ไม่รู้ใครเป็นเหมือนกันบ้าง ... ไม่อยากแต่งงาน ใช้ชีวิตแบบสามี-ภรรยา แต่อยากให้คงสถานะแบบแฟนอย่างนี้ไปตลอด
คบกับแฟนมาหลายปีแล้วค่ะ แต่ไม่เคยคิดอยากแต่งงานเลย ... แต่เรามีเหตุผลของเรานะคะ ถ้าเล่าอาจจะยาวเกินไป เอาเป็นว่าขอสรุปเป็นหัวข้อไปแล้วกันนะคะเพื่อความกระชับในเนื้อหา
- ข้อแรก เราโตมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ (แต่ไม่ใช่ว่าไม่อบอุ่นนะคะ) พ่อ-แม่เราเลิกกันตอนเราอายุ 17-18 แต่ทุกวันนี้ท่านก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ค่ะ // รักหม่าม๊า กะ เตี่ยที่สุด

- ผู้หญิงรอบตัวเราที่แต่งงานแล้วประสบความสำเร็จในชีวิตคู่มีเพียง 5% เท่านั้น นอกนั้นชีวิตบัดซบมาก บางคนต้องเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวและสามีหนีไปอยู่กับผู้หญิงคนใหม่

- ผู้ชายรอบตัวเรา 90% มีเมียน้อย และ/หรือไม่สนใจครอบครัว (บางคนไม่ทำห่านอะไรเลย เกาะเมียไปวันๆยังมี)
- เวลาไปงานแต่งงานจะเจอแขกผู้(น่ารังเกียจ) มีเกียรตินั่งนินทาเจ้าบ่าว เจ้าสาวในงานทุกครั้ง (บางที่ก็อยากจะลุกไปเอาหัวโขกกันซะให้รู้แล้วรู้รอด เค้าให้มาแสดงความยินดีย่ะ ไม่ได้ให้มานั่งจับผิด....ดรวก!!!)
- ส่วนตัวมองว่าการแต่งงานเป็นเรื่อง "สิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ" เอาเงินที่จัดงานแต่งงานไปทำอะไรอย่างอื่นได้ตั้งเยอะแยะนะ

- ถ้าแต่งงานแล้วจะต้องมีญาติโกโหติกาของทั้ง 2 ฝ่ายเข้ามาเกี่ยวข้อง เราไม่อยากมีปัญหาในเรื่องนี้ (เชื่อได้เลยว่ากว่า 80% มันต้องมี!!)
- รู้สึกว่าถ้าแต่งงานแล้วอิสระในการใช้ชีวิตจะถูกบั่นทอนลง ... เราชอบชีวิตในแบบนี้มากกว่า ปกติเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง(มาก) ชอบอยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียว อยู่กะใครนานๆมากไม่ได้ แต่ถ้าเบื่อๆก็ถึงจะไปสังสรรค์กะเพื่อนๆ ออกไปพบปะผู้คนบ้าง และไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายในชีวิตมากนัก

- คหสต. มองว่าความรักเป็นเรื่องของคน 2 คน ถ้าเราทำมันให้ดี จัดการมันได้ในแบบของเราและไม่ทำให้คนรอบข้างและคนอื่นๆ เดือดร้อนก็น่าจะพอแล้วนี่เนอะ
เหตุผลหลักๆ ที่ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากมีครอบครัวก็เพราะเหตุฉะนี้แล ... ไม่ใช่ว่าอคติกับผู้ชายนะคะ แต่ที่ประสบพบเจอมามันเป็นอย่างนี้จริงๆ
มีใครไม่อยากแต่งงานเพราะสาเหตุอะไรกันบ้าง หรือ ใครแต่งงานแล้วมีชีวิตคู่ที่ดีมาแชร์ประสบการณ์กันนะคะ เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนไม่อย่างแต่งงาน (อย่างเรา) เกิดอยากแต่งงานขึ้นมาบ้าง
ปล.1 ทุกวันนี้โดนกดดันจากคนรอบข้าง แต่ก็ยังไม่คิดจะแต่งค่ะ ... (me: จิกด้วยหางตา พร้อมสะบัดบ๊อบใส่)
ปล.2 การทดแทนคุณบิดา-มารดาทำได้หลายวิธี ไม่จำเป็นแค่ต้องแต่งงานหรอกค่ะ
ปล. 3 อายุ 30+ ค่ะ แฟนก็ 40+แล้ว คบกันมาหลายปีแล้วค่ะและก็ยังรักกันดี
ปล.4 แฟนเคยมาเจรจาสู่ขอแล้ว แต่เราเองเป็นคนปฏิเสธไปค่ะ
ปล.5 ไม่อยากแต่งงานไม่ใช่ไม่รักแฟนนะคะ คนละประเด็น
ปล.6 ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

