แต่ก่อนบ้าสับปะรดสีมากเลยครับ
ต่อมาความรักลดน้อยลง ก็เลยแจกเพื่อน ๆ
แจกไปแล้วกว่าแปดรถกระบะ ก็ยังเหลือเยอะ

เลยเกิดไอเดียว่า จะจัดการพวกเขาอย่างไรให้สมกับเป็นคนรักเก่า









มีโจทย์ให้ตัวเองอยู่ว่า
หนึ่ง ต้องไม่จัดบนพื้น (ไม่ให้ต้นไม้ติดพื้นดิน)
สอง ต้องใช้สับปะรดสีพวกนี้ให้หมด
สาม ต้องไม่ใช้แสลนดำคลุม
สี่     ต้องประหยัดสุดสุด



แล้วความคิดบรรเจิด กึ่งฟุ้งซ่านก็เริ่มต้นขึ้นครับ








เสี่ยงอยุ่เหมือนกันว่าจะเวิร์คหรือไม่
เพราะไม่เคยจัดสวน ไม่มีประสบการณ์มาก่อน
ถ้าไม่สวย มันก็จะกลายเป็นขยะอยู่หน้าบ้าน
หวั่น ๆ แต่ก็ต้องลองดู







ข้อควรคำนึงอย่างหนึ่งคือ
ต้องให้เขาเข้ากับพวกที่จัดไว้แล้ว
(โดยไม่กระทบเงินที่ใช้จ่ายประจำวัน ...55...จน)










ตอนเย็น ๆ ดึก ๆ
ออกมารับลมหนาว ส่องดาว ฟังแมลงร้อง
และชื่นชมสวน ...... สุขในสวนสร้างได้