ฉันเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งฉันได้คบกับผู้ชายคนหนึ่งตั้งแต่สมัยมัธยมตอนปลาย ในช่วงมัธยม เราเป็นคู่ที่ทุกคนอิจฉามาก ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปเรียนในระดับมหาวิทยาลัย ฉันก็ได้ไปเรียนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ส่วนผู้ชายคนนั้นเขาอยากรับราชการ เขาจึงไม่สมัครสอบ นนส.ทบ จนติด ตลอดเวลาที่เขาไปเรียนและฝึกอยู่นั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกัน ครึ่งปีเต็มๆ อยู่มาวันนึงเขาก็ได้โทรมาหาฉันด้วยความน้ำเสียที่ดีใจมากคะพอเขาแยกเหล่าเราก็ติดต่อกันมาตลอด และเราจะได้เจอกันอาทิตย์ละครั้งบางครั้งเราก็ไปเที่ยวด้วยกันบ้างคะ ซึ่งตลอดเวลาที่คบกัน เขาเป็นคนที่ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่เลยคะ วันนึงฉันได้เข้าไปดูเฟสของเขาปรากฏว่าเขาแอบคุยกะแฟนรุ่นพี่อีกรุ่นหนึ่งและเราก็ทะเลาะกัน....ต่อจากนั้นไม่กี่วันเขาก็มาขอโทษและมาขอโอกาสจากฉันฉันก็ให้คะและดูพฤติกรรมเขาต่อไปเรื่อยๆอยู่มาวันนึงสถานะในเฟสคะไม่มีฉันเลยถามเขาว่าสถานะไปไหนเขาบอกว่าโดนแฮ็กเฟสคะ...คือตอนนั้นดิฉันกระวนกระวายมากคะ ว่าใครแฮ็กเฟสเขา...ถึงกับไปถามพี่ว่ามีคนแฮ็กเฟสแฟนทำไงดีพี่ก็ให้คำคมมาคะ เขาบอกว่าเฟสไม่ใช่จะมีใครมาแฮ็กอะไรๆง่ายๆถ้าไม่รู้ข้อมูลบางอย่างแต่ดิฉันยังไม่ฉุดคิดอะไรคะ....(ตอนนั้นอาจจะโง่มากจริงๆ) ผ่านไป 1 คืนเฟสดิฉันก็โดนบล็อกคะ เลยถามเขาว่าเฟสโดนบล็อกเพราะอะไรเขาบอกว่าไม่ได้เล่นเฟสเข้าเฟสไม่ได้ฉันเลยสมัครเฟสใหม่ให้เขาคะ...แล้วเขาก็เล่นเฟสใหม่นั้น...แต่อยู่ดีๆดิฉันก็เอะใจเกิดความสงสัยมากคะเลยเอาเฟสเพื่อนเข้าไปส่องดู...คุณพระปรากฏว่าดูได้คะแล้วเฟสเขาก็ไม่ได้โดนแฮ็กด้วยคะทั้งหมดเขาโกหกฉันมาตลอดฉันเลยส่งข้อความไปบอกเขาและไม่ติดต่อหรือโทรหาเขาอีกยังผ่านไปไม่เกินสามวันขาก็มาขอคืนดีคะดิฉันก็ให้อภัยเขาเป็นครั้งที่สองคะแต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมไม่เคยไว้ใจเขาอีกเลยคะแล้วคืนนึงเขาออกไปกินเหล้ากับเพื่อนทั้งๆที่ไม่เคยกินมาก่อนเขาบอกว่าแค่นี้ก่อนนะเกรงใจเพื่อน...มันเป็นอะไรที่ดีมากคะ เกรงใจเพื่อนแค่คุยโทรศัพท์แล้วเขาก็ว่างสายไปจากนั้นเพื่อนดิฉันซึ่งก็สนิทกับเขาด้วยโทรมาคุยเล่น...