ก็ฝากถึงพวกที่ทุบหุ้น ก็คือแบบว่า เรื่องมีแบบว่า ซื้อหุ้นใช่มะ หุ้นนั้น กุซื้อหลายแสนนิ เออ แป๊บเดียวกำไหร่
กุเอาไปตั้งขายลิ่งใช่มั้ยล่ะ ถึงกุเดินไปอาบน้ำ อาบแป๊บเดียวนิ กุกะรวยใช่มั้ย

ถึงพอกุมาดูอีกที เหยดแหม่ กำไหร่หาย เมิงว่าเม่าขาย เมิงว่าหรั่งขาย หรือว่ากองเท หรือเจ้าทุบ
เมิงคิดดูเอาเอง เหยดแหม่ มันไม่มีปัญญาทุบตัวอื่นหรอ หุ้นกุก็ไม่กี่บาทนิ ยังไม่มีปัญญา ยังมาทุบหุ้นกุนิ เหยดแหม่

กุเจ็บใจหนัดนิจริง กุไม่รู้จะอธิบายอย่างไงจริง ก็ฝากบอกคนที่ทุบหุ้นกุด้วยนะว่า เหยดแหม่
อย่าให้กูรู้นะว่าเมิงทุบ เหยดแหม่ กุจะโยนซ้ายใส่หน้าเมิงแน่ จำเอาไว้

กุเครียดหนักนิ จริง กำไหร่หาย เหยดแหม่ แล้วกุตั้งใจอุตส่าห์ซื้อรอรวยบายๆใจที่บ้านนิ กลับถูกทุบ
คิดดูหุ้นตัวเล็กมันยังทุบ คุณคิดดูเอาเองนะ จริง เครียดเลยนิ จริง ซื้อตั้งหลายแสน บ้าแล๊ว ป่านนี้รวยไปแล้ว

ไม่เป็นไรตังกุเยอะ กุถัวได้ กุถัวแล้ว เหยดแหม่