คาใจมา 10 กว่าปี ตกลงเราเจอผีปะ!!!

ความคาใจเรามีสองเรื่องคะ

เรื่องแรก.....

ย้อนกลับไปสมัยเราอายุ 18 คือเข้ามหาวิทยาลัยเอกชน แล้วก็ได้อยู่หอพักซึ่งเป็นหอหญิงล้วน มีเวลาเปิด-ปิด เข้าไปอยู่อาทิตย์แรก เรามีรูมเมทด้วย พอตกกลางคืน น่าจะดึกแล้วเราขอตัวนอนก่อน รูมเมทก็นอนดูทีวี มารู้สึกตัวอีกทีคือ....ได้กลิ่นแปลกๆ เหม็นมาก เหม็นเน่า แต่ตายังหลับอยู่ ปกติเป็นคนชอบนอนตะแคงกอดหมอนข้าง ไม่ได้คิดถึงผีสางเลย คือละแวกหอที่อยู่เนี่ยจะมีโรงงานซึ่งส่งกลิ่นแบบตลบอบอวนเหม็นๆตลอดอยู่แล้ว ตอนนั้นพยายามกลั้นหายใจสลับกับหายใจเป็นพักๆ แต่กลิ่นเหม็นสุดทนจริงๆ ตาหลับปี๋นะคะ ไม่ขยับตัว วินาทีแห่งการมโนมาแล้ว ผีป่าววะ ท่องเลยนะโม 3จบ แล้วหลับไปตอนไหนไม่รู้

    วันรุ่งขึ้น ก็ไปเรียกปกติ เรียนเซคเดียวกันกับรูมเมท จนเย็นนั่งเล่นกัน อยู่ดีๆเราก็บอกว่า เออ...แก เมื่อคืนแกได้กลิ่นปะ ตอนมืดแล้วอะ เหม็นมาก เราไม่กล้าลุกมาดู กลัว นอนนิ่งเลย สิ่งที่เพื่อนตอบกลับมา คือแบบว่า....ไม่นะ แต่เห็น......เห็นผู้หญิงใส่สไบสีเขียวมานั่งที่เตียง(เราดันเตียงทั้งคู่ให้ติดกัน) แบบจับผมนั่งหันหลังให้อะ เรานี่เสียงสูงเลย แกเห็นตอนไหน!!! รูมเมทบอกว่า...มืดแล้ว เราไม่กล้าเรียกแก คือเราก็กลัวนอนคลุมโปงเลย เราก็แบบจะเวลาเดียวกันปะวะ เพราะตอนนั้นที่ได้บอกเพื่อน เรามั่นใจว่าไม่ใช่กลิ่นโรงงานแถวหอแน่ๆ คนละแบบเลย ที่ได้กลิ่นคือ เหม็นเน่าเลยอะ เพื่อนในกลุ่มก็แบบลงมติว่า ผีสไบเขียวแน่ๆ แต่คือ.....ที่หอ ไม่มีศาลพระภูมิ ศาลเจ้าที่ พระพุทธรูปยังไม่เคยเห็นในบริเวณหอเลย มีแต่ตามห้องที่นักศึกษาเอามาเอง

เรื่องที่2....

   เกิดขึ้นตอนปี2 จำเรื่องนี้ได้แม่น เพราะคาใจเรามาตลอด วันนั้นวันอาทิตย์ เราไปเดินห้าง กลับมาถึงหอก็ประมาณบ่าย3 ทางเดินเข้าหอคือแบบค่อนข้างลึกเราก็เดินมาเรื่อยๆ เราอยู่ตึกหนึ่ง ฝั่งที่ติดถนนในหอจะเป็นฝั่งห้องแอร์ เดินเกือบถึงตึก เงยหน้ามองเห็นเพื่อนเรา ชื่อรัตน์ อยู่ที่ระเบียงพอดี คิดว่าออกมาตากผ้าเลยโบกมือทัก เพื่อนเรามันก็โบกมือกลับ แล้วเราก็ทำมือว่าเดี๋ยวขึ้นไปหา คือเพื่อนเราเนี่ยเป็นทอม แล้วชอบมัดผมหน้าให้เป็นจุกแบบน้ำพุ ชี้ๆ ใส่แว่น คือเห็นชัดเลย พอขึ้นไปเก็บของที่ห้อง ก็เปิดทีวี นอนแล้วหลับไปเลย ลืมเดินไปหาเพื่อน จนวันพุธ ก็มานั่งเล่นที่ห้องฝ้าย ที่อยู่ตรงข้ามห้องรัตน์ วันนั้นอยู่กันครบยกเว้นรัตน์ นัดกันว่าจะไปกินmk เพราะตอนนั้นมันมีโปรโมชั่น คือเราไม่รู้ว่าฝ้ายโทรคุยกับรัตน์แล้ว เลยพูดออกไปว่า "เออ ชวนรัตน์ไปด้วยดิ ป่านนี้นอนตื่นหรือยัง" ฝ้ายกับจอยหันมามองหน้าเรา แล้วบอกว่า "ไอ่รัตน์มันไม่อยู่ กลับบ้านไปตั้งแต่วันศุกร์แล้วนะ ออาอี้มันเรียกให้กลับไม่รู้มีไร" เราก็เถียงเลย จะบ้าหรอ เมื่อวันอาทิตย์เรายังเจอมันเลย มันออกมาตรงระเบียงโบกมือให้เรา คือเวลานั้นทุกคนคิดว่าเราจำผิด แต่เรามั่นใจว่าจำไม่ผิดแน่ๆ เพราะเราไปห้างวันอาทิตย์จริงๆ พอเจอรัตน์ คิดว่าคำตอบคงจะเออจำผิด เปล่าเลย.....รัตน์ถามคำถามเยอะมาก เห็นเป็นเราเลยหรอ มัดผมเป๊ะเลยหรอ แล้วยืนยันว่ากลับบ้านวันศุกร์จริงๆ เราเลยถามไปว่า แล้วที่เราเห็นคืออะไรวะ  มันตอบกลับมาว่า กุมารมั้ง.... เราหันไปมองหน้า ขอบคุณนะรู้สึกดีมาก รัตน์มีกุมาร แต่อยู่ที่บ้าน ชอบกินแฟนต้า แต่เราคิดว่า รัตน์อำ หลอกเล่น

   มันคาใจจริงๆนะ ถามว่าเชื่อเรื่องผีไหม เชื่อว่ามีนะ แต่ไม่เชื่อว่าจะมาแบบทำร้ายหรือทำให้คนตายได้อะ ถามว่ากลัวไหม กลัวความคิดตัวเองมากกว่า กลัวความมืด กลัวแบบหลอนไปเองแบบนี้มากกว่า

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่