ฉันเลยเล่าให้ฟังเขาแทบไม่เชื่อเลยโทรไปหาผู้ชายคนนั้นพร้อมประชุมสายฉัน....เพื่อนถามเขาว่าทำอะไรอยู่...เขาบอกกกินเหล้า พอเพื่อนถามว่าม่ได้คุยกับดิฉันหรอ...เขาบอกว่ามาเที่ยวอย่าพูดถึง...ชัดเจนมากเลยคะคำพูดเขาก็คุยกันสักพักแล้วก็วาง...ฉันเลยส่งข้อความไปบอกเขาเขาก็ไม่ติดต่อกลับมาเลยคะหลังจากนั้นเขาก็ติดต่อมาแต่ฉันไม่รับ....แล้วผ่านไปไม่นานเขาก็โทรมาอีกแล้วขอให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมดิฉันก็ไม่รับปากคะ...แต่ขอดูไปเรื่อยๆ
ฉันก็เลยไปปรึกษาพี่สาวอยู่คนนึงเรื่องของเขาว่าจะเลิกดีไหมคุยกับพี่แกไปสักพักแกเลยโทรไปเคลียร์กับผู้ชายคนนั้นอยู่ๆผู้ชายคนนั้นเขาก็ส่งไลน์มาบอกกับฉันว่ากลัวคนอื่นเขาไม่รู้ไง...ถึงไปบอก...เลิกกัน...พอแค่นี้เหอะ...จบแค่นี้.....ฉันเลยย้ำคำพูดเขาอีกทีว่าต้องการแบบนี้จริงๆใช่ไหม...เขาบอกใช่...ดิฉันก็ตกลงตามนั้นคะ ....แต่ไม่มีความเสียใจเลยนะคะกลับรู้สึกโล่งคร่ามากด้วย....อยู่ๆเขาก็ส่งไลน์มาบอกว่าอยากให้ไปร่วมงานแสดงความยินดีกับเขา...พอถามจะให้ไปในฐานะอะไรเขาก็บอกไม่ได้คะฉันเลยไม่ไป.....พอถึงวันเกิดดิฉันเขาก็ส่งข้อความมาอวยพรวันเกิด...แล้วจากวันนั้นไม่นานเขาก็โทรมาคะ.....คุณพระ...เขาโทรมาถามหาของคะ...ดิฉันเลยบอกว่าจำผิดคนหรือป่าวเขากลับหัวเราะ แล้วบอกว่าเราจะคุยกันดีๆแบบเดิมไม่ได้เลยหรอ ดิฉันเลยบอกกลับไปว่าไปคุยกับแฟนเหอะ อ่อ แล้วที่บอกจะให้คุยดีๆตอนแรกทำไมไม่คุยดีๆก่อนตอนทำไมไม่คิดทีนี้จะให้คุยอะไร เราคุยกันพักนึงเขาก็ว่าง...แล้วผ้านไปไม่นานเขาก็เลิกบล็อกเฟสฉันแถมยังติดตามไอจีอีก...แต่ก่อนจะวางเขาบอกไม่มีแฟนคะ ...โกหกสิ้นดี...คุณรู้ไหมคะเขามีแฟนใหม่หลังจากเลิกับฉันไม่ถึงสองวันเลยยยคะ....และเขาก็คบกันได้ไม่นานก็มีใหม่อีกคน...สงสัยใช่ไหมคะว่ารู่ได้ไง...ม่ได้ส่องติดตามหรอกคร่าเพื่อนดิฉันเขาบอกเลยทราบคะแต่ดิฉันไม่ได้สนใจอะไร...อยากจะขอบคุณด้วยซ้ำที่ทำให้ฉันเจออะไรๆดีๆในชีวิตมากมายกว่าเดิมคะ...สำหรับหลายๆคู่ขอให้ก็อย่าให้เจอแบบนี้เลยนะคะเขาเห็นว่าเขามียศมีตำแหน่งคะเลยจะเลือกใครก็ได้คนแบบนี้ต้องดูดีๆคะ คนดีๆก็มีคะ...คบมา5 ปีรอ 1 ปีเพื่อรอให้บอกเลิก...เสียดายเวลาคะ...เวลาทั้งหมดน่าจะทำอะไรได้เยอะกว่านี้อย่างน้อยก็เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีในการเลือกคนที่เราจะคบคะ