ก่อนที่จะผมย้ายมาอยู่เชียงใหม่ ส่วนใหญ่ก็มักจะเที่ยวทะเลครับ
แต่พอมาอยู่ที่นี่ ทะเลนี่แทบจะไม่ได้เที่ยวเลยครับ เพราะว่ามันอยู่ไกลมาก
แหล่งที่เที่ยวของผมก็เปลี่ยนแนวเลย จากทะเลกลายมาเป็นขึ้นเขา ขึ้นดอย ไหว้พระเป็นส่วนใหญ่

ตลอด 3 ปีกว่าๆ กับการอยู่ที่นี่ ก็พูดคำเมืองปนภาษากลางไปเรื่อยหละครับ ฮ่าๆๆ แต่ผมก็ยังไม่เคยมีโอกาสขึ้นดอยอินทนนท์เลยซักครั้ง
และนี่คงเป็นประสบการณ์ครั้งที่ประทับใจมากที่สุดตั้งแต่ได้เที่ยวธรรมชาติมาตลอด 26 ปีเลยหละครับ

ในส่วนของดอยอินทนนท์ในวันที่ 8/11/2557 ธรรมชาติก็สวยงามดีครับ เดินป่าไปดูพืชพันธุ์ที่ยังอุดมสมบูรณ์อยู่
อุณหภูมิต่ำสุดก็อยู่ที่ 9 องศาเซลเซียส เย็นครับ แต่จุดพีคของเรื่องมันอยู่ในส่วนที่ผมกำลังจะเล่าต่อจากนี้ครับ
นั่นก็คือ "น้ำตกวชิรธาร"

ทันทีที่ลงรถก็ได้ยินเสียงน้ำตกดังก้องกังวาลไปทั่วทุกทิศ
พร้อมเห็นผู้คนต่างมุ่งหน้าขึ้นบันไดสูงชันไปยังลานที่มีต้นไม้ใหญ่เขียวขจีปกคลุมอยู่
ใช้เวลาเดินขึ้นไม่ถึง 2 นาทีก็เห็นภาพน้ำตกขนาดสูงใหญ่ สายน้ำสีขาวใสไหลจากเบื้องบนลงสู่เบื้องล่าง
ละอองน้ำที่ต้องลมเย็นลอยฟุ้งกระจายเต็มอากาศปลิวมากระทบใบหน้า สดชื่นครับ
ถึงแม้ว่าละอองน้ำจะปลิวมากระทบจนตัวเปียกไปหมดแต่ด้วยความงามที่เห็นอยู่ตรงหน้า
การที่ทุกคนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเก็บภาพไว้ ผมว่ามันคุ้มค่านะครับ ถ่ายเช็ด ถ่ายเช็ด ไปเรื่อยๆ ฮ่าๆๆ
เสร็จแล้วก็เดินลงบันไดลึกนำไปยังส่วนล่างของน้ำตกเพื่อที่จะสัมผัสความงามได้ใกล้ชิดขึ้น
แต่สิ่งที่พบ จนทำให้ผมต้องตะลึงคือ

"ละอองน้ำที่ลอยตามสายลมไปต้องกับแสงแดดทำให้เกิดรุ้งกินน้ำขนาดครึ่งวงกลมสีสด 2 เส้นลอยอยู่เหนือธารน้ำตก"

ผมว่านี่มันเป็นประสบการณ์และความประทับที่เกินคำบรรยายมากจริงๆ ครับ

ใครที่ยังนึกภาพไม่ออก ผมได้ถ่ายวิดีโอไว้ แล้วเอามาแชร์ให้ชมด้วยครับ


ผมชักหลงไหลในความงามของน้ำตกแล้ว เพื่อนๆ มีน้ำตกสวยๆ ที่ไหนแนะนำบ้างครับ เอาไว้เป็นลิสต์เก็บไว้ชาร์ตแบตให้กับชีวิตมนุษย์เงินเดือนครับ