ผมแอบชอบพี่เขามานานมาก ตั้งแต่ตอนที่ผมอยู่ ม.3 ผมอยากจะทักเขาหลายครั้ง แต่ติดที่ว่าเขามีแฟนแล้ว ซึ่งมีจังหวะที่เขาเลิกกับแฟน จึงมีช่องว่างอยู่ แต่ระหว่างนั้น ผมก็มีแฟนอยู่เหมือนกัน ผมซื่อสัตย์กับแฟนของผมจึงไม่ได้ทักไป
ช่วงท้ายเทอมของ ม.4 ผมได้เลิกกับแฟนเป็นที่เรียบร้อย เพราะระยะทาง กับเวลาของเราไม่ตรงกัน ซึ่งแฟนผมตอนนั้นก็ได้อยู่มหาลัยแล้ว อย่างว่าละ โลกของผมกับแฟนได้เปลี่ยนไป ผมเผื่อใจไว้นานแล้ว ที่จะโดนบอกเลิก
หลังจากนั้น ผมก็เริ่มกับมาแอบชอบรุ่นพี่คนเดิม ตอนนั้นผมขึ้น ม.5 เป็นที่เรียบร้อย แต่ผมก็รู้ข่าวว่าเขาก็มีแฟนใหม่นานแล้วเหมือนกัน ตอนนั้นผมคงทำได้แค่แอบชอบ แอบมอง แอบสบตา
พอท้ายเทอมหนึ่งของ ม.5 ผมได้ข่าวว่าเขาเลิกกับแฟนของเขาเป็นที่เรียบร้อย ผมจึงตัดสินใจทักเขาไปเลย โดนไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น ผมเริ่มคุยกับเขา ถึงแม้ว่าผมจะเป็นคนสรรหาเรื่องคุยก็ตาม มันเป็นความสุขเล็กๆอย่างหนึ่งน่ะ ผมคุยกับเขาตลอดปิดเทอมหนึ่ง
(เปิดเทอม)ผมพยายามที่จะคุยกับเขาต่อหน้ามากกว่า แต่ไม่เคยหาจังหวะได้สักที โดนเพื่อนแซวตลอด ผมคิดว่าพี่เขาคงรำคาญผมแน่ๆ แต่ผมจะไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น ผมทักเขาทุกวันๆ จากความรู้สึกแอบชอบ กลายเป็นชอบแล้ว ผมกลัวที่จะรักเขา ขนาดตอนนี้ผมชอบเขา ผมยังเจ็บเวลาเขาคุยกับ ผช คนอื่น อย่างว่าละ คนสวยคนน่ารักก็ต้องมีคนจีบเยอะ มีทั้งหล่อ รวย ชื่อเสียงโด่งดัง และก็บรรดา ผช ที่เฟอเฟ็กช์ทั้งหลายก็เขามารายล้อมเขา ผมเลยไม่กล้าคิดที่จะเป็นแฟนกับเขา แต่ถ้าผมมีโอกาสได้เป็น ผมจะไม่ทิ้งเขาไปไหนเลย และผมจะนำบทเรียนจากแฟนเก่ามาใช้
ตอนนี้ ใกล้ที่จะจบ ม.6 ของเขา ผมทำได้เพียงส่งกำลังใจให้เขาสอบติดที่ๆเขาอยากเรียน พยายามบอกให้เขาอ่านหนังสือเวลาเพ้อถึงแฟนเก่า พยายามหาเรื่องคุยเวลาเขาเหงา พยายามสร้างความทรงจำที่มีเขา
ผมชอบเขาผมจะพยายามทำให้เขาชอบผม หลังจากนั้นผมจะรักเขาและผมจะพยามยามให้เขารักผม เมื่อเขารักผม ผมจะพยามยามให้เขามีความสุขอยู่กับผมให้นานเท่าที่จะทำได้ แต่มันคงเป็นเพียงแค่ความฝัน เพราะสุดท้าย เมื่อเขาจบ ม.6 ระยะทางของเราก็เปลี่ยนไปจิตใจก็ไม่เหมือนเดิมความรู้สึกดีๆก็ลดลงผลสุดท้ายเวลาของเราทั้งสองคนก็หยุด เหมือนกับแฟนเก่าของผม
สุดท้ายนี้ผมอยากจะทำอะไรดีๆกับรุ่นพี่คนนี้ อยากให้เขาจำผมได้ อยากให้ในความทรงจำของเขามีผมอยู่ด้วย เผื่อสักวันผมคงไม่มีโอกาสเจอเขาอีก ผมจะทำอะไรให้เขาดี?
