ถ้าผู้ชายเป็นคนที่จริงจังกับงาน หรือกำลังเร่งทำงานเพื่ออะไรสักอย่าง(เช่น อยู่ช่วงเลื่อนขั้น) ต้องทำงานหลักและงานรองถึงโต้รุ่งทุกวัน...อะไรประมาณนี้  และออกตัวกับคนที่จีบดูใจแต่แรกว่าจะไม่มีเวลานะช่วงนี้  พอถึงจริงๆก็ไม่มีเวลาอย่างที่บอก ก่อนหน้าที่จะเริ่มงานคุยทุกวี่ทุกวัน ทุกครั้งที่ว่าง  พอทำงานปุ๊บคุยกันไม่เคยเกิน 10 นาทีสักวัน  บางวันคุยแต่เรื่องงานที่ให้เราช่วยเล็กน้อย (ทำเหมือนคนที่ไม่สนิทกัน) โดยไม่ถามสารทุกข์กันสักคำ  

สงสัยค่ะ...
- ถ้าผู้ชายจะบ้างาน  บ้าถึงขนาดแคร์คนที่ดูใจกันน้อยลงเลยหรอ  หรือคนรักไม่ใช่สิ่งที่ทำให้หน้าที่การงานประสบความสำเร็จใช่ไหม จึงเลือกที่จะเอาไว้ทีหลัง
- ถ้าทำแบบนี้มันแปลว่าอยากให้เราไปใช่ไหม
- ถามโง่ๆนะคะ คนบ้างานมีเวลาจะไปมองคนอื่นที่อยู่ในที่ทำงานแทนคนที่มีอยู่แล้วไหม
        อยากบอกคนที่บ้างานทุกคน...งานสำคัญก็จริง  แต่วันที่คุณประสบความสำเร็จ  ถ้าคุณไม่เหลือใครเลยจะมีความสุขหรอ

ปล.ที่ไม่ถามเจ้าตัวเอง  เพราะกลัวทะเลาะ...หาเรื่องไปถ่วงชีวิตเขา