ปล.7 ปล.เยอะไปมั๊ย...นังว่อก!!!
** แก้ไขเพิ่มเติมนะคะ : เรากะแฟนคุยกันเรื่องนี้นานแล้วค่ะ ส่วนตัวเค้าไม่ซีเรียส แต่งหรือไม่แต่งก็ได้ (เค้าบอกตัวเค้าเองก็อายุมากแล้ว จะแต่งก็เขินๆ อยู่) แล้วเค้าก็เข้าใจเราที่เราเป็นแบบนี้ค่ะ ... ส่วนอนาคตถ้าอยากแต่งขึ้นมาก็ค่อยว่ากันอีกที แต่เท่าที่ผ่านมา จนถึง ณ ตอนนี้มันยังไม่อยากแต่งแค่นั้นค่ะ // เราอาจเอาเรื่องที่พบเจอจากคนรอบข้างมาตัดสินเรื่องนี้... แต่อยากจะบอกตรงๆ ว่ามันเจอแบบนี้จนฝังใจไปแล้วค่ะ และกลัวว่าการแต่งงานจะทำให้เรายึดมั่นถือมั่นว่าเค้าเป็นของๆ เราจนลืมตัวด้วยล่ะ // เรื่องลูกอยากมีนะคะ ปล่อยนานแล้วแต่ไม่มีเอง
มีคนบอกว่าเรามีความคิดแปลกๆ .... หรือเรายังหวงชีวิตโสด? เลยอยากรู้ว่ามีใครบ้างมั๊ยที่กลัวการแต่งงาน และการใช้ชีวิตแบบครอบครัว(เต็มรูปแบบ) เหมือนเราบ้าง
* ขอแท็กศาลาประชาคมด้วยนะคะ เพราะเนื้อหาเรื่องนี้สะท้อนถึงปัญหาสังคมด้วย
ไม่อยากแต่งงาน และกลัวการใช้ชีวิตคู่
คบกับแฟนมาหลายปีแล้วค่ะ แต่ไม่เคยคิดอยากแต่งงานเลย ... แต่เรามีเหตุผลของเรานะคะ ถ้าเล่าอาจจะยาวเกินไป เอาเป็นว่าขอสรุปเป็นหัวข้อไปแล้วกันนะคะเพื่อความกระชับในเนื้อหา
- ข้อแรก เราโตมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ (แต่ไม่ใช่ว่าไม่อบอุ่นนะคะ) พ่อ-แม่เราเลิกกันตอนเราอายุ 17-18 แต่ทุกวันนี้ท่านก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ค่ะ // รักหม่าม๊า กะ เตี่ยที่สุด
- ผู้หญิงรอบตัวเราที่แต่งงานแล้วประสบความสำเร็จในชีวิตคู่มีเพียง 5% เท่านั้น นอกนั้นชีวิตบัดซบมาก บางคนต้องเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวและสามีหนีไปอยู่กับผู้หญิงคนใหม่
- ผู้ชายรอบตัวเรา 90% มีเมียน้อย และ/หรือไม่สนใจครอบครัว (บางคนไม่ทำห่านอะไรเลย เกาะเมียไปวันๆยังมี)
- เวลาไปงานแต่งงานจะเจอแขกผู้(น่ารังเกียจ) มีเกียรตินั่งนินทาเจ้าบ่าว เจ้าสาวในงานทุกครั้ง (บางที่ก็อยากจะลุกไปเอาหัวโขกกันซะให้รู้แล้วรู้รอด เค้าให้มาแสดงความยินดีย่ะ ไม่ได้ให้มานั่งจับผิด....ดรวก!!!)
- ส่วนตัวมองว่าการแต่งงานเป็นเรื่อง "สิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ" เอาเงินที่จัดงานแต่งงานไปทำอะไรอย่างอื่นได้ตั้งเยอะแยะนะ
- ถ้าแต่งงานแล้วจะต้องมีญาติโกโหติกาของทั้ง 2 ฝ่ายเข้ามาเกี่ยวข้อง เราไม่อยากมีปัญหาในเรื่องนี้ (เชื่อได้เลยว่ากว่า 80% มันต้องมี!!)