แอบชอบ รุ่นพี่ ม.6 อีกไม่กี่เดือนเขาก็จะจบแล้ว
ช่วงท้ายเทอมของ ม.4 ผมได้เลิกกับแฟนเป็นที่เรียบร้อย เพราะระยะทาง กับเวลาของเราไม่ตรงกัน ซึ่งแฟนผมตอนนั้นก็ได้อยู่มหาลัยแล้ว อย่างว่าละ โลกของผมกับแฟนได้เปลี่ยนไป ผมเผื่อใจไว้นานแล้ว ที่จะโดนบอกเลิก
หลังจากนั้น ผมก็เริ่มกับมาแอบชอบรุ่นพี่คนเดิม ตอนนั้นผมขึ้น ม.5 เป็นที่เรียบร้อย แต่ผมก็รู้ข่าวว่าเขาก็มีแฟนใหม่นานแล้วเหมือนกัน ตอนนั้นผมคงทำได้แค่แอบชอบ แอบมอง แอบสบตา
พอท้ายเทอมหนึ่งของ ม.5 ผมได้ข่าวว่าเขาเลิกกับแฟนของเขาเป็นที่เรียบร้อย ผมจึงตัดสินใจทักเขาไปเลย โดนไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น ผมเริ่มคุยกับเขา ถึงแม้ว่าผมจะเป็นคนสรรหาเรื่องคุยก็ตาม มันเป็นความสุขเล็กๆอย่างหนึ่งน่ะ ผมคุยกับเขาตลอดปิดเทอมหนึ่ง
(เปิดเทอม)ผมพยายามที่จะคุยกับเขาต่อหน้ามากกว่า แต่ไม่เคยหาจังหวะได้สักที โดนเพื่อนแซวตลอด ผมคิดว่าพี่เขาคงรำคาญผมแน่ๆ แต่ผมจะไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น ผมทักเขาทุกวันๆ จากความรู้สึกแอบชอบ กลายเป็นชอบแล้ว ผมกลัวที่จะรักเขา ขนาดตอนนี้ผมชอบเขา ผมยังเจ็บเวลาเขาคุยกับ ผช คนอื่น อย่างว่าละ คนสวยคนน่ารักก็ต้องมีคนจีบเยอะ มีทั้งหล่อ รวย ชื่อเสียงโด่งดัง และก็บรรดา ผช ที่เฟอเฟ็กช์ทั้งหลายก็เขามารายล้อมเขา ผมเลยไม่กล้าคิดที่จะเป็นแฟนกับเขา แต่ถ้าผมมีโอกาสได้เป็น ผมจะไม่ทิ้งเขาไปไหนเลย และผมจะนำบทเรียนจากแฟนเก่ามาใช้
ตอนนี้ ใกล้ที่จะจบ ม.6 ของเขา ผมทำได้เพียงส่งกำลังใจให้เขาสอบติดที่ๆเขาอยากเรียน พยายามบอกให้เขาอ่านหนังสือเวลาเพ้อถึงแฟนเก่า พยายามหาเรื่องคุยเวลาเขาเหงา พยายามสร้างความทรงจำที่มีเขา
ผมชอบเขาผมจะพยายามทำให้เขาชอบผม หลังจากนั้นผมจะรักเขาและผมจะพยามยามให้เขารักผม เมื่อเขารักผม ผมจะพยามยามให้เขามีความสุขอยู่กับผมให้นานเท่าที่จะทำได้ แต่มันคงเป็นเพียงแค่ความฝัน เพราะสุดท้าย เมื่อเขาจบ ม.6 ระยะทางของเราก็เปลี่ยนไปจิตใจก็ไม่เหมือนเดิมความรู้สึกดีๆก็ลดลงผลสุดท้ายเวลาของเราทั้งสองคนก็หยุด เหมือนกับแฟนเก่าของผม
สุดท้ายนี้ผมอยากจะทำอะไรดีๆกับรุ่นพี่คนนี้ อยากให้เขาจำผมได้ อยากให้ในความทรงจำของเขามีผมอยู่ด้วย เผื่อสักวันผมคงไม่มีโอกาสเจอเขาอีก ผมจะทำอะไรให้เขาดี?