกเพราะรู้สึกว่าที่ทำอยู่ไม่ได้พัฒนาตัวตนเราเลย
งานสายซ่อม มันง่ายจนทำได้หมดแล้ว (คือเปิดร้านเกมมาตั้งแต่อยู่ ม.1-ม.2 ช่วงนั้นหรอครับ บ้าเกมครับ กินยังไม่กินเลย 555+) พอคอมพังก็จำจากช่างบ้างซื้อสือลง windows มาอ่านบ้าง หาในเน็ทบ้าง เพราะในเน็ทหาดีๆมันก็มีคนถามไว้ทั้งนั้น แค่ว่าจะตรงกับที่เราต้องการคำตอบไหมเท่านั้นเอง ใครว่ายากเราว่ามันต้องทำได้ สมัยนั้นเน็ท 56K จำได้ โหลด directx 9 เปิดเครื่องไว้ 3 วัน P4 bus 800 เหอๆ เหนื่อยเลยโหลดมาไฟล์ดันเสีย สรุปไปได้จากแผ่นที่มากับหนังสือคอม บลาๆๆ สมัยนั้นจะแถมแผ่นมีโปรแกรมบ้าบอ มากมาย 555+
ก็ซ่อมๆแกะๆแงะๆ ประกอบ โน่นนี่ไป ซักพักก็เบื่อ!! ด้านมืดมันบอกว่า Programer ไงเอาดิปวดหัวจนลืมเบื่อ!! แน่!!
ถ้าเขียนได้มันสนุกนะ ยิ่งถ้าเราคิดได้แล้วใช้นิ้วจิ้มๆๆ รังสรรค์มันออกมาสู่สายตาใครต่อใครถึงมันจะไม่ได้ดีอะไรก็เถอะ แต่เราก็ทำได้แล้วก็ฝึกๆกันไป
สรุปคำถามมาจบอยู่ที่ว่า เขียนเป็นแล้วหรอ!!! เลยไป se-ed หลังเลิกงาน บ่อยมาก ไปจ้องหนังสือเหมือนเด็กอยากได้ของเล่นแต่ไม่กล้าซื้อ!! T-Y ก็อยู่แถวนั้นมาซักพัก หนังสือมันก็เริ่มหายๆไปมี C++ C บลาๆๆ มาแทน c# มีบ้าง 1-2 เล่น วนๆ มีๆๆ มาๆๆ หายๆๆ ไป เราก็ตัดสินใจละว่าไม่เอาล่ะอย่ามายั่วให้ยากเลย I~ด้านมืด *-* หึหึ!!
ช่วงที่ Diskless กำลังฮิตก็ไปร่วมชะตากรรมออกมาทำกับเค้าบ้างลองเองฝึกเองอุปกรณ์มีครบ ลงผิดลองถูกคู่มือมีมากมาย ถ้าทำไม่ได้ก็ทำใหม่ ไม่นอนก็ไม่เป็นไร จนทำได้ก็เริ่มทำเงินแต่พักเดียวคนทำได้มาเป็นขโยง -*- หมดลูกค้าเริ่มหมดไปเพราะมันไม่ใช่ว่าทำ 1-2 วันเสีย แต่ดันมามีเรื่องจี้ให้จี๊ ที่ว่า!! บ้างเจ้าซื้อสิทธิ์ ของอะไรที่คุณก็น่าจะรู้ว่าอ่ะไร ให้ขนหลังลุกพรึบๆๆเล่น แต่ตอนหลังก็ KK กันหมด 555+
ก็นั่งแหง่วมาซักพักแบบว่าทำไรดีน้อ!! ด้านมืดก็มาอีก Programer *-*--*-* ก็เลย........ <To Be Continued> ว่าไปนั่น < จะมีคนอ่านป่าวยังไม่รู้เลย 55+>
และในปัจจุบันนี้ก็เอาว่ะไหนๆก็ไหนๆแล้วมันต้องเจอผู้เชียวชาญ สอนตรงจุดเลยไปเรียนที่ติวเตอร์ที่หนึ่งบนพิภพนี้ ก็ได้รับรู้เลยว่าสิ่งที่ตอบข้อสงใส + งงมาตลอดทั้งหมดมันแค่ พื้นฐานไม่แน่น!! พอรู้งี้ก็บ้าอัดพื้นฐานมันเข้าไปซิ!! ติวเตอร์แล้วก็สูปหนังสืออ่านมันเข้าไป ตอนนี้ก็เข้าใจมากกว่าเดิมเยอะมาก C#, Asp.net พอเข้าใจก็เขียน code ผ่านภาษา C# อะนะ แต่ฝั่ง Html5 ก็พอคลำๆ Bootstap ก็คลำๆ css ก็พอเข้าใจแล้ว javascript ถ้ามี script อยู่แล้วคราวนี้หมูเลย 555+!!! sql server พอหาทางกลับได้ พวก Linq to sql ไรพวกนั้นยัง งงๆอยู่
+++ เลยมีคำถามอยากจะถามพวกท่านๆที่มีประสบการณ์หน่อยครับ !!!!
<<<<<< ถามข้างล่างนะครับ >>>>>>>