- รู้สึกว่าถ้าแต่งงานแล้วอิสระในการใช้ชีวิตจะถูกบั่นทอนลง ... เราชอบชีวิตในแบบนี้มากกว่า ปกติเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง(มาก) ชอบอยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียว อยู่กะใครนานๆมากไม่ได้ แต่ถ้าเบื่อๆก็ถึงจะไปสังสรรค์กะเพื่อนๆ ออกไปพบปะผู้คนบ้าง และไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายในชีวิตมากนัก
- คหสต. มองว่าความรักเป็นเรื่องของคน 2 คน ถ้าเราทำมันให้ดี จัดการมันได้ในแบบของเราและไม่ทำให้คนรอบข้างและคนอื่นๆ เดือดร้อนก็น่าจะพอแล้วนี่เนอะ
เหตุผลหลักๆ ที่ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากมีครอบครัวก็เพราะเหตุฉะนี้แล ... ไม่ใช่ว่าอคติกับผู้ชายนะคะ แต่ที่ประสบพบเจอมามันเป็นอย่างนี้จริงๆ
มีใครไม่อยากแต่งงานเพราะสาเหตุอะไรกันบ้าง หรือ ใครแต่งงานแล้วมีชีวิตคู่ที่ดีมาแชร์ประสบการณ์กันนะคะ เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนไม่อย่างแต่งงาน (อย่างเรา) เกิดอยากแต่งงานขึ้นมาบ้าง
ปล.1 ทุกวันนี้โดนกดดันจากคนรอบข้าง แต่ก็ยังไม่คิดจะแต่งค่ะ ... (me: จิกด้วยหางตา พร้อมสะบัดบ๊อบใส่)
ปล.2 การทดแทนคุณบิดา-มารดาทำได้หลายวิธี ไม่จำเป็นแค่ต้องแต่งงานหรอกค่ะ
ปล. 3 อายุ 30+ ค่ะ แฟนก็ 40+แล้ว คบกันมาหลายปีแล้วค่ะและก็ยังรักกันดี
ปล.4 แฟนเคยมาเจรจาสู่ขอแล้ว แต่เราเองเป็นคนปฏิเสธไปค่ะ
ปล.5 ไม่อยากแต่งงานไม่ใช่ไม่รักแฟนนะคะ คนละประเด็น
ปล.6 ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ปล.7 ปล.เยอะไปมั๊ย...นังว่อก!!!
** แก้ไขเพิ่มเติมนะคะ : เรากะแฟนคุยกันเรื่องนี้นานแล้วค่ะ ส่วนตัวเค้าไม่ซีเรียส แต่งหรือไม่แต่งก็ได้ (เค้าบอกตัวเค้าเองก็อายุมากแล้ว จะแต่งก็เขินๆ อยู่) แล้วเค้าก็เข้าใจเราที่เราเป็นแบบนี้ค่ะ ... ส่วนอนาคตถ้าอยากแต่งขึ้นมาก็ค่อยว่ากันอีกที แต่เท่าที่ผ่านมา จนถึง ณ ตอนนี้มันยังไม่อยากแต่งแค่นั้นค่ะ // เราอาจเอาเรื่องที่พบเจอจากคนรอบข้างมาตัดสินเรื่องนี้... แต่อยากจะบอกตรงๆ ว่ามันเจอแบบนี้จนฝังใจไปแล้วค่ะ และกลัวว่าการแต่งงานจะทำให้เรายึดมั่นถือมั่นว่าเค้าเป็นของๆ เราจนลืมตัวด้วยล่ะ // เรื่องลูกอยากมีนะคะ ปล่อยนานแล้วแต่ไม่มีเอง
มีคนบอกว่าเรามีความคิดแปลกๆ .... หรือเรายังหวงชีวิตโสด? เลยอยากรู้ว่ามีใครบ้างมั๊ยที่กลัวการแต่งงาน และการใช้ชีวิตแบบครอบครัว(เต็มรูปแบบ) เหมือนเราบ้าง
* ขอแท็กศาลาประชาคมด้วยนะคะ เพราะเนื้อหาเรื่องนี้สะท้อนถึงปัญหาสังคมด้วย