....คอร์นเสิร์ตล่ม อีเว้นน้อย ค้าขายฝืดฝุดๆ หันไปทางไหนมีเเต่คนหน้านิ่วคิ้วขมวด  บ่นกันระงม อันนี้คงใจนึกบางลำพู ไล่อีปูว์สำเร็จโห่ฮิ้ว ลั้นลา ลุงกำนันได้ไปห่มเหลือง นักวิชาการ อาจารย์ คุณหมอสายนกหวีดได้ตำเเหน่งเเบ่งกัน ทั้ง สนช สปช รมต รับกันก้นบานตะเกียงบางท่านควบสองสามเก้าอี้ ทั้งอธิการควบ สนช ควบ รมต หูยยย พวกเป่านกหวีดทั้งน้านนน


ไหนๆๆใครว่าไล่ปูไปเเล้วเศรษฐกิจจะรุ่งโลดโชติช่วงชัชวาล ไหงหัวทิ่งทิ้งดิ่งเเบบนี้ คงสาเเก่ใจ อาเฮีย อาซิ้ม อาซ้อ อาจาน อาจม ปานจะอาเจียน บางที่อาจลืมไปว่าอยู่ดีไม่ว่าดี ภาษาจีนเค้าบอกว่า เจี๊ยะป้าบ่สื่ หลงลมปากเเมลงสาป ปิดถนน ปิดสถานที่ราชการ ปิดๆๆๆ จนลามกันมา สมใจฝ่ายจ้องล้มกระดาน เข้าทางฝ่ายต้องการอำนาจ คงสาเเก่ใจ


นกหวีดที่เป่ายังเก็บไว้อยู่ดีหรือเปล่า เอามาขัดๆล้างๆยามว่างๆ กราบๆไหว้ สามเวลาหลังอาหารก่อนนอน ว่างๆก็หยิบเอามาเป่า สร้างเสียงเพลงหัวเราะครื้นเครง บรรเลงเพลงปลุกใจ "เอ้าสู้เข้าไปอย่าได้ถอย มวลชนคอยเอาใจช่วยอยู่" หุๆๆๆ เชื่อว่าหลายคนคนรู้สึกเเน่นจุกอก ปานนกหวีดติดลูกกระเดือก หายใจไม่ออก ได้เเต่ถอนใจ  กรูไม่น่าเลย เจงๆ


บ้านเมืองมันเดินของมันอยู่ดีๆ ตั้งเเต่ปี2549ก็ครั้งนึงเเล้ว ไม่เช็ด ยังมาต่อ2556 อีกสักรอบ สองรอบล้มได้สมใจ เเล้วใครรับกรรม ประชาชนตาดำๆ ที่หลงไปกับน้ำลายนักการเมือง อ้าว..จะอยู่เฉยกันอยู่ทำไม..เป่านกหวีดซิครับ......ปิ้ดๆๆๆๆๆ