อยากแบ่งปันเรื่องราวน่ารักๆ ของเด็กมัธยมบ้านนอกเมื่อ 28 ปี ผ่านมาแล้ว
เราเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ของครอบครัว (และ รวมถึงนอกครอบครัวด้วย อิอิ..) ผิวคล้ำ ใส่แว่น ตัวเล็ก เราสูงแค่ 157 เอง เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กที่เรียนในโรงเรียนหญิงล้วนมาตลอด แต่เราไม่กลัวและไม่เขินผู้ชายนะจ๊ะ เพราะที่บ้านพี่ชายเรามีเพื่อนผู้ชายมาเที่ยวบ้าน เยอะมากกกก.. (แต่จริงๆแล้วอ่ะนะ ก็จะเขินไปทำม้ายย.. ไม่มีใครแลแกรหรอก..555) ตอนเด็กๆเราเรียนหนังสือเก่งมาก (ขอบอก) พอจบมัธยมต้นจากโรงเรียนหญิง เราก็สอบเข้าโรงเรียนสหประจำจังหวัดได้ เราได้อยู่ห้องที่อุดมไปด้วยเด็กโค้วต้าเกือบหมดห้องเลย จำแม่นเลยว่า เดินไปดูผลสอบ อิชั้นเดินไล่จากบอร์ดหลังสุดมาเรื่อยๆ หน้าเริ่มซีดลงๆ เพราะไม่เจอชื่อตัวเองซะที (เอาล่ะว๊าตรู.. ถ้าสอบไม่ติด พ่อกับแม่ฆ่าตรูแน่ๆ ทำไงดี.. ทำไงดี ไหนเธอมั่นเหลือเกินว่าเรียนเก่งนักหนา..) เอาวะ ไล่ไปเรื่อยๆ มันต้องเจอ .. มันต้องเจอ ... เย้ยยยยย... ชื่อชั้นอยู่บอร์ดหนึ่งเว้ยเฮ้ย!!! ชั้นสอบได้เป็นลำดับที่ 3 แหม... คนไรว๊า.. ไม่สวย แต่เก่งนะเฟ้ยยย...
และแล้ว.. วันเปิดเรียนก็มาถึง บอกแบบไม่อายเลย เราตื่นเต้นมากๆ นี่มันโรงเรียนสห. มีผู้ชายเพียบเลย ถึงจะพยายามบอกว่า ช้านไม่กลัวผู้ชายนะจ๊ะ แต่ลึกๆก็รู้สึกแปลกๆ .. เอาไงดีว๊า... ไม่รู้จักใครเลยด้วย ก้าวแรกที่เดินเข้าไปในห้อง ขาสั่นมาก แหมๆ ก็ไม่รู้จักใครเลยนิ .. สถานการณ์ตอนนั้นคือ แต่ละคนกำลังทำความสะอาดห้องเรียนกันอย่างสนุกสนาน “แล้วชั้นจะทำไงดีวะเนี่ย เห็นเค้าขัดพื้นห้องด้วยลูกมะพร้าว เรายืนมองแบบงงๆ ก็ไม่เคยทำแบบนี้ ที่โรงเรียนเดิมเค้าใช้ แว๊กซ์กับผ้า ค่อยๆเช็ด แต่นี่โก้งโค้งไสลูกมะพร้าวกันใหญ่ ท่าน่าเกลียดแบบนี้ อิชั้นทำไม่ได้นะยะ..(555 กระแดะไปนะ) .. ท่าทางไฮโซของเราคงไปขัดตาใครสักคนในห้องเข้าแล้ว She เดินเข้ามาเลย โยนลูกมะพร้าวให้ด้วย “เอ้า..เอาไป ทำแบบที่คนอื่นเค้าทำ คงทำได้นะ” (อ้าว..นังนี่กวน..!! วอนมีเรื่องซะแล้ว) แต่เอาวะ ทำก็ทำ .. (55 นึกว่าจะมีเรื่องช่ายม้า..) จริงๆแล้ว เพื่อนคนนี้น่ารักมาก She มองออกว่าเราเป็นเด็กใหม่ คงเขิน เลยเข้ามาแกล้งให้หายเขิน แล้ว She ก็เป็นเพื่อนคนแรกที่ชวนไปกินข้าวและแนะนำโน่นนี่เกี่ยวกับโรงเรียนนี้
รักแรกพบของลูกเป็ดขี้เหร่ (มาก)
เราเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ของครอบครัว (และ รวมถึงนอกครอบครัวด้วย อิอิ..) ผิวคล้ำ ใส่แว่น ตัวเล็ก เราสูงแค่ 157 เอง เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กที่เรียนในโรงเรียนหญิงล้วนมาตลอด แต่เราไม่กลัวและไม่เขินผู้ชายนะจ๊ะ เพราะที่บ้านพี่ชายเรามีเพื่อนผู้ชายมาเที่ยวบ้าน เยอะมากกกก.. (แต่จริงๆแล้วอ่ะนะ ก็จะเขินไปทำม้ายย.. ไม่มีใครแลแกรหรอก..555) ตอนเด็กๆเราเรียนหนังสือเก่งมาก (ขอบอก) พอจบมัธยมต้นจากโรงเรียนหญิง เราก็สอบเข้าโรงเรียนสหประจำจังหวัดได้ เราได้อยู่ห้องที่อุดมไปด้วยเด็กโค้วต้าเกือบหมดห้องเลย จำแม่นเลยว่า เดินไปดูผลสอบ อิชั้นเดินไล่จากบอร์ดหลังสุดมาเรื่อยๆ หน้าเริ่มซีดลงๆ เพราะไม่เจอชื่อตัวเองซะที (เอาล่ะว๊าตรู.. ถ้าสอบไม่ติด พ่อกับแม่ฆ่าตรูแน่ๆ ทำไงดี.. ทำไงดี ไหนเธอมั่นเหลือเกินว่าเรียนเก่งนักหนา..) เอาวะ ไล่ไปเรื่อยๆ มันต้องเจอ .. มันต้องเจอ ... เย้ยยยยย... ชื่อชั้นอยู่บอร์ดหนึ่งเว้ยเฮ้ย!!! ชั้นสอบได้เป็นลำดับที่ 3 แหม... คนไรว๊า.. ไม่สวย แต่เก่งนะเฟ้ยยย...
และแล้ว.. วันเปิดเรียนก็มาถึง บอกแบบไม่อายเลย เราตื่นเต้นมากๆ นี่มันโรงเรียนสห. มีผู้ชายเพียบเลย ถึงจะพยายามบอกว่า ช้านไม่กลัวผู้ชายนะจ๊ะ แต่ลึกๆก็รู้สึกแปลกๆ .. เอาไงดีว๊า... ไม่รู้จักใครเลยด้วย ก้าวแรกที่เดินเข้าไปในห้อง ขาสั่นมาก แหมๆ ก็ไม่รู้จักใครเลยนิ .. สถานการณ์ตอนนั้นคือ แต่ละคนกำลังทำความสะอาดห้องเรียนกันอย่างสนุกสนาน “แล้วชั้นจะทำไงดีวะเนี่ย เห็นเค้าขัดพื้นห้องด้วยลูกมะพร้าว เรายืนมองแบบงงๆ ก็ไม่เคยทำแบบนี้ ที่โรงเรียนเดิมเค้าใช้ แว๊กซ์กับผ้า ค่อยๆเช็ด แต่นี่โก้งโค้งไสลูกมะพร้าวกันใหญ่ ท่าน่าเกลียดแบบนี้ อิชั้นทำไม่ได้นะยะ..(555 กระแดะไปนะ) .. ท่าทางไฮโซของเราคงไปขัดตาใครสักคนในห้องเข้าแล้ว She เดินเข้ามาเลย โยนลูกมะพร้าวให้ด้วย “เอ้า..เอาไป ทำแบบที่คนอื่นเค้าทำ คงทำได้นะ” (อ้าว..นังนี่กวน..!! วอนมีเรื่องซะแล้ว) แต่เอาวะ ทำก็ทำ .. (55 นึกว่าจะมีเรื่องช่ายม้า..) จริงๆแล้ว เพื่อนคนนี้น่ารักมาก She มองออกว่าเราเป็นเด็กใหม่ คงเขิน เลยเข้ามาแกล้งให้หายเขิน แล้ว She ก็เป็นเพื่อนคนแรกที่ชวนไปกินข้าวและแนะนำโน่นนี่เกี่ยวกับโรงเรียนนี้