หลังจากตามดู เกมริษยา หามรุ่งหามค่ำ (ละครดีมั่กๆ แคสติ้งได้เข้าถึงบทบาททุกคน) มาสะดุดกับกระทู้เกี่ยวกับการแคสต์นักแสดงนำในละคร ข้าบดินทร์
ซึ่งความคิดเห็นในนั้น พอได้อ่านก็แอบสงสัยนิดนึงกับคำว่า แคสติ้ง ว่าคนในวงการละครไทยใช้หลักการอะไร หรือ คนในพันทิปเข้าใจว่าอย่างไร
เอาที่เรารู้หรือเข้าใจได้ก่อนละกัน ก็คือส่วนของคนในพันทิป เหมือนกับว่า (จากที่อ่านๆมาตลอด ประเด็นแคสติ้งนักแสดง) ส่วนใหญ่จะอ่านจากนิยาย ที่มักบรรยายรูปพรรณสัณฐานแล้วก็มาจินตนาการเอาว่าใครเหมาะกับบท พอผู้จัดเลือกนักแสดงได้ไม่ตรงตามที่บรรยายก็ออกมาแสดงความเห็นประมาณว่าไม่สมจริงบ้างตามนิยาย ทั้งๆที่ไม่มีใครเคยตั้งข้อสงสัยความไม่สมจริงนั้นกับตัวนิยายเลย ซึ่งก็คือจินตนาการของผู้แต่ง ที่มักบรรยายตัวเอกสวยงามอยู่แล้วว่ามันสมจริงไหม มีคนแบบนี้จริงไหม
แต่จากที่เราประสบมาและเข้าใจมาตลอดว่าการแคสติ้งคือการหาคนที่แสดงได้ตรงตาม "คาแรกเตอร์" ไม่ใช่รูปลักษณ์ เวลาที่คนไปแคสต์ก็มักจะได้อ่านบทบรรยายคาแรกเตอร์ว่าเป็นคนประมาณไหนเป็นสิ่งสำคัญ แล้วก็ลองแสดงให้ดู รองลงมาก็ความสามารถที่จะเสริมกับบท เช่น บทที่เต้น ร้อง หรือมีสำเนียงท้องถิ่น ก็จะเป็นเกณฑ์ในการคัดกรอง ส่วนเรื่องรูปลักษณ์น่าจะเป็นท้ายๆเลย เพราะส่วนตัวคิดว่าเรื่องแบบนี้ มันสามารถใช้เทคนิคการตกแต่งหรือการ transform ได้ ไม่งั้นคงไม่เห็นนักแสดง ฮอลลีวู้ด หลายคน ต้อง transform ตัวเองเป็นคนอ้วนหรือคนผอม เพื่อจะรับบทนั้นๆหรอก ตัวอย่าง ก็คนที่เล่น Bridget Jones (แสดงโดย Rene ที่ต้องทำให้ตัวเองอวบขึ้น และที่เหมาะกับบทนอกจากอินเนอร์ในการแสดงแล้ว ก็คงเพราะสามารถพูดสำเนียง British ได้ดี) หรืออย่าง Matthew Macconaughey ที่ล่าสุดต้องผอมโกรกในหนัง Dallas Buyers Club ใครจะนึกว่าบทนี้จะเป็นของ ผู้ชายสไตล์แบบเขาได้ ถึงแม้เขาจะมีข้อดีตรงสำเนียงทางใต้ก็เถอะ แต่นึกถึงหุ่นและหน้าตาก่อนแสดงแล้วแทบจะไม่เหลือเค้าเลย
ดังนั้นเราจึงคิดว่าสำหรับนักแสดง ถ้าได้รับเลือกให้รับบท ยิ่งไกลตัวเท่าไหร่ ยิ่งเป็นอะไรที่น่าจะท้าทายความสามารถอย่างมากที่จะทำให้คนเชื่อให้ได้
เราเคยอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นเล่มหนึ่งตอนเด็กๆ มันเป็นภาพติดตาเราเลยทีเดียวจนถึงตอนนี้ ว่านี่แหละคือคำว่านักแสดง นางเอกการ์ตูนในเรื่องนั้น เป็นนางเอกที่มีอายุหน่อยแล้วล่ะ แต่นางอยากได้โรลสาวรุ่นมาก แล้วนางก็ไปทรานสฟอร์มทั้งรูปลักษณ์ เช่น ผูกโบว์ เปลี่ยนวิธียิ้ม แล้วไปแคสต์จนได้โรลนั้นมาครอง
มีนักแสดงไทยคนไหนบ้างที่คนดูคิดตอนแรกว่า แคสต์(รูปลักษณ์)ไม่ผ่าน แต่พอดูที่แสดงแล้วผ่าน อิน บ้าง
เท่าที่เรารู้ก็มี ชาคริต จริงๆเราไม่ได้ดูเขาเล่นแต่เห็นคนบ่นกันแต่สุดท้ายก็อินไปกับบทของ ชาร์ลส์ ในทรายสีเพลิง
ก็ไม่รู้ว่าจริงๆ ละครไทยเค้าแคสต์กันยังไง คงไม่ใช่แค่ให้มาใส่เสื้อผ้าฟิตติ้ง แล้วก็โอนะ ถ้าอย่างนั้น ก็คงไม่แปลกใจที่เรายังเห็น ละครประเภทอนุรักษ์ธรรมชาติก้อนหินต้นไม้ใบไม้ ออกมาทำให้คนดูอยู่เนืองๆ เพราะมันคงน่าเศร้ากับคนที่ทุ่มเทกับการแสดงแต่ต้องพ่ายแพ้กับอคติเรื่องรูปลักษณ์
แคสติ้งวงการละครไทย คืออะไร
ซึ่งความคิดเห็นในนั้น พอได้อ่านก็แอบสงสัยนิดนึงกับคำว่า แคสติ้ง ว่าคนในวงการละครไทยใช้หลักการอะไร หรือ คนในพันทิปเข้าใจว่าอย่างไร
เอาที่เรารู้หรือเข้าใจได้ก่อนละกัน ก็คือส่วนของคนในพันทิป เหมือนกับว่า (จากที่อ่านๆมาตลอด ประเด็นแคสติ้งนักแสดง) ส่วนใหญ่จะอ่านจากนิยาย ที่มักบรรยายรูปพรรณสัณฐานแล้วก็มาจินตนาการเอาว่าใครเหมาะกับบท พอผู้จัดเลือกนักแสดงได้ไม่ตรงตามที่บรรยายก็ออกมาแสดงความเห็นประมาณว่าไม่สมจริงบ้างตามนิยาย ทั้งๆที่ไม่มีใครเคยตั้งข้อสงสัยความไม่สมจริงนั้นกับตัวนิยายเลย ซึ่งก็คือจินตนาการของผู้แต่ง ที่มักบรรยายตัวเอกสวยงามอยู่แล้วว่ามันสมจริงไหม มีคนแบบนี้จริงไหม
แต่จากที่เราประสบมาและเข้าใจมาตลอดว่าการแคสติ้งคือการหาคนที่แสดงได้ตรงตาม "คาแรกเตอร์" ไม่ใช่รูปลักษณ์ เวลาที่คนไปแคสต์ก็มักจะได้อ่านบทบรรยายคาแรกเตอร์ว่าเป็นคนประมาณไหนเป็นสิ่งสำคัญ แล้วก็ลองแสดงให้ดู รองลงมาก็ความสามารถที่จะเสริมกับบท เช่น บทที่เต้น ร้อง หรือมีสำเนียงท้องถิ่น ก็จะเป็นเกณฑ์ในการคัดกรอง ส่วนเรื่องรูปลักษณ์น่าจะเป็นท้ายๆเลย เพราะส่วนตัวคิดว่าเรื่องแบบนี้ มันสามารถใช้เทคนิคการตกแต่งหรือการ transform ได้ ไม่งั้นคงไม่เห็นนักแสดง ฮอลลีวู้ด หลายคน ต้อง transform ตัวเองเป็นคนอ้วนหรือคนผอม เพื่อจะรับบทนั้นๆหรอก ตัวอย่าง ก็คนที่เล่น Bridget Jones (แสดงโดย Rene ที่ต้องทำให้ตัวเองอวบขึ้น และที่เหมาะกับบทนอกจากอินเนอร์ในการแสดงแล้ว ก็คงเพราะสามารถพูดสำเนียง British ได้ดี) หรืออย่าง Matthew Macconaughey ที่ล่าสุดต้องผอมโกรกในหนัง Dallas Buyers Club ใครจะนึกว่าบทนี้จะเป็นของ ผู้ชายสไตล์แบบเขาได้ ถึงแม้เขาจะมีข้อดีตรงสำเนียงทางใต้ก็เถอะ แต่นึกถึงหุ่นและหน้าตาก่อนแสดงแล้วแทบจะไม่เหลือเค้าเลย
ดังนั้นเราจึงคิดว่าสำหรับนักแสดง ถ้าได้รับเลือกให้รับบท ยิ่งไกลตัวเท่าไหร่ ยิ่งเป็นอะไรที่น่าจะท้าทายความสามารถอย่างมากที่จะทำให้คนเชื่อให้ได้
เราเคยอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นเล่มหนึ่งตอนเด็กๆ มันเป็นภาพติดตาเราเลยทีเดียวจนถึงตอนนี้ ว่านี่แหละคือคำว่านักแสดง นางเอกการ์ตูนในเรื่องนั้น เป็นนางเอกที่มีอายุหน่อยแล้วล่ะ แต่นางอยากได้โรลสาวรุ่นมาก แล้วนางก็ไปทรานสฟอร์มทั้งรูปลักษณ์ เช่น ผูกโบว์ เปลี่ยนวิธียิ้ม แล้วไปแคสต์จนได้โรลนั้นมาครอง
มีนักแสดงไทยคนไหนบ้างที่คนดูคิดตอนแรกว่า แคสต์(รูปลักษณ์)ไม่ผ่าน แต่พอดูที่แสดงแล้วผ่าน อิน บ้าง
เท่าที่เรารู้ก็มี ชาคริต จริงๆเราไม่ได้ดูเขาเล่นแต่เห็นคนบ่นกันแต่สุดท้ายก็อินไปกับบทของ ชาร์ลส์ ในทรายสีเพลิง
ก็ไม่รู้ว่าจริงๆ ละครไทยเค้าแคสต์กันยังไง คงไม่ใช่แค่ให้มาใส่เสื้อผ้าฟิตติ้ง แล้วก็โอนะ ถ้าอย่างนั้น ก็คงไม่แปลกใจที่เรายังเห็น ละครประเภทอนุรักษ์ธรรมชาติก้อนหินต้นไม้ใบไม้ ออกมาทำให้คนดูอยู่เนืองๆ เพราะมันคงน่าเศร้ากับคนที่ทุ่มเทกับการแสดงแต่ต้องพ่ายแพ้กับอคติเรื่องรูปลักษณ์