เรื่องจริงเกิดกับตัวเองจริง เหมือนละครเลยแต่มันคือเรื่องจริง

เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว มีเพื่อนที่ทำงานชื่อโอ๋ ขาดงานบ่อยมาก จนฝ่ายบุคคลจะเอาออกละ เราเลยถามโอ๋ว่าทำไมขาดงานบ่อย
คำตอบที่ได้ทำให้อึ้ง ไปต่อไม่ถูกเลย ....


บทสนทนาเริ่มต้น
เรา: ทำไมขาดงานบ่อย รู้ไหมพี่นอม(ฝ่ายบุคคล)จะให้ออกแล้วนะ
โอ๋: พี่อยากรู้จริงๆเหรอ
เรา: อืม
โอ๋: หนูไปทำแท้งมา(อึ้งครั้งที่1)
เรา: เห้ย ทำไมต้องทำทำไมไม่คิดให้ดีก่อนทำไมทำไมทำไม สารพัดจะด่า
โอ๋: แล้วพี่จะให้หนูทำยังไง หนูมีลูก1คนแล้ว พอมีท้องคนที่2 ผัวหนูมันก็หนีไปมีเมียใหม่ เก็บข้าวของไปหมดเลย แล้วพ่อหนูอีกหล่ะ หนูต้องเลี้ยงลูก1คน พ่อ1คน แล้วค่าแรง165บาทต่อวันหนูจะทำยังไง(อึ้งครั้งที่2)

เราพูดไม่ออกเพราะก็ไม่มีเงินช่วยเขาเหมือนกัน ทำได้แค่ช่วยไปคุยกับฝ่ายบุคคลให้

หลังจากนั้นไม่นานเราก็ลาออก ไปทำงานที่อื่นได้ประมาณ2ปีมั้ง(จำไม่ค่อยได้มันนานละ)
โอ๋โทรมาหาเรา หัวเราะคิกคักเลย ถามเราว่าจำได้ไหมว่าใคร แล้วก็หัวเราะอีก
เราก็เลยแกล้งอำกลับไป ทำเสียงดุใส่แล้วบอกว่าจำไม่ได้และไม่ใช่เพื่อนเล่นแล้วก็วางหูเลย
ในใจก็คิดว่าเดี๋ยวก็โทรกลับมาแน่ๆ ปรากฎว่า ไม่โทรกลับมาเลยแหะ
เราก็คิดว่า เดี๋ยววันสองวันค่อยโทรไปคุย

ผ่านมาได้2-3 วัน ก็มีรุ่นน้องอีกคนโทรมา(ชื่อน้อง เป็นรุ่นน้องที่แผนกเดียวกันกับโอ๋)
โทรมาถามเราแบบ มุขเดียวกันเลยคือ หัวเราะคิกๆแล้วถามว่าจำได้ไหมว่าใคร
เราเลยบอกว่า เออทำไมถามเหมือนโอ๋เลย เมื่อสองวันก่อนมันก็โทรมาหัวเราะคิกคักแล้วถามแบบนี้เลย

บทสนทนาระหว่างเรากับน้อง

น้อง: จริงเหรอพี่
เรา: จริงดิ นี่ว่าจะโทรไปหามันอยู่เนี่ย
น้อง: โอ๋มันตายแล้วนะ(อึ้งครั้งที่3)
เรา: เห้ยอะไรวะ เพิ่งคุยกันไม่กี่วันนี้เอง
น้อง: พี่ แต่โอ๋มันตายไปเดือนนึงแล้วนะ(อึ้งครั้งที่4)
เรา: เห้ยยยยยย จริงอ่ะ
น้อง: จริงๆนะพี่ หูยย หนูขนลุกเลยอ่ะ
เรา: แล้วมันเป็นอะไรตายอ่ะ
น้อง: ก็มันเคยไปทำแท้งมาพี่รู้ไหม ? นั่นหล่ะ หลังจากนั้นร่างกายมันก็ไม่ค่อยดี แล้วก็ทรุดลงไปนั่นหล่ะ(อึ้งครั้งที่5)
เรา: เห้ย ทำแท้งไปตั้งนานแล้วนะ
น้อง: อืมม นั่นหล่ะ

เรื่องราวก็แค่นี้หล่ะที่อยากเล่าให้ฟัง คนเราบางครั้งทางเลือกก็ไม่ได้มีให้หลายทางเท่าไร
(ขอยืนยันว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องจริงครับ)