คือมันเป็นเรื่องที่คาใจผมมานานแล้ว ว่า ทำไมโลกใบนี้จังไม่มีความเท่าเทียมกันเลย ทำไมต้องมี คนรวย และ คนจน
ทำไมไม่มี คนฐานะปานกลาง ให้หมด เพราะทุกวันนี้ที่ผมเห็น คนรวย อยู่สบายอยู่ง่ายกว่า คนจน ส่วน คนจน จะอยู่ยากกว่า และ ย่อมเสียเปรียบกว่ายากมาก
ผมไม่เข้าใจเลย ลองคิดดูสิครับ คนที่เกิดมาเป็น ลูกคนรวย ก็สบาย กินอาหารดีมีราคาแพง ได้รับการรักษาที่ดี มีอำนาจ มีบ้านคฤหาสน์หรูๆ มีเงินมาก มีแฟนสวย มีรถสปอร์ตหรูๆใช้ ส่วน คนจนกลับไม่ได้อะไรเลย ไม่เคย สัมผัสชีวิตแบบนี้เลย และก็โดนดูถูกเหยียดหยาม ข่มเหง ศักดิ์ศรีการงาน มันช่างน่า ปวดใจนัก
แต่กับ คนรวย หรือ ลูกคนรวย มันชั่งสบายจริงๆ บางคน พ่อเป็นนักการเมือง เป็นคนใหญ่คนโต เป็น เจ้าของบริษัท ลูกคนไหนเกิดมาเป็นคนกลุ่มนี้ ถือว่า โชคดีมาก เปรียบเทียบได้เลยครับ อย่างเช่น คดีแพรวา 9 ศพ กลับไม่ติดคุกเลย แล้วลอง เป็นลูกคนจนตาดำๆดูสิครับ ป่านนี้ติดคุกหัวโตไปแล้ว
สังคมบ้านเรามันอยู่ยากเพราะ คนรวย พวกคุณว่าไหม เพราะมันชอบ ข่มเหง คนที่ต่ำต้อย กว่า แล้ว คนที่มี พ่อเป็นคนใหญ่คนโต ก็ชอบอ้างว่า พ่อกุใหญ่
ชอบทำตัวกร่าง ไปแย่ง แฟน คนอื่นเขา ตำรวจก็ติดสินบน จาก พวกคนรวย ทั้งนั้น มันก็เลยทำให้ สังมคมนี้น่ากลัวอยู่ยาก ก็เพราะไอพวก คนรวยมีอำนาจ
คือผมเป็นคนตรงนะ แล้วผมก็ยอมรับ ทุกวันนี้ ตัวผมเอง ก็เป็นคนขี้อิจฉา คนรวย คนมีแฟนสวยๆน่ารัก มีบ้านหรูๆ มีรถสปอร์ต แต่ข้อดีของผม ถึงผมจะขี้อิจฉาแต่ก็ไม่เคยไปเดือดร้อนใคร ทุกวันนี้ ผมก็คิดฆ่าตัวตายอยู่ตลอดเวลา ก็เพราะความขี้อิจฉาน้อยใจ กับพวก คนรวย ว่าทำไมโชคชะตาผมไม่เป็นแบบ พวกเขา
ผมไม่เข้าใจเลย ถ้าพระเจ้าสร้างโลกนี้มาจริงๆ ทำไมไม่สร้างให้ มนุษย์ทุกคนเกิดมาเท่าเทียมกัน