สวัสดีครับ ผมมีเรื่องกลุ้มใจ มาปรึกษาและ แน่นอน สำหรับชีวิตวัยรุ่น ก็ต้องเป็นเรื่อง "ความรัก"

อยากจะเกริ่นก่อนเลยว่าจิงๆ แล้ว ลุคและลักษณะนิสัยของผมที่ประเมิณโดยเพื่อนๆ ในเซค คือผช อารมดี ยิ้มง่าย บางทีก็ดูเหมือนพวกคนเจ้าชู้

ภาพลักษณ์ ออกแนว แบ้ดๆบ้าง เพราะชอบแต่งตัว ทำสีผม และติดบุหรี่ แต่ก็ไม่ได้ดูเสเพล เพราะเวลาเรียนผมจะค่อนข้างจริงจังมาก

ถึงผมอาจจะดูเจ้าชู้ในสายตาคนอื่น แต่จริงๆ แล้วผมได้ทำการคุยกับ ผญ คนนึงในเซคคนนึง มาระยะนึงได้แล้ว ซึ่งก็ได้คุยกันผ่านทางไลน์ แทบทุกๆวั

โดยพอคุยไปสักพักก็พอมั่นใจได้ ว่าคงชอบเขาแล้วจึงออกตัวว่าชอบ แล้วก็จีบๆ โดยการซื้อขนมน่ารักๆ ไห้บ้าง ส่งมุขเสี่ยวๆ คำหวานๆ

แต่ก็นั้นแหละครับ ในคณะเราก็คงยังเป็นคนแปลกหน้ากันเช่นเคย ความจริงแล้วผมก็อึดอัดใจนะครับ อยากจะเข้าไปคุย ทักทายทำคะแนน

แต่ไม่รู้ทำไม เวลาเจอเทอจังๆที่คณะแล้ว ผมกลับใจเต้นรัว ปากสั่น มือไม้แข็งทื่อ หน้าแดงก่ำ ทำได้แต่เพียงหลบหน้าหลบสายตา ได้แต่หลอกตัวเองไป

วันๆว่า เทอคงไม่เห็นเรา ผมก็ไม่ด้วยว่าเทอรุ้สึกยังไง เพราะ ถึงผมจะหลบหน้า แต่ผมก็กลับมาคุยกับเทอ เหมือนเดิม พอผมปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกปกติ

แอบคุยๆ กันเก็บเป็นความลับดีกว่า แต่ใจผมนี่ไม่ใช่เลย อยากคุยกับเทอใจจะขาด แต่กลับ เขิลอาย เกินกว่าที่จะทักเทอออกไปได้

-ล่าสุดผมโดนอาจารญ์ สุ่มไห้ออกไปทำงานหน้าห้อง โดยอีกคนก็คือเขา ไห้ออกไปช่วยกันทำ ตอนนั้นผมได้แต่ยืนยิ้ม กลบเกลื่อน แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรกับเทอแม้แต่ประโยคเดียวเช่นเคย

คือไม่เข้าใจครับ ว่าทำไมๆๆๆๆ คือปกติผมไม่ได้ขี้อายนะครับ เคยมีแฟน ยุคณะอื่น มหาลัยอื่น ก็บอกว่าผมเป็นคนหน้าด้านด้วยซ้ำ

ขอรบกวนเพื่อนๆให้คำแนะนำหน